Freyr

Árgangur

Freyr - 01.06.1968, Blaðsíða 36

Freyr - 01.06.1968, Blaðsíða 36
þeim mæli, að þurrefnið sé 1,5 kg á 100 kg líkamsþunga. Fóðurgæðin hafa mikil áhrif á lyst skepn- anna. Við einhliða gróffóðurnotkun hefur það komið í ljós, að kýr éta meira magn þurrefnis, ef þær fá það í bæði þurru og votu heyi, og að þær éta meira þurrefni í einhliða þurrheyi en einhliða votheyi. Lyst þeirra á votheyi hefur verið hægt að auka með því að afsýra súrt vothey með lútkenndum efnum um gjafatímann. Það hefur verð nokkur vandi á höndum með að prófa hraðþurrkað gras af því að það hefur naumast verið til nema sem mjöl, eða vögglar, gerðir úr möluðu grasi. Englendingar hafa komizt að raun um, að skepnur éta svipað magn þurrefnis í grófu eða kubbuðu heyi og í heymjöli eða vöggl- uðu mjöli, en mjöl og vögglar meltast lak- ar en heyið. Fylling fóðursins Jórturdýr — og þá ekki sízt mjólkandi kýr — þurfa að fá fóður, sem fyllir vömb- ina hæfilega. Gerjun í vömbinni er háð fyllingu fóðursins. Sýrur þær, sem mynda mjólkurfituna, eru mjög háðar gerjun í vömbinni. Hraðþurrkað og malað gras hefur tilhneigingu til að lækka magn fitu í mjólkinni og veldur einnig veilum í melt- ingarfærum. Til þess að takmarka hættu, sem hér um ræðir, hefur verið lagt til að grasmjöl sé vögglað. Þetta stoðar ekki mikið nema gengið sé svo langt, að kögglar séu gerðir úr grasi, sem ekki hefur verið malað heldur aðeins kubbað. (Sláttutæt- arasláttur). Reynd hefur verið fóðrun með litlu magni votheys og miklu kraftfóðri, er sýndi lækk- andi áhrif á fitumagn mjólkur svipað og við grasmjölsnotkun. Þetta sannar, að kýr þurfa að fá talsvert fyllifóður. Við endur- teknar norskar tilraunir hefur votheysfóð- ur gefið meiri afurðir en hliðstætt magn þurrefnis, gefið í þurrheyi. Að svipuðum niðurstöðum hafa menn komizt utan Norð- urlanda, þó með breytilegum árangri, sem efalaust stafar að misgóðu fóðri. Tap við hirðingu Það er alls staðar þekkt og vitað, að veru- legur eða mikill munur er á magni þeirra næringarefna, sem standa úti á túni í hverri þyngdareiningu þurrefnis og svo þess, sem skepnan fær við jötu. Mikið magn fer til spillis við hirðingu og við geymslu. Við hirðinguna fer minnst til spillis við hrað- þurrkun og þar næst við votheysgerð. Við þurrheysverkun er hirðingatapið meira háð veðrum og vindum en við aðrar verkunar- aðferðir. Eftirfarandi tafla sýnir þær niður- stöður, sem norskar tilraunir og rannsókn- ir hafa sýnt við störf með þessi efni um áratugi: Tap við mismunandi verkunaraðferðir: Þurrefni Nettóorka Meltanl. Karótín prótein % % % % Hey, hesjuþurrkað (gott 10—12 18—22 20—25 70—80 vallþurrkað, gott 15—20 27—36 30—35 80—90 — — mislukkað .... 25—30 45—54 50—55 90—100 — súgþurrkað 10—12 18—22 20—25 60—80 hraðþurrkað 5—8 5— 8 6—10 20—60 Vothey, vel verkað 7—10 10—14 12—15 20—30 — meðalgott 12—15 17—20 20—25 40—50 — illa verkað 15—20 20—30 30—40 50—80 Tölurnar í töflunni segja sitt um það magn, sem fer til spillis við verkun fóðurs- ins og af þeim má sjá, að það hefur mikla þýðingu að lögð sé stund á að verka fóðr- 260 F R E Y R

x

Freyr

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Freyr
https://timarit.is/publication/863

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.