Skólablaðið - 01.12.1950, Blaðsíða 6

- 6 -
virðist vera af afar skornun skamnti.
í öðru lagi gerir Einar athugasemd
við það, að blöðunum hefði verið fengin
í hendur tillaga sú, sem samþykkt var
á umröddum fundi. I £ví samhandi vil
ég lýsa yfir J>vi, að eg átti þar engan
hlut að máli, Ég afhenti engu daghl.
tillöguna og neita algjörlega að taka
nokkra áhyrgð á gerðum einstakra .
félagsmanna í þessu efni. Hins vegar
má gjarnan henda. á það, að fordæmið
hefur þegar verið gefið í ýmsum öðrum
dægurmálum og áttu þar ekki hlut að
máli menn sama sinnis í stjérnmálum og
þeir, er áttu hlut að máli í síðasta
tilfelli, Það er ef til vill í sjálfu
sér ekkert höfuðatriði, en ég vil henda
á þetta til að leiðrétta þann misskiln
ing, að hér sé um eitthvert einsdæmi
að ræða.
Hvað viðvíkur síðasta fundi og
fundarstjórn þar víkur Einar nokkuð
að mér persénulega, og þykir mér því
rétt að taka þctta fram, Ef Einar var
á síðastliðnum fundi, þá hlaxit hann að
verða þess var, að ég gerði ítrokaðar
tilraunir, til að stöðva frammítökur
og svaldur. Og að yfirleitt var hegð
an fundarmanna á engan hátt verri en
hún hefur verið þann tíma, sem eg hef
verið í skólanum. Það er að vísu rétt,
að nokkrir menn hafa gert tilraunir til
að eyðileggja fundi með ýmsum évið-
eigandi skrípalátum. En ég veit, að
Einar láir mér það í raun og veru ekki,
þétt ég hafi í lengstu lög reynt að
forðast, að útiloka þessum skélahræðrum
aðgang, að þessum þstti félagslífsins,
þétt nú sé greinilegt, að þessum um-
rsddu mönnum getur ekki liðizt að hal.da
uppteknum hætti. Að lokum þetta, það
er algjörlega á valdi nemenda,hvernig
starsemi Framtíðarinnar tekst, ög ég
skora á nemendur hvern og einn, að
leggja stjérninni lið í að gera hana,
sem allra bezta.
Sigurjén Einarsson.
HE/MSHUN HUGSUNAR-
HÁ T TAR/NS
(Lesendur eru beðnir velvirðingar á,
að því miður hefur niðurlag ofannefndrar
greinar fallið niður £ fjölritun l.tlh,
•og endar því á heldur snuhhéttan hátt.
Birtist niðurlagið í þessu hlaði til
þess að heildarsvipur greinarinnar rask-
ist ekki. Kemur því hér Y.kaflinn, en
£ honum miðjum endaði greinin £ 1. thl,,
svo og Vl.kafli, en hann hafði allur
fallið niður.
V.
Kynsloðin, sem nú er að kome.st á .
legg, er sizt verri en hinar fyrri, en
hún er á vafasa.mri braut, sem mér virði-
st einsætt, að hún verði að snúa af. ís-
lendingar hafa átt stérum saman að sælda
við Dani. Tungan smitaðist af dönskum
orðum og orðatiltækjum, sem ennþá eimir
af eftir allan þennan tima. Ég tel að
’'amerikanseringin" sé langtum hættulegri,
þar sem hún hrýtur sér braut með meiri
tækjum en dönsku áhrifin á sinum tima.
Smáþjéð getur alltaf vænzt þess að verða
snortin af erlendum áhrifum,enda hafa
íslendingar ekki farið varhluta af því,
En á svörtustu niðurlægingatímabilum
þjéoarinnar varðveitti hún tungu sína
og menningu, þrátt fyrir lcúgun á alla
lund, og segja má, að hún hafi bognað en
hrotnað, HÚn var "einsog það tré reyp-
stafur sem er grenst og veikast af _
trjám," stafur, "sem getur ekki hrotnað,
heldur rettist úr heygjunni þegar átak-
inu sleppir og er þá orðinn jafnheinn
og fyr", svo notuð séu orð jéns Hregg-
viðssonar í "Eldi í Kaupinhafn". Við
skulum vænta þess, að fslendingar geti
einnig staðist þá hættu sem "amerikans-
eringin" hefur í för með sér.
VI.
Sá, sem með skynsemi lítur á þetta ,
mál, sér staðreyndirnar fyrir sér. Með
þessari umsköpun æskulýðsins, sérstak-
lega í höfuðborginni, er verið að spilla
ihonum. Témstundir hans verða innihalds,-
laust, flöktandi líf og án takmarkaj
Frh. hls. 22.