Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1911, Síða 39

uðust lengra suður á bóginn, en sambandsherinn hélt
eítir peim og loks settist hann um liöfuðborg peirra,
Nanking, og tók hana herskildi, en keisari peirra,
Hung-Siutsuen, brendi sig lifandi inni í höll sinni.
far með var Taipinga-uppreisnin úr sögunni. Síð-
«stu leifarnar af liði peirra flakka enn pá til og frá
um Kínaveldi sem ræningjaflokkar.
I pakklætisskyni fyrir pennan mikla sigur og
landhreinsun pá, sem af honum leiddi, sameinaði
stjórnin mörg fylki i bezta og auðugasta hlutalands-
ins og gerði Li-Hung-Tscliang að varakonungi yflr
peim. Og upp frá pví mátti heita, að hann réði
mestu í Kinaveldi, eða meira en nokkur einn maður
annar.
Hann hafði konunglegt aðsetur í borginni Tient-
sin og hafði fjölment um sig bæði af hirðmönnum
og hermönnum. Herdeildir sínar lét hann umbæta
eftir fyrirmyndum vesturpjóðanna, lagði af kínverska
hernaðarsiði, fékk liðsforingja frá Norðurálfunni og
lét liðið vopnast vopnum paðan og læra að beita
peim. Petta voru miklar og fáheyrðar nýjungar í
Kína og langt frá pví vinsælar par í landi. En pví
skeytti Li-Hung-Tscliang ekkert. Tekjunum af löndum
sínum varði hann til pess að leggja járnbrautir um
landið, koma stöðugum gufuskipaferðum á, bæði á
fljótunum og meðfram ströndunum, leggja ritsíma,
stofna verksmiðjur og styðja innflutning Norðurálfu-
menningarinnar á allan hátt. Stóra kínverska gufu-
skipafélagið á honum upphaf sitt að pakka, og mörg
önnur smærri framfarafyrirtæki. Einnig kom hann
pví til leiðar, að bygðar voru tvær ramgerðar her-
skipahafnir, pær Port Arthur og Wei-hai-wei, sem
orðnar eru frægar í sögum síðustu áranna.
Pað mæltist illa fyrir meðal almennings í Kína,
að stjórnin hafði leitað aðstoðar útlendinga til pess
að bæla niður Taipinga-uppreisnina. Peim Kínverj-
um, sem póttust vera mestir pjóðernismenn, fanst
(29)