Dagblaðið Vísir - DV - 02.06.2006, Síða 26

26 FÖSTUDAGUR 2. JÚNl2006
Helgin DV
Sveitarstjórnarkosningar eru að baki og rétt að skima yfir sviðið. Er lendingin í samræmi við vilja fólksins?
Er kosningakerfið meingallað og býður upp á skrumskælingu? Komast menn til valda án þess að nokkur hafi
veitt þeim umboð til þess? Sú virðist skoðun nokkurra álitsgjafa DV sem fylgdust með kosningunum og afleið-
ingum þeirra. Hér eru nokkur atriði sem kalla má skrípamynd af lýðræði að margra mati.
„Fyrir flestum sem ég þekki var aðalmálið með þessum kosning-
um að losna við Framsóknarflokkinn úr borginni og sem víðast.
Það tókst ekki alveg, því miður, og það er eðli þessa sníkjuflokks,
og alveg í anda þess að formaðurinn skuli vera forsætisráðherra
landsins, að þeir slefist í meirihlutastjórn í tveimur stærstu bæj-
um landsins. Lýðræði - rassinn minn!"
Svo segir einn hinna fimm sem
DV leitaði til með að rýna í hin
pólitísku spil nú strax að loknum
sveitarstjórnarkosningum. Til eru
sannfærandi kenningar þess efn-
is að ekkert sé til sem heitir lýð-
ræði. Þetta orð sem mörgum er
svo heilagt og vilja standa vörð
um. Því eftir kosningar fara menn
Ólafur F. Magnússon Flugvallarmálið
kemur við sögu þegar afbökun lýðræðisins er
annars vegar.
að makka. Og þá verður niður-
staðan oft sérkennileg. Ótrúlega
fljótt hrapar gengi kjósenda. Eink-
um svíður marga hversu þaulsetnir
framsóknarmenn eru við kjötkatl-
ana. „Framsóknarflokkurinn, lús-
er kosninganna en situr í stjórn um
allt land," segir einn viðmælenda
DV og segir merkilega hafa spil-
ast úr þessum kosningum. „Mað-
ur veltir fýrir sér hvað varð um lýð-
ræðið þegar flokkur sem rétt mer
inn einn mann á hverjum stað get-
ur verið með kröfur um bæjarstjóra
og bæjar- og borgarstjórnarstóla."
í þessari úttekt á sérkennilegri
lendingu koma vinstri öflin, Sam-
fylking og vinstri grænir, nokk-
uð vel út. Þeir eru bara ekki nógu
klókir. Kannski er þar ekki að finna
nægilega snjalla plottara. Er sá
sigurvegari kosninganna sem fær
flest atkvæði eða sá sem makkar
rétt? Og finnur rétta stólinn?
Skrípamynd af lýðræði
„Kosningalöggjöfin er meingöll-
uð. Hvert það fyrirkomulag sem
býður upp á þann möguleika að
hægt sé að fá meirihluta kjörinna
fulltrúa með minnihluta greiddra
atkvæða er í innsta eðli sínu ólýð-
ræðislegt. (í Reykjavík með fimm
framboðum gætu 42% atkvæða
Ómar Stefánsson (Kópavogi Sjúkkitt. Tapaði ekki nema tveimur.
tryggt 57% fulltrúanna.)" segir
einn álitsgjafanna. Hann telur lyk-
ilatrjði að kosningalöggjöfin tryggi
að til að fá meirihluta fulltrúa verði
framboð að fá meirihluta gildra at-
kvæða. Og lítur í því samhengi til
lendingarinnar sem varð í Reykja-
vík þar sem stj órnarflokkarnir náðu
saman um að stíga til valda.
Enn annar álitsgjafi er á sama
róli. „Eftir að Sjálfstæðisflokkurinn
og Framsóknarflokkurinn höfðu
ausið milljónatugum í sjónvarps-
auglýsingar um ágæti sitt skil-
ar það Sjálfstæðisflokknum næst-
versta árangri hans síðan 1930, og
Framsóknarflokknum versta ár-
angri sínum frá upphafi. Þrátt fýrir
það skiríða þessir tveir saman í ein-
mitt þann meirihluta sem Reykvík-
ingar mundu áreiðanlega síst vilja
ef þeir hefðu fengið að ráða. Ömur-
leg skrípamynd af lýðræði!"
Björn Ingi Hrafnsson hamr-
aði á því á lokaspretti baráttunnar
að kosningarnar snerust um hvort
hann kæmist inn eða áttundi mað-
ur Sjálfstæðisflokksins, segir enn
einn álitsgjafi blaðsins. „Nokkrum
klukkustundum eftir að úrslit lágu
fyrir gerðist hann sjálfur áttundi
maður íhaldsins."
Frá Reykjavík til Keflavíkur
Álitsgjafar DV staldra mjög við
þá staðreynd að stjórnarflokkarn-
ir hafa nú hreiðrað um sig í Ráð-
húsinu. Þrátt fyrir að hafa hlot-
ið næstlélegustu kosningu í sögu