Freyr - 15.09.2000, Blaðsíða 7

Er það rétt að ferðaþjónusta
blessist betur nálægt hringveginum
en þegar lengra dregurfrá honum?
Það er ekki hægt að segja þetta
svona. Þeir sem búa nálægt eða við
hringveginn fá auðvitað meiri
lausatrafík inn og þá óforvarandis.
Hins vegar svæði í kringum As-
byrgi eða Landmannalaugar og
Þórsmörk og t.d. Snæfellsnesið, eru
allt staðir, sem hafa eitthvað sér-
stakt að bjóða upp á, og þeir trekkja
líka mikið.
í lok sumarvertíðarinnar í fyrra,
hringdi ég í ferðaþjónustubændur
til að leita frétta hvemig sumarið
hefði gengið.
Tveir bæir kvörtuðu yfir lítilli að-
sókn og þeir liggja báðir um 30 km
frá þjóðvegi 1 og buðu bara upp á
gistingu. Ferðamenn taka ekki
svona krók bara til að gista.
Er mikil hreyfing á bœjum út og
inn ?
Já, það er alltaf eitthvað um það.
Sumir bændur hætta fyrir aldurs
sakir og svo verða eigendaskipti og
hinir nýju vilja ekki stunda þennan
rekstur.
Svo koma alveg nýir og vilja
prófa þetta, sumir endast stutt en
aðrir finna sig í þessu. Hins vegar
er algengt að þeir bæir, sem fyrir
eru, séu að stækka við sig. Það
hefur víða verið byggt upp af mjög
miklum myndarskap og stórhug.
Það eru nokkur dæmi um að bæir
geti tekið á móti þetta 50-100
manns. Slíkir bæir taka á móti
heilu ráðstefnunum eða starfs-
mannafélögum í fæði, gistingu og
fundaraðstöðu. Þannig hélt Félag
ferðaþjónustubænda sjálft aðal-
fund sinn á þessu ári í Sveinbjarn-
argerði á Svalbarðsströnd. Það má
líka benda á að fyrir 20 árum,
þegar við vorum að byrja í þessu,
var þetta aukabúgrein, en þeir sem
eru núna að byggja upp frá grunni
eða stækka við sig, eru að gera
þetta að aðalstarfi. Þeim fækkar
alltaf sem eru með þessa hefð-
bundnu heimagistingu með öðrum
búskap.
Þarf sá sem œtlar út i ferðaþjón-
ustu, ekki að hafa eitthvað til
brunns að bera eða hafa lœrt eitt-
hvað í því sambandi og hvemig er
að því staðið?
I raun og veru er ekkert með
þessu fylgst. Hins vegar reka menn
sig fljótt á það að ef engin lág-
marksþekking er fyrir hendi, þá
gengur bara ekki nógu vel.
Um nokkurt skeið var starfandi
ráðunautur hjá Búnaðarfélagi ís-
lands og síðar Bændasamtökunum,
Margrét Jóhannsdóttir, sem nú er
hætt. Þeir sem byrjuðu leituðu þá
til hennar og hún gerði fyrir þá arð-
semisútreikninga.
Þeir reikningar voru síðan lagðir
til grundvallar fyrir því hvort menn
fengju lán og framlög, þ.e. frá
Framleiðnisjóði og Byggðastofnun.
Síðustu 2-3 árin hefur ekki verið
starfandi ráðunautur í greininni til
að gera þessa útreikninga, þó að
Árni Snæbjörnsson hafi gripið
þama inn í með ýmis verk. En við
erum svo að gera samninga við
Hólaskóla um ýmsa þjónustu fyrir
ferðaþjónustubændur, t.d. gæðamat
á þessum býlum. Þessi þjónusta
verður tengd námi á ferðamálabraut
við skólann. Við fáum þama að-
gang að rannsóknum á háskólastigi
í ferðaþjónustu, sem ég tel mjög
mikilvæga fyrir okkur. Núverandi
landbúnaðarráðherra, Guðni
Ágústsson hefur af röggsemi kom-
ið að þessu máli og lagt í það pen-
inga og full ástæða er til að þakka
honum fyrir það.
En er það ekki í ferðaþjónustu,
eins og í öðrum búgreinum, að það
sé eitthvað í manneskjunni sjálfri
sem þarf til að bera til að hún eigi
heima þama, rétt eins og við eigum
góða fjárbœndur sem hafa auga
fyrirfénu?
Það er eins með ferðaþjónustu
eins og annan fyrirtækjarekstur að
rekstrarlegar forsendur þurfa að
vera fyrir hendi, en það er ljóst að
þeir sem búa ekki yfn þjónustulund
eiga að leggja eitthvað annað fyrir
sig.
Fólk í ferðaþjónustu verður að
hafa gaman af að umgangast fólk,
vera mannblendið og gefa af sér,
annað er útilokað. Þú varst að
spyija áðan hvort menn þyrftu ekki
að læra eitthvað þessu viðkomandi.
Þegar við vomm fyrst í þessu vom
haldin nokkuð mörg námskeið á
vegum Ferðaþjónustu bænda.
Þá var okkur sagt í upphafi nám-
skeiðs frá írskri reglugerð fyrir
ferðaþjónustubændur. Við hlógum
þar mikið að einu sem var kallað
Fjölskyldan á Geitaskarði, talin f.v.: Sigurður Örn Ágústsson, Hildur Þöll
Agústsdóttir, Asgerður, Agúst, Valgerður Freyja Agústsdóttir og Stefán Páll
Agústsson.
FREYR 9/2000 - 7