Bræðrabandið - 01.03.1978, Síða 2

spurmngar
var&atuli
BÆN
Eftir K.H.WOOD
Ættum við ávallt að krjúpa þegar
við biðj\m? Er stundum viðeigandi að
standa? Er mismioniar á bæn í söfnuðinum
og kirkjunni og einkabæn? Er munur á
aðalbæn guðsþjónustunnar og lokabæn?
Lesendur safnaðarblaðsins hafa á
undanförnim árum borið fram þessar
spurningar og aðrar þeim líkar, lesend-
ur sem hafa áhyggjur af því hve mikið
fer í vöxt hjá okkur að standa meðan
beðið er á samkomum.
Svarið við þessum spurningiom kemur
af sjálfu sér þegar við skiljum skýrt
hinn mikla mun á Guði og okkur. Guð
er skaparinn, við erum hið skapaða.
Guð er óendanlegur, við erum takmörkuð.
Guð er heilagur, við erum syndug. Guð
er gjafarinn, við er\im þiggjendur.
Guð er ódauðlegur, við erum dauðleg.
Guð er fullkominn, við erim ófullkominn.
Guð er almáttugur, við .erum veikburða.
Guð hefur máttinn í sjálfum sér, við
erxim honum háð.
Þegar við komum auga á visku, rétt-
læti, náð og mikilleika hins eilífa
Guðs, þó ekki nema að nokkru leyti,munum
við nálgast hann með lotningu. Hvort
sem við krjúpum eða stöndum munum við
finna til auðmýktar í návist hans.
Við munum ásamt englunum sem hylja
ásjónu sína við það að nefna nafn hans
vera fyllt undrun yfir því að sá sem
er svo mikill að mætti og hátign hefur
boðið okkur að hafa samfélag við sig.
Ef við gerum okkur grein fyrir ófull-
komleika okkar og synd, þörf okkar og
því hve við erum háð Guði munum við
nálgast hann með virðingu í Jesú nafni.
Eitt skipti var Ellen G. White veitt
að fá að sjá óumræðilega dýrð Guðs.
Þegar hún ritaði um þessa reynslu sagði
hún: "Ég sá ljós koma frá dýrð þeirri
sem umlukti föðurinn og þegar það
nálgaðist mig skalf líkami minn og
hristist eins og lauf í vindi. Ég hugs-
aði með mér að ef það kæmi nær mér
hlyti ég að missa lífið en ljósið fór
framhjá mér. Þá fékk ég örlitla til-
finningu fyrir hinum mikla og skelfi-
iega Guði sem við höfum samskipti við.
Ég sá hversu sumir hafa óljósa hugmynd
vim heilagleika Guðsí Early Writings
bls. 70.
K.H.Wood er ritstjóri Review and Herald.
Grein úr Review 15.desember 1977.
2