Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1911, Síða 110

Jonni litli: »Nei, þess þari ekki, eg held mér i
klakkinn«.
* * * *• *
* * •¥■ *
Maria litla: »Þegar eg er orðin stór, þá ætla eg
að vera sparsamari en þú, mamma mín. Eg
aldrei að gifta mig og enga stúlku taka, til að passa
börnin mín, eg œtla að passa pau sjálf«.
Móðirin: »Hvernig líður kennara þínum í dag?«
Óli: »Hans hönd og hjarta er nú hœtt að slá«.
Móðirin: »Er hann dáinn?» Óli: »Já«.
* * m * * *
Presturinn sagði í ræðu sinni, að allir þyrftu ad
endurfœðast ef þeir ættu að komast i himnaríki.
fór Oli litli að gráta. Þegar hann var spurður hvers
vegna hann væri að gráta, svaraði hann: »Æ, eg er
svo hræddur um, að við nýja fæðingu verði egstelpa«-
* * * * *
* * * *
Elin litla: »Var eg i brúðkaupinu ykkar maniina,
þegar þið pabbi giftust?«
Möðirin: y>Sem betur fór varslu ekkipar, góða nun«■
Elín litla: »Svona er það ætíð, eg fæ aldrei að
vera með þegar gestir koma og veizla er haldin«.
Amma (var að skera brauðsneiðar handa krökk-
unum).
Páll litli: »Slœkka ekki gleraugun pín mikið, þeg'
ar þú lítur í gegnum þau, Amma min?«
Amma: »Ójú, barnið mitt, þvi spyrðu að því?«
Páll titli: »Eg ætla að biðja þig að taka af P«r
gleraugun, meðan pú skerð sneiðina handa mér«.
* * * * *
Preslurinn: »Ertu nú búinn að gleyma gainli J°n’
hver heflr skapað þ»ig?« Jón þegir.
Presturinn: »Þú getur sagt mér, litla María, hve
hefir skapað þig«. María litla: »Já — Guð«.
Preslurinn: »í*ykir þér ekki minkun að því J011’
að vita ekki þao sem barniö veii/«
100