Skólablaðið - 01.12.1950, Blaðsíða 5

- 5 -
MÁLFUNDAFÍLAG MENNTASKOLASTÚLKNA.
IN M£ M -*
Hinn 30. nóveraber arið 1948, kl.12
á há-degi gengu nokkrir æstir kvenmonn
að hinum venjulega auglýsingnstað skól-
ans og festu þar upp auglýsingu all
mikla. Boðaði hún fund alls Irvenfólks í
skólanum, og var ætlunin að stofna. mal-
fundafólag, sem kvenfólkið héldi eitt
allan veg og vsnda af. Fundurinn hófst
kl. 1,30, og þá var fólagið stofnað.
Stofnun þess átti sór alllangan að-
draganda, en eigi verður hann rakinn
hór svo neinu nemi. í>ó mega menn minnast
þess, að löngum hefur kvenfólkinu verið
álasað fyrir afskiptaleysi um allt fól-
agslíf, og hefur það sízt verið ástæðu-
laust. A tveim Framtíðarfundum, sem
haldnir voru í nóvembermrnuði það ar,
var deilt hvasslega á kvenfólkið fyrir
þetta. Urðu við það harðar umræður og
sló í heitingar með mönnum. Færðist
kvenfólkið í slílcan jötunmóð, að það
einsetti sór ao sýna í verki hvers það
væri megnugt, og standa um leið við þau
heit, sem það hafði gefið á fundinum.
Þannig varð þetta fólag til,
Eigi verður ennað sagt, en að rösk-
lega væri af stað haldið. Fundir voru
alltaf öðru hverju, allan veturinn 1948
-'49.. Næsta vetur hólt starfsemin cnn
áfram, en þó með nokkru meiri deyfð.
Þeátt fyrir það hjeldu margir, að
breyttir tímar hefðu nú hafizt og sú
gagnrýni, sem fram kom á fyrrnefndum
fundum hefði verið óróttmæt að öllu
leyti. Svo var þó ekki, því miður.
Síðustu tímar hafa leitt í Ijós, að þ '
þessi skoðun um breytta tíma á sór litla
stoð í veruleikanum. Deyfðin, sem
hófst í felaginu á öðru. starfsári þoss,
hált áfram og varð otnamein þess.
Fundir hafa því tekizt af með öllu.
Stjórn fyrirfinnst engin, og félagskonur
munu allar brott farnar Hefur því sama
sinnuleysið enn hafizi;, sem var fyrir 2
árum og hefur lengst af ríkt. Af þessum
sökum á sú gagnrýni ennþá við, sem kven-
fólkið varð fyrir í nóvömbermánuði 1948,
Örlög þessa fólags sýna oklcur aðoins
það, að kvenfólkið þarf enn að taka
RI A M
duglega á, ef það á að njóta algers
jafnróttis við karlmenn. NÚ er svo
komið,að konurnar eiga það einungis
undir sjálfum sór, hvort svo verour £
framtíðinni eða eigi, en ekki virðist
raikilla afrcka að vænta í þessum efnum
af því kvenfólki, sem nú er í skólanum
sá móður, sem var á námsmeyjum
þessa skóla fyrir tveim árum, er nú
hjaðnaður. Gerir það að vísu lítið til
En verst er, að það, sem þá gerðist,
hefur nákvæ-nega engin áhrif haft, Það
sýna örlög i •'i'undafólags menntaskóla-
stúlkna og s~. deyfð meðal kvenfólksins
sem andlát þess hefur haft í för með
sór.
Ritað 30. nóvember 1950, af cinum
velunnara fólagsins, Sigurði H. Lindal
NOKKRAR A THUGASEMDIR
f síðasta tbl, Skólablaðsins gerir
Einar Láxness að nokkru umtalsefni
fundi Framtíðarinnar. Stgórnin lítur
svo á, að sanngjörn gagnryni só ávallt
kærkomin og í sjálfri sór nauðsynleg
þannig, að leiðrótta megi það í starf-
semi fólagsins, §em miður fer, ÞÓ
finnst raór vinur minn og bekk^arbróðir
ræða fundi þessa af nokkurri osann-
girni, 0g vil óg því gera nokkrar
athugasemdir við slcrif hans.
Einar harmar það, að mál beggja
aðila í umrraðuefninu "Stríð og friður1,1
skyldi ekki hafa verið flutt og felst
nokkur ásökun til stjórnarinnar í
grein hans. í því sambandi þykir mór
rótt að geta þess, að óg gerði til«»
raunir til að fá líklega menn til að
flytja aðra framsöguræðu um þetta efni
en án árangurs. láá af því sjá, að
stjornin a þar enga sök. Það er ekki
á hennar valdi að neyða menn eða
skylda til að flytja framsöguræður.
Stjórnin verður í því efni að byggja
á samvinnuvilja nemenda eingöngu, sem
þessa stundina, að minnsta kosti,