Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1911, Qupperneq 109

um, að ef þú slægir mig á herðarnar, þá kæmi stór
gusa af ryki fram úr mér«.
* * ★ * *
* * * *
Preslurinn: »Heyrðu Jón minn, fullur ertu í dag
og fullur varstu í gær, þú ert nú orðinn gamall maður
og œllir að bœta ráð pitt áður en pá veikist og dcyr«.
Jón: »Eg hefi nú drukkið alla æflna, prestur
góður, svo það er nú orðið o/ seint að eg fari að
reyna að hætta því héðan af«.
Presturinn: Nei, nei, það er aldrei of seint —
aldrei of seint«.
Jón: »Nú, fyrst það er svona — aldrei of seint —
þá held eg að eg megi halda áfram því sama dálit-
inn tíma enn þá«.
♦ * * * *
* * * * r
Andrés (horflr á brennivínsflösku, fullur): »A eg
nú að fá mér einn sopa enn þá? Maginn segir já, en
böfuðið nei. Höfuðið er vitrara en maginn. Sá vœgir
sem vitið hefir meira. Eg ætla að fá mér einn ó-
mældan enn.
■* * * * *
* * * ■*
Rósa litla (5 ára): »Varstu nokkuð farin að hugsa
um það, mamma mín, þegar þú varst á mínum aldri,
hvern þú ætlaðir að fá fyrir mann ?«
Móðirin: »Onei, góða mín, en ert þú nokkuð
farin að hugsa um það?«
Rósa lilla: Já, eg hugsa mikið um pað«.
Móðirin: »Og hvern hugsarðu þér þá að fá?«
Rósa litla: »Hann Sigurð á SvœðiaJ
* * * *
Jonni litli var reiddur yfir á ofan á reiðing milli
Wyfja. Pegar komið var út í ána, kallar Tómas, sein
ieymdi lestina til drengsins og segir: »Biddu nú
guð fyrir pér, drengur mimm.
Sigurður var giftur bóndi um fimtugt, en hafði nýlega gefið
hósu myndabók, sem henni þótti mjög vænt um. '
99