Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1908, Blaðsíða 96

A«. Hvað varð pér að orði, þegar hann Pétur strauk
burt með konuna pína ?«
B. »Eg sagði: Pað var gott; ég náði mér par niðri,
pví ég átti honum grátt að gjalda; hann sveik
mig í hcstakaupum í fyrra«.
* „ *
*
Bónda, sem kom úr sveit í kaupstað, varð pað á,
að stíga á kjól heí'ðarfrúar, sem hún dró eftir sér.
Frúin lítur við og segir: »Hefurðu ekki augu í
hausnum nautið pitt ?«.
Bóndinn, »í sveitinni höfum við ekki kýr með
svona löngum hala, svo ég varaði mig ekki hérna«.
* *
♦
Móðirin: »Pú eyðileggur heilsu pína, Sotfía, með
pví, að reyra »lífstykkið« pitt svona fast um þig«.
Dóttirin: »Pað getur verið móðir mín, en því
taka menn ekki eftir á götunni«.
* *
Dóttirin: »Pú verður að kaupa mér fallegri kjól,
en þennan, sem ég er í, hann er ekki móðins lengur«.
Faðirinn: »Ekki gekk hún móðir pín áður en
hún giftist eins vel klædd og pú ert núna«.
Dótiirin: »Pað getur verið satt, en hún fékk ekki
heldur nema bláfátœkan og lélegan skósmið, en það
geri ég mig ekki ánægða með«.
* *
♦
Dóttirin: »Eg hef verið að kýta við unnustann
minn í dag, hann vill ekkert gefa eftir, og heldur alt
af fram sinni skoðun. Hvort okkar á nú að láta undanl"-
Móðirin: Pú, pangað til pið giftist, en hann eftir
pað«.
* *
Baróninn (lirokafullur): »Ég held, að pví minna
sem maður veit, þess ánægðari sé hann«.
Frökenin (með hægð): »Pér eruð líklega mjög
ánœgður maður«.
(86)