Nýi tíminn


Nýi tíminn - 11.04.1957, Blaðsíða 10

Nýi tíminn - 11.04.1957, Blaðsíða 10
2 Þegar mig dreymdi Móru 'Ærnar hétu margvís- Jegum nöfnum. Sumar báru nöfn vegna útlits Bins eins og Gullbrá og Bvört. Aðrar vegna skap- lyndis síns eins og t. d. Stygg og Skella og svo voru enn aðrar, sem voru Bkýrðar eftir því hvaðan l>aer voru ættaðar. Á heimilinu voru tvær #er mórauðar. Önnur hét Geitabergsmóra, hin Draghálsmóra. Þær báru nöfn bæjanna, þar sem bær höfðu lifað fyrstu fceskuárin. Báðar áttu þær það íameiginlegt að leita til teskustöðvanna á sumrin, en strax og árunum fór eð fjölga að baki þeirra lirðu þær heimakærari, í |3Ó héldu þær uppteknum hætti að bregða sér á eeskuslóðirnar á vorin og traman af sumri, en þeg- ar leið á sumarið komu t>ær aftur heim og heimt- uðust í heimalandinu á baustréttum. Báðar urðu |>ær Mórurnar happasæl- iar og voru felldar á gam- alsaldri. Um ævilok Orághálsmóru man eg «kki en síðustu ævidag- er Geitabergsmóru eru «nér aftur á móti minnis- Btæðir. !Ég mun hafa verið 9 tára gamall þetta haust. IÞað var komið fram yfir jBeinnirétt. Smölun var oýlega afstaðin, en eitt- iivað vantaði þó af kind- <um, sem átti að farga og Bneðal þeirra var Geita- <>ergsmóra. En liklega hefur legið meira á að finna Móru en aðrar kindur, því ég var send- ur til að leita hennar. Nú ráfaði ég um háls og heiði og leitaði. Eftir tveggja daga árangurs- lausa leit var svo ákveð- ið að hætta að leita. Pabbi var ekki heima í svipinn en hans var von heim bráðlega. Mér var því mikið í mun að vera búinn að finna Móru áð- ur en hann komi heim. Enda var það talinn hátt- ur lélegra smala að gef- ast upp áður en marki væri náð. En hvar gat Móra verið? Ég hafði leit- að allsstaðar, sem hugs- anlegt var að hún gæti leynzt. Ég hugsaði mikið um þetta og aldrei meir en á kvöldin, þegar- ég var kominn í bólið mitt, dauðþreyttur eftir röltið.. „Það þýðir ekkert að vera að þessu meira í bili“, hafði mamma sagt, líklega væri Móra farin eitthvað burt. En ég gat ekki hætt að brjóta heil- ann um þetta þar til ég sofnaði. Hún var vanaföst sú gamla Þegar það fór að tíðk- ast að brenna lík, en ekki jarða eins og áður var gert, sagði kerling við aðra kerlingu: „Ekki vil ég láta brenna mig. Ég vil láta grafa mig eins og ég er vön“. En í Draumalandinu hélt sagan áfram að ger- ast. Ég var kominn upp á hálsinn milli Dragháls og Haga og nú stóð ekki lengi á að finna Móru, Þama stóð hún á beit í fallegri laut þar, sem heita Stapagilsbotnar og. þegar hún sá mig tók hún auðvitað viðbragð og ég lika — ég lá vakandi i rúminu mínu og það var dimmt í baðstofunni. Morguninn eftir sagði ég: mömmu hvað mig hefði Framhald á 3. síðu Pósthólfið Mig langar að komast í bréfasamband við stúlku á aldrinum 12—13 ára. Ragnheiður Sveinsd. Drumboddsstöðum, Bisk- upstungum, Ámessýslu. Við undirritaðar óskum eftir bréfaskiptum við unglinga á þeim aldri, sem tilfærður er i svig- um. Þórunn Aðalsteinsdóttir (við pilt 14—16 ára. Gott að mynd fylgi). Holti, Þistilfirði, Norður-Þing. Bergþóra Einarsdóttir (við pilt eða stúlku 12— 14 ára). Matthíasargötu 1. Akureyri. Hildigunnur Einarsdóttir, (8—10 ára). Sama stað og Bergþóra. Með beztu kveðjum. Lilla, Beltý og Hilda. Ég óska að komast í bréfaskipti við pilt eða stúlku á aldrinum 14— 15 ára. Ásta Hraunfjörð, Heim- hvammi, Blesugróf, Reykjavík. SNORRI Framhald af 1. síðu ná slíkum gáfusvip. Þess vegna sjáum við á bak hugsuðinum, þar sem hann situr í þönkum við skriíborð slitt, væntan- lega að fremja Háttatal. Ekki neitum við því að mjög finnst okkur skrif- borð Snorra veglegt og bókakostur hans mikill og góður. Vonlegt er að hann hafi þurft að nota gleraugu eins og hann hlýtur að hafa setið mik- ið við skriftir. Það kem- ur heldur ekki flatt upp á okkur þó þessi unnandi ljóða og lista hafi haft yndi af blómum og vopn Þegar mig dreymdi Framhald af 2. siðu dreymt og taldi mig ör- uggan að ég myndi finna Móru. „Draumar", sagði mamma. Ég heyrði að hún lagði ekki mikinn trúnað á drauminn þann. Samt fékk ég leyfi til að fara. Auðvitað fór ég beint suður að Stapagili og það var ekki að sök- um að spyrja: Þarna var Móra, nákvæmlega í sama hvamminum og ég hafði séð hana í draumn-1 um. Og þar með var, , björninn unninn“. Ég hef oft hugsað umj þennan draum, einkum vegna þess að ég man ekki eftir að mig hafi. ' annað skipti dreymt draum, sem var í raun-( inrjil ekkert annað en veruleikinn sjálfur. Óskar Þórðarson frá Haga voru honum ómissandi þar sem hann tróð oft ill- sakir við menn sér skylda og óskylda. Að lokum birtum við kvæði Hannesar Hafsteins um Snorra, sem er einn* á- gætast allra kvæða er ort hafa verið um Snorra gamla, enda mun Hannes hafa fengið hjálp við að yrkja kvæðið. Þegar hnígur hóm að þorra Þegar hnígur húm að Þorra, oft ég hygg til feðra vorra, en þó fyrst og frem. t til Snorra, sem framdi Háttatal, sem framdi Háttatal, sem framdi Háttatal, og þó fyrst og fremst til Snon-a, sem framdi Háttatal. Áður sat hann skýr at Skúla og þar skálda lét sinn túla bæði’ um hann og Hákon fúla, sem hirti frelsi vort. Fögur knáttu gullker geiga, sem gaman væri að eiga, full af safa sætra veiga, ef sveif á alla drótt. Snorri kallinn kunni að svalla og að kæta rekka snjalla, þegar húmi tók að halla í höllu Skúla jarls. Og hann þoldi að þreyta bögur og að þylja fornar sögUr, já, allt fram til klukkan fjögur, þá fór hann í sitt ból. Samt frá hilmi heim hann stundiar, út til helgrar fósturgrundar og sitt skip að búa skundar það skáldmæringa val. Þá kom bann frá herra Hákon, sem var harður eins og Drákon. „Ég er hákon,“ sagði Hákon, „ég er hákonservatív." „Ég vil út, ég vil út áð bragði! Ég vil út,“ þá kempan sagði. ,JÉg vil út,“ og út hann lagði til Islands sama dag. Af þvi beið hann bana síðar fyrir buðlungs vélar stríðar. Síðan gráta hrimgar hlíðar og holt um Borgarfjörð. Hannes Hafstein o. fl. V,, Si 10) — NÝI TÍMINN — Fiiruntudagur 11. apríl 1957 ,Skollaleikur* í himmgeimnum j Flugsf]órar i flugprófi - LoftleiSir hafa nu fjórar skymasterflugvélar i förum tvisvar á námskeiðum viku tima ár hvert að rifja þá upp hið bók- Loftleiðir hafa nú 4 skymasterflugvélar í förum. Tvær ú félagið sjálft, pá þriðju mun það hafa keypt en sú 4. ier leiguvél. Hjá félaginu starfa nú 20 flugmenn. Hinar nýju, stóru millilandaflugvélar er það hefur fest 9caup á eru í smíðum í Bandaríkjunum og verður hin 'qyrri afhent á árinu 1959. Flugmennirnir ganga undir flugprófun tvisvar á ári hverju, fcg er það samkvæmt alþjóða- ;reglum og íslenzkum reglum. Eru íslenzk-ú reglurnar sniðhar ■cftir þeim alþjóðlegu, en líklega 1>Ó öllu strangari. Dembt yfir þá öllum erfiðleikum Hluti æfinganna fer fram vest- f Bandaríkjunum. Þar eru flug- imennimir látnir fljúga í nokk- •tirskonar gerviflugvél, sem er iþannig gerð að þar er hægt að 'bella yfir þá öllum hugsanleg- ■tim erfiðleikum: láta kvikna í fnótorunum, ísingu setjast á rúð- tirnar, ísingu setjast á vængina )Bg storma skaka vélarnar. í slíku tæki er flugmönnunum Bkylt að æfa sig 12 stundir á étri. — Flugtíminn þar kóstar «ær 57 dollara fyrir manninn. Auk þess skulu þeir æfa sig í venjulegri æfingavél, það kost- «r 10 $ á klst. Bóklegt heima Her heima eru flugmennirnir Magnús Guðmundsson, eft- irlitsmaður Loftleiða, hann sér um flugprófanirnar. lega í fræðunum. Auk þess er þeim skylt að ganga undir tveggja stunda reynsluflug. til þess að halda flugstjóraréttind- um. Til flugprófunar þessarar eru skymasterflugvélarnar not- aðar. —: Flugstundin kostar 5—6 þús. kr. .í benzínL Hafa víða flogið Flugvélar Loftleiða hafa víða flogið og flugmenn þeirra því allvíðförulir. Og sumir þeirra hafa raunar víðar farið en flug- vélar félagsins. Svo er t. d um tvo flugstjóra sem einmitt nú eru að ganga undir flugstjóra- prófun, þá Magnús Norðdahl og Hallgrím Jónsson. Hallgrímur flaug um skeið á austurleiðum hollenzka flugfélagsins KLM, en Magnús flaug á sínum tíma fyrir flugfélagið Jordan Airways. Tveir nýir aðstoðarflugmenn ganga nú einnig undir próf hjá Loftleiðum, Guðlaugur Helgason og Einar Gíslason Með bundið fyrir augu Góðviðrisdag einn fyrir stuttu datt Loftleiðamönnum það snjallræði í hug að bjóða nokkr- um blaðamönnum í reynsluflug. Flugmaðurinn sem reyna skyldi þolrifin í næstu stundii-nar var Sigurður Ólafsson, og ekki ný- liði, hefur verið flugstjóri áð- ur. Flugvirki var Ragnar Þor- leifsson. Eftirlitsflugmaður Loft- ■ V VildiLö þið kannske fljúga meö bundið fyrir augun? —*. ^Ef myndin prentast þolanlega munuð þið sjá hverniQ þéttur, hvítur dúkur hefur verið strengdur fyrir rúðurn- or framan við flugmanninn. Hann sér hvorki jörðina né bláma himinsins, aðeins þennan hvíta vegg fyrir framan, — og nálarnar í mœlaborðinu. leiða er Magnús Guðmundsson. Áður en lagt er af stað þylur eftirlitsflugmaðurinn upp hinn tilskylda lista, til að ganga örugglega úr skugga um að allt sé eins og það á að vera. Síðan hefjast „pyndingarnar“. Það er byrjað á að binda fyrir augu þess er reyna á, — þó ekki í bókstaflegri merkingu, heldur er hvítur dúkur strengdur fyrir rúðurnar fyrir framan hann svo öruggt sé að hann sjái ekki út um þær, og —: nú skal hann fljúga! í góða veðrinu í fyrra- morgun var hann eini maðurinn sem ekki fékk að sjá út! Með jövðina að hliðvegg Þegar þannig hefur veríð flog- að taka allskonar beygjur og hliðarveltur. Fyrr en þú veizt af er flugvélin komin upp á rönd og þú hefur jörðína að hliðvegg, ský himinhvolfsins, er Framhald á 10. síðu.

x

Nýi tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýi tíminn
https://timarit.is/publication/883

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.