Bræðrabandið - 01.03.1978, Blaðsíða 14

Enn ekki ofseint
Eftir IRWINC CAMPBELL
Öðru hvoru hugsa ég um veginn sem
mannkynið er á og hvernig reköld
mannlífsins liggja þar, menn sem ætluðu
að snúa við og breyta daglegum venjum
sínum áður en það yrði að eilífu of
seint. Ég ákveð að ég ætla ekki að
vera á meðal þeirra sem fresta hjálp-
ræðinu.
Dagarnir þjóta framhjá, næturnar
hverfa fljótt inn í eilífðina.
Síðasta nótt var ekkert frábrugðin,
því ég féll í væran svefn.
En rétt fyrir dögun dreymdi mig
draum.
Mér virtist ég vera í veislu. Það
voru margir viðstaddir. Ég hafði tekið
myndir og gestirnir voru að panta kopíur
af myndunum.
ÉG VAKNAÐI VIÐ DRAUMINN.
ÉG GERÐI MÉR EKKI GREIN FYRIR HVERSU
LANGT ÉG HAFÐI VILLST.
Á náttborðinu mínu eru þessar bækur:
Biblían, Vegurinn til Krists, Boðskap-
ur til safnaðarins, og Deilan mikla.
Þær hafa ekki verið opnaðar upp á síð-
kastið. Ég hef haft of mikið að gera.
Það var samband við fjölmiðla á
vegum eins af okkar stóru söfnuðum sem
hafði tekið tíma minn allan. Fjölmiðl-
arnir höfðu tekið því vel að veita við-
töku fréttum mínum og vildu líka birta
fréttamyndir mínar.
Eftir því sem vikurnar liðu hratt
framhjá var ég alltaf öðru hvoru að
hugsa um það að taka þessar bækur ofan
af náttborðinu og lesa í þeim en þegar
ég var að taka myndir var alltaf fjöldi
fólks sem vildi fá kopíur. Það tók
tíma að framkalla þessar kopíur. Ég
er þreyttur þegar nóttin kemur svo ég
skríð upp í rúm án þess að opna bækur
lífsins sem þó eru við höndina.
Tíminn líður.
Irving Campbell er fyrrverandi prófessor
í blaðamennsku sem kenndi við Central
Michigan University. Hann býr nú í
Colton, í Kaliforníu í Bandaríkjunum.
Grein úr Review 15.desember 1977.
"JESÚS ER KOMINN TIL AÐ HITTA ÞIG'
Þegar ég var að taka á móti pönt-
ununum kom ungur prestur frá söfnuð-
inum í gegnum mannþröngina og hvíslaði
í eyra mér: "Jesús er kominn til að
hitta þig og bíður eftir þér á skrif-
stofu þinni". Ég varð ekkert hissa.
Ég hélt áfram með mín störf. Þá datt
mér í hug að best væri að hraða sér
af því að Jesús væri að bíða eftir mér.
Samt tók ég enn nægan tíma til
að ljúka verki mínu. Það virtist vera
eins og ég gæti ekki lokið því af í
flýti.
Eftir nokkra stund kom ungi prestur-
inn aftur. í þetta skipti tók hann
pöntunarbókina úr hendi mér og sagði:
"Hann er farinn. ÞÚ þarft ekki að
koma á skrifstofuna."
Þá vaknaði égí
Þar sem ég lá þarna glaðvakandi í
rúminu mínu spurði ég sjálfan mig:
"Hvað hef ég gert? Meistarinn, skapar-
inn, endurlausnari minn, konungur
alheimsins kom til þess að hitta mig.
Hann beið lengi á skrifstofunni hjá
mér.' Ég lét hann bíða. Svo fór hann.
Því gerði ég þetta?"
Það dagaði hægt og rólega. Ég
bylti mér. Ég gat ekki sofnað.
--------------------------------------5
14