Símablaðið - 01.01.1956, Blaðsíða 15

SÍMAB LAÐIÐ
n
því, að þeir væru nýbúnir að fá í hend-
ur starfsmannareglurnar, og þar væri
skýrt tekið fram að allt vaktafólk skuli
skila 36 stunda vinnuviku og fá greitt
álag á þá tíma, sem unnir væru frá kl.
21,00 til kl. 8,00 að morgni. Þeir töldu
sig ekki hafa vitað um þessi ákvæði
starfsmannareglnanna, þar sem þeir
hefðu ekki séð þær fyrr. Hins vegar
sögðu þeir að póst- og símastjórnin
hefði sent þeim skipunarbréf strax og
þeir komu í þjónustu stofnunarinnar.
1 þeim væri tekið fram, að þeir séu skip-
aðir starfsmenn Loranstöðvarinnar í
XII launafl., en með tilliti til þess, að
vinnutími þeirra yrði til jafnaðar 42
stundir á viku skyldu þeir fá útborguð
hámarkslaun í 11 launaflokki. Hiits
vegar var tekið fram, að þeir fengju
full réttindi til sumar- og vetrarleyfa,
veikindaforfalla o. þ. 1. frá þeim tíma,
sem þeir hófu starf hjá Flugmálastjórn-
inni. En svo sem kunnugt er, rak flug-
málastjórnin Loranstöðina áður en
póst- og símamálastjórnin tók við henni
árið 1951.
Tímaverðirnir fólu stjórn F.Í.S. að
vinna að því að fá viðurkenndan vinnu-
tíma þeirra, sem og annars vaktafólks,
og fóru fram á, að sá vinnutími yrði
viðurkenndur frá því að þeir gerðust
starfsmenn póst- og símamálastjórnar-
innar. Póst- og símamálastjórnin synj-
aði þessum kröfum, en taldi að með því
að taka við skipunarbréfunum athuga-
semdalaust, hefðu tímaverðirnir viður-
kennt og samþykkt þessi umræddu kjör.
Um svipað leyti og þetta gerðist, átti
lögfræðingur félagsins, dr. Gunnlaug-
ur Þórðarson, í samningum við póst- og
símamálastjórnina um ýmsar van-
greiðslur, sem samkomulag náðist um,
og varð póst- og símamálastjórnin að
greiða aftur í tímann vangreidd laun,
sem námu tugum þúsunda króna. Hins
vegar náðist ekki samkomulag um kröf-
ur tímavarðanna, enda þótt lögfræðing-
ur okkar biði allverulegan afslátt frá
upphaflegum kröfum þeirra. Stjórn F.
I.S. ákvað því að fela dr. Gunnlaugi
Þórðarsyni að höfða prófmál fyrir einn
af fimmmenningunum og varð Jónas
Tr. Gunnarsson fyrir valinu. Á meðan
dr. Gunnlaugur var að undirbúa málið
tókst stjórn F.I.S. að fá viðurkenndan
umræddan vinnutíma frá áramótum
1954. Við það hækkuðu laun þessara að-
ila um rúmar kr. 800.00 á mán. í álags
og aukavinnu. Stuttu seinna höfðaði svo
lögfræðingurinn mál á hendur síma-
stjórninni og gerði þá fullar kröfur til
vangreiddra álags og yfirvinnutíma frá
árinu 1951, ásamt vöxtum og málskostn-
aði. Getur sú upphæð numið hundruð-
um þúsunda kr. til 5 manna.
Hefur nú dómur fallið um það í und-
irrétti, eins og fyrr er sagt.
Eg held það sé ekki ástæða til að fara
fleiri orðum um þetta mál. Ég vil að-
eins nota tækifærið og þakka dr. Gunn-
laugi Þórðarsyni fyrir hans ágæta þátt
í því, ásamt öðrum fyrirgreiðslum, sem
hann hefur innt af hendi fyrir stjórn
F.I. S.
Þá vil ég hvetja umboðsmenn félags-
ins til að fylgjast með því, að starfs-
mannareglurnar séu ekki brotnar á fé-
lögum okkar. Stjórninni er kunnugt um,
að á stöku stað úti á landi er misbrest-
ur á þessu, og er starfandi nefnd til að
leita tæmandi upplýsinga um vinnutíma
og vaktaskipan á öllum ritsímastöðvun-
um og stærstu landssímastöðvunum.
Nefnd þessi er um það bil að skila af