Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1911, Page 84

að standa uppréttur. Sýaraðu meðan þú mátt, handa
neyðartið og ellitíð. Þó heiðrikt sé að morgni, getur verið
komin poka að kvöldi. Betra er að fara soltinn til svefns
en skuldugur á fætur.
«
* *
Varastu að halda lánsfé nokkru sinni fram yfir
tekitm tíma, svo vinir þínir neiti þér ekki um hjdlp þegar
pér liggur á. Sá sem geldur ráðvandlega þegar hann
lofar, hann hefir ráð á öllu, sem vinir hans mega án vera-
Þegar þú skuldar, þá varastu að skoða a!t, sem þú hefir
handa á milli, sem pína eign, og megir fara með það eins
og pú vilt.
Samandregið af Tr. G.
Smásögnr.
Barnið og ganili inaðurinn.
Gamall maður sat í járnbrautarlest og var að
lesa dagblað. Á bekknum á móti honum sat ung
kona með ungbarn, sem alt af var að gráta. Loks
gat hún huggað það litla stund, en svo byrjaði barnið
aftur að orga.
Þá var þolinmæði gamla mannsins þrotin, svo
hann segir reiður: »Getið þér ekki látið þennan
hratnsunga hætta þessu gargi, það er óþolandi að
sitja hér lengur«. »Eg hefi gert það sem eg get(<>
sagði konan, sbarnið þekkir mig ekki, eg er ekki
móðir þess«.
»Hvar er þá móðirin?«
»Hún er í aftasta vagninum hér í lestinni og ligo'
ur í líkkistunni sinni«, sagði konan með tárin •
augunum.
Við þessi orð hvarf reiðisvipurinn af gamla
manninum. Hann lagði dagblaðið frá sér, tók barn-
ið á kné sér og sagði: »Þú hefir ástæðu til að gráta,
auminginn móðurlaus, þótt þú vitirekki, hversvegna
(74)