Freyr - 01.07.1961, Blaðsíða 23

1932 og var félagssvæSið Reykjavík og
Hafnarfjörður.
Þessi samtök munu hafa starfað þar til
um 1940, en á stríðsárunum dofnaði yfir
starfseminni, og sex árum síðar, 1946, var
Landssamband Eggjaframleiðenda stofnað.
Frá árinu 1953 heita þessi samtök Sam-
band Eggjaframleiðenda, sem er samvinnu-
félag, og félagssvæðið landið allt.
í lögum sambandsins segir m. a.: ,.að
tilgangur þess sé að koma á samstarfi með-
al eggjaframleiðenda og gera alifuglarækt-
ina að skiplagsbundinni atvinnugrein".
Einnig segir þar, að
„hver félagi sé skyldur til að láta
félagið annast sölu á allri þeirri fram-
leiðslu sinni, sem heyrir undir sölu-
kerfi þess á hverjum tíma. — Þó get-
ur stjórnin veitt undanþágu, ef sér-
staklega stendur á“.
Ekki munu hin fyrstu félagssamtök hafa
lengi starfað, er sölumálin urðu helzta
viðfangseínið, og er svo raunar enn í dag.
Um þetta vitna ummæli formanns
Eggjasölusamlagsins frá 28. apríl 1935, er
hann, samkvæmt því er segir í fundargerð
. .. „taldi að ekki myndi þýða að lækka út-
söluverð félagsins (þ. e. eggjaverð) vegna
þess, að egg sveitamanna myndu þá lækka
enn meir“.
Þessi ummæli formannsins benda til
þess, að eggjaframleiðsla hafi þá þegar ver-
ið nokkur orðin í sveitum, fjarri þessum að-
almarkaðsstað.
Samkvæmt nýjustu tölum Hagstofunnar
um hænsnaeign landsmanna frá 1959, —
en þær tölur eru fundnar samkvæmt land-
búnaðarskýrslu, sem gerð er eftir skatt-
framtölum, — eru rúmlega 67% af
hænsnastofninum í sýslum landsins, en
tæplega 33% í kaupstöðum, — þar af í
Reykjavík, Kópavogi og Hafnarfirði tæp-
lega 25% af heildartölunni.
Þetta sýnir ljóslega að hænsnarækt er
orðin nokkuð almenn búgrein, er krefst
heildarskipulags,