Freyr - 01.09.1954, Síða 28

280
FREYR
vöktu menn til samtaka, og þökk og heiður
sé brautryðjendunum fyrir það.
* * *
Eftir fundinn, eöa í lok hans, var haldið
kveðju- og minningarsamsæti, þar sem
ýmsir eldri starfsmenn búnaðarsambands-
ins voru mættir, svo og ýmsir gestir. For-
maður sambandsins, Páll Hermannsson,
hélt aðalræöuna, rakti í stórum dráttum
sögu sambandsins og minntist sérstaklega
ýmissa þeirra manna, er á liðnum tíma
höfðu haft forystuna og borið hita og þunga
starfsins.
Fjöldi manna talaði og minntist ýmissa
atburða úr 50 ára starfssögu sambandsins,
um leið og þeir árnuðu sambandinu gæfu
og gengis á komandi árum. Meðal þeirra
var Benedikt Kristjánsson, bóndi á Þverá
í Axarfirði, sem á fyrstu árum sambandsins
var ráðunautur þess, vann að umferðaplæg-
ingum, setti saman fyrstu sláttuvélarnar,
sem komu á sambandssvæðið, og kenndi
mönnum að nota þær. Minntist hann margs
frá þeim tíma, og varð öllum ljóst, að margt
hafði breytzt síðan, bæði í búskaparháttum
og hugsunarhætti fólksins.
Þrjár gjafir voru sambandinu færðar í
tilefni af hálfrar aldar afmælinu.
Fyrir hönd barna Jónasar Eiríkssonar, er
skólastjóri var á Eiðum, afhenti Þórhallur
Jónasson, hreppstjóri á Breiðavaði, sam-
bandinu að gjöf gipsmynd af þeim hjón-
um, Jónasi og konu hans, Guðlaugu. Þau
hjón voru um langt skeið húsráðendur að
Eiðum og forsvarsmenn og styrktarmenn
sambandsins á marga vegu. Þau hjón voru
ástsæl af öllum, og minning þeirra lifir
og er í heiðri höfð í héraðinu. Væntanlega
minna þessar myndir fundarmenn þá, er
í framtíðinni sitja aðalfundi sambandsins,
ætíð á starf Jónasar og verður þeim hvöt
til að starfa í hans anda, láta ætíð málefni
ráða og ætíð heill heildarinnar sitja í fyrir-
rúmi fyrir öllu öðru. Vonandi er líka, að
yngra fólkið í Múlasýslum megi greypa í
hug sinn myndir þeirra mætu manna, er
fallnir eru, en hafa á einn og annan veg
verið til fyrirmyndar í félagsstarfinu, svo
að spor þeirra megi verða þeim yngri til
eftirbreytni. Glögg mynd í hugarfylgsni ein-
staklingsins getur orðið betri spori til fram-
kvæmda en gipsmynd, þó að hin fyrr-
greinda sé ekki eins sýnileg öllum.
Búnaðarfélag Fáskrúðsfjarðar gaf sam-
bandinu silfurbjöllu til að nota á fundum.
Klukkurnar hafa lengi kallað menn á sam-
komur. Þær hafa kallað menn til guðs-
þjónustu, og oft hefir þjóðin sótt þangað
huggun og kjark. Þær hafa líka kallað
menn saman til að kveðja ættingja og vini
hinstu kveðju að því er menn kalla. Og á
síðustu tímum hafa þær kallað menn sam-
an til ýmis konar mannfunda. Litla klukk-
an, er Búnaðarfélag Fáskrúðsfjarðar gaf, á
að kalla alla þá, er mæta á fundum bún-
aðarsambandsins, og hún á að heimta hljóð
á fundum, þegar þörf gerist. Vonandi tekst
henni ávallt að kalla menn saman og fá þá
sameiginlega til að sameinast um fram-
gang góöra mála og vinna saman að fram-
gangi þeirra.
Búnaðarfelag Reyðarfjarðar gaf búnaðar-
sambandinu fundargerðarbók, bundna í
forkunnarfagurt band. Fyrri fundargerðar-
bækur búnaðarsambandsins eru sérstakar
að því leyti, að segja má, að þær séu allar
skrifaðar með skrautskrift. Hver skrifarinn
öðrum betri hefir skrifað í þær fundargerð-
ir. Það er von mín, að hið fagra og skraut-
lega útlit þessarar nýju fundargerðarbókar
megi ávallt verða til þess, að inn í bókina
verði færðar vandaðar, velskrifaðar fund-