Freyr

Árgangur

Freyr - 01.06.1968, Blaðsíða 35

Freyr - 01.06.1968, Blaðsíða 35
II Ofluvi ptðwis o(j nÁgiWAfo ^óðuncjlldLs í fyrra sumar gerði prófessor Breirem, Bún- aðarháskóla Noregs, grein fyrir niðurstöðum rannsókna, er staðið hafa meira en 20 ár á vegum stofnunarinnar, og fjallað hafa um gras og nýtingu þess tii fóðurs. Þetta var á ráðstefnu NJF í Kaupmannahöfn og þótti fag- mönnum, er á hlýddu, erindi hans og niður- stöður rannsóknanna hið eftirtektarverðasta. f eftirfarandi er stuttlega gerð grein fyrir helztu niðurstöðum, er hann tilgreindi frá þessum norsku rannsóknum. — Ritstj. Það hefur ek*ki litla þýðingu í Noregi hvernig nýtist gras það, sem þar er rækt- að til sumarfóðurs og svo hitt, sem bjargað er til vetrarforða, því að þar eru um það bil 65% hins ræktaða lands graslendi. í Noregi er talið, að um það bil % af ár- inu sé venjulegur innistöðutími nautpen- ings. Veltur því á miklu, að vetrarfóðrinu sé bjargað þannig, að það rýrni sem minnst. Rannsóknirnar hafa beinzt að því fyrst og fremst að ákveða næringargildi jurtanna á mismunandi vaxtarskeiði og svo tap nær- ingarefna við mismunandi verkunaraðferð- ir. Þegar búféð nærist af grængresi fer ekk- ert til spillis, en næringargildi þess er hins vegar háð þroskastigi jurtanna og svo teg- undum. Við björgun fóðursins til vetrarforða veltur það á nokkru, að grængresið sé nýtt þegar næringarefnamagn þess er mest, en á því stigi eru hin nýtanlegu efni jafnan auðmeltust. Þess vegna er rétt og sjálfsagt að uppskera þegar jurtirnar eru á því vaxt- arstigi er næringarefnamagnið er mest og nýting þeirra bezt. Hins vegar er það ekki nóg, að um mikið magn sé að ræða og gott þegar það stendur á velli, hitt er jafn þýð- ingarmikið, að sem minnzt magn næringar- efna tapist við björgun og geymslu. Við hirðingu fóðursins eru ýmsar leiðir valdar og samanburður var gerður á þeim aðferð- um á nefndu skeiði í Noregi. Var samanburðurinn gerður á: hesjuþurrkun, þurrkun á túni, súgþurrkun og votheysverkun. Notkun fóðursins Fyrir löngu var það staðfest, að mjólkandi kýr getur nýtt þurrefnismagn í fóðri er nemur 3 kg á hver 100 kg líkamsþunga, og það gildir þann dag í dag, þegar um bland- að fóður ræðir. Sé um einhliða fóðurnotkun að ræða nýt- ir skepnan aðeins 2—2,5 kg þurrefni á hver 100 kg líkamsþunga. í tilraunum hefur notkun gróffóðurs verið minnkandi hluti fóðursins með vaxandi afurðamagni skepn- anna. Þannig hefur nýting þurrefnis þess komizt niður í 1,3—1,5 kg á 100 kg líkams- þunga þegar kýmar mjólkuðu 5000 lítra um árið. Þetta segir ákveðið, að með vax- andi nythæð hlýtur kraftfóðurgjöf að vaxa en gróffóðurnotkun að minnka. í Nor- egi reiknar maður nú með nythæð, sem skapar forsendur þess, að kýrin nýti 1,5 kg þurrefni úr gróffóðri (þurrheyi, votheyi og rófum) á hver 100 kg. Kýr, sem vegur 500 kg getur því nýtt 7,5 kg þurrefni úr gróffóðri til nefndra afurða. Þess ber að sjálfsögðu að geta, að frávik frá þessu með- altali eru mjög mikil milli einstakra gripa. En geri menn á annað borð kröfu til mik- illa afurða, er óumflýjanlegt að taka tillit til þessa og nota gróffóður þá sem næst í F R E Y R 259

x

Freyr

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Freyr
https://timarit.is/publication/863

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.