Freyr - 01.07.1961, Blaðsíða 14

212
FREYR
Nautakjötsframleiðsla getur orðið mikill
liður í framleiðslu okkar síðar, þó hún sé
það ekki í dag, ef við breytum henni í það
að framleiða fyrsta flokks kjöt. Skilyrðin
höfum við hvað landrými og landkosti á-
hrærir. Það eru búhyggindin ein, sem á
stendur.
Aðeins þetta eina holdanautabú í land-
inu, í Gunnarsholti, hefur að bjóða fram-
bærilegt nautakjöt fyrir hótelreksturinn
innanlands. En útlendingarnir, sem nú búa
í landinu, yfirbjóða hótelin og taka kjötið
frá þeim. í sínu heimalandi þurfa þeir að
gefa fyrir slikt kjöt 1 y2 dollar kílóið, þeim
þykir það því ódýrt, þó þeir gefi fyrir það
tvöfalt skráninagrverð, sem er á nauta-
kjöti hér.
Af þessu mættum við nokkuð læra, hvers
virði kjötgæðin eru.
Vel mættum við líka spyrja sjálfa oss:
Höfum við efni á því, að afneita allri end-
urbót á þessu sviði landbúnaðarins, ef við
eigum hennar kost?
Líklegt er að almennustu notin af full-
blóðs-holdanautum hér í landinu yrðu lík
og í Englandi og Noregi, með þeim hætti að
framleiða hálfblóðssláturgripi. Hins vegar
mundi víða geta hagað svo til, að bændur
teldu sér það hagkvæmt að hafa nokkurn
holdanautastofn samhliða öðrum búgrein-
um, svo sem sauðfé.
Styðst það við reynslu og álit Páls Sveins-
sonar, sandgræðslustjóra, þess eina bónda
í landinu, sem slíkan búskap rekur.
Hann telur holdanaut vinnuspörustu bú-
greinina og þá, sem bezt nýti heyfóður
okkar.
Vafalaust getur það legið fyrir hjá okk-
ur eins og hjá Norðmönnum, að nokkuð af
bændum gefist upp við mjólkurframleiðsl-
una vegna þreytu og vöntunar á vinnu-
krafti.
Gæti þá komið sér vel að geta skipt yfir í
holdanautabúskap, sem léttara og frjáls-
ara búskaparforms. Þó slíkar breytingar
yrðu, gæti húsakosturinn fullnýtzt eftir
sem áður.
Af greindum á'stæðum og fleirum hefur
nefndin lagt til í ályktun sinni til Búnað-
arþings, að nú þegar verði unnið að því
ákveðið að fá jákvæða lausn í þessu holda-
nautamáli.
Varðandi ályktunina sjálfa vill nefndin
taka það skýrt fram, að fyrri liður hennar
gengi fyrir í framkvæmd og telur mest að-
kallandi að leysa það atriði.
Varðandi seinni liðinn og framkvæmd
hans skal á það bent, að á einu búi í Nor-
egi eru bæði þessi kyn, sem um ræðir í á-
lyktuninni, á eyjunni Utstein í Rogalands-
fylki og hafa verið þar síðan 1950, er þau
voru flutt inn frá Skotlandi. Þar er fengin
11 ára reynsla um heilbrigði þeirra. Ætti
það að vera nokkur trygging að taka kálfa
þaðan frekar en frá Skotlandi.
Einnig skal á það bent, að fyrir liggur
tilfooð frá Búnaðarsambandi Austurlands
um að ieggja til aðstöðu fyrir einangrun-
arstöð, tll að firra aðra fjórðunga þeirri á-
hættu, sem af innflutningi geti stafað.
Er þess fastlega vænzt, að þessu tilboði
verði tekið.
GREINARGERÐ
Einars Ólafssonar og Þorst. Sigurðssonar.
Ferðin til Noregs.
Nefndin hafði fregnir af því, að Norð-
menn hefðu flutt inn tvö holdanautakyn
fyirr 12 árum: Aberdeen Angus og Here-
ford kyn. Nefndin hafði líka heyrt frá því
sagt, að Norðmenn hefðu gert einangrun-
Aberdeen Angus tarfur