Freyr - 01.06.1968, Blaðsíða 15

í búvöruframleiðslunni og nákvæmni í allri
framkvæmd eru fyrir einstök lönd og hvern
bónda og neytanda, þá eru þó aðrar skyldur
í matvælaframleiðslunni mikilvægari, ef
litið er á hana með þarfir allra jarðarbúa í
huga. í því efni er talið, að nautgripiarækt
hafi sérstöku hlutverki að gegna, bæði við
að seðja þann hluta mannkynsins, sem van-
nærður er, og auka fjölbreytni fæðunnar
hjá þeim, sem búa við ónóga eggjahvítu og
einhæft matarræði. Hvaða úrræði eru til
þess að auka framleiðslu og afurðir hinna
987 milljóna nautgripa og buffalóa, sem á-
ætlað er, að nú séu til í hinum ýmsu löndum
heims, svo að hinar 3,3 billjónir manna geti
neytt þessarar framleiðslu beint eða óbeint
sem hluta í daglegri fæðu sinni?
Nú kann að verða spurt, hvers vegna sé
verið að tengja þessa einu búgrein sérstak-
lega því, hvernig hægt sé að aiuka matvæla-
framleiðslu í heiminum og gera fæðuna
fjölbreyttari, og hvað við kemur vandamál-
um landbúnaðar í þróuðum löndum, þá séu
þau síður en svo einskorðuð við kjöt- og
mjólkurframleiðslu af nautgripum. Þeir,
sem þannig kunna að spyrja, hafa mikið til
síns máls. Svín, alifuglar og sauðfé eru afar
mikilvægar búgreinar í kjötframleiðslu
margra landa. Einkum hefur alifuglarækt
stóraukizt einn til tvo síðustu áratugina í
Norður-Ameríku og ýmsum Evrópulöndum
og alifuglakjöt orðið afar vinsælt.
Uppistaðan í alifugla- og svínafóðri er
þó kornfóður og annar sá jarðargróði, sem
menn geta neytt beint, þótt einhæfur sé. í
þeim löndum, þar sem bæta þarf úr mat-
vælaskorti, er því þessi bústofn að vissu
leyti í samkeppni við mannfólkið. Þessu er
á annan veg háttað með grasbíti, einkum
jórturdýrin, sem eru sérstaklega hæf til að
nýta og nýta vel ýmsan jarðargróður, sem
enn hefur ekki tekizt að nota til manneldis
Á 19,-öld voru kynbætur skammt á veff komnar í flestum löndum.
F R E Y R
241