Skólablaðið - 01.12.1950, Blaðsíða 21
- 21
<
t
djúpri þekkingu og miklum áhuga, hann
hefur mjög skemmtilega og tnra- tcc-kni.
jú, jú, ég á líka Teddy, viltu koma
með mér heim og hlusta.
0g það verður úr.
Þetta er myndarlegasta hús, heldur
illa hirtur garður, en gluggarnir bera
vott um auðlegð, sem auðvelt er að sýna,
þó alúðinni við náttúruna á þessum litle
bletti sé sleppt. íbúðin er^stór og
nokkuð svo glssileg. Flosmjúk og dumb
rauð og fagurblá og dökkgrsn teppi þekje
gólfin í stofunum.^KÚsgögnin gljá og
ljósið leikur í smágerðum glerhlutum og
glansandi boldangsvösum. á veggjunum
hanga myndir, sem öllum virðulegum borg-
urum þykir fínt að eiga. Vafasamar mynd
ir eftir Johennes Kjarval, hrópandi
litasamstsður Blöndals þola ekki svona
litlar fjarlsgðir. Hér hafa verið keypt
nöfn eða þá vanabundinn "viðurkenndur"
fegurðarsmekkur verið látinn ráða. Það
er peningabefur af öllu heila draslinu.
- En ég má alls ekki láta eftir mér að
hugsa svona hér, nú er ég gestur falleg-
rar stúlku, og hvaða máli skiptir það,
þótt pabba hennar hafi stigið til höfuðs
gróði hinna feitu ára?
Brátt hljómar þarna villtur jass. 0g
hugurinn fær raunhæfari viöfangsefni að
glíma við. Hvað ertu að glápa maður,
komdu, heyri ég hana segja innan úr inn-
ri stofunni. Þar er stór radíógrammófónn
og plötuskápur. á lítið borð hefur hún
látið tvö glös og kók og upptekna flösku
af amerísku viskýi. Viltu pínulxtið, þú
mátt ekki drekka mikið, þá sér pabbi
það, og heldur að ég hafi drukkið. Ég
vil ekki drekka, ég ætla bara að drekka
kók, segir hún um leið og hún hellir
svona rétt einum tvöföldum í annað glas-
ið. Ég blanda, og þetta er allt prýði-
legt. Ég setzt í mjúka hægindastólinn og
horfi á hana. Undarleg stúlka, hefur hún
lesið einhverja skáldsögu, einhverja
spillandi skáldsögu um ástir ogævintýri
- hvernig dettur henni þetta í hug, er
þetta frjálsrsði eðlilegt? Eru slíkar
stúlkur til, eða er hún spillt, en kann
svona vel að dylja það. HÚn heldur sýni-
lega , að ég hlusti af miklum áhuga,
þegar hún sér mig í þessum þönkum. HÚn
skiptir um plötur, hlustar og horfir
hugfangin út í loftið. Stundum á mig og
óg stelst til að brosa, þá brosir hún
líka, en hugur hennar er allur hjá negr-
unum, sem leggja alla ástríðu sína,
allan sinn stóra harm, sína djúpu þra
í tcr.listina.
Oh, singing tree,
Oh, singing rivers of tho soul
HÚn hlustar. Ég drekk. Brátt er klukk-
an orðin ellefu. Heyrðu,segir hún þá, .
eigum við ekki að koma inn til mín og
hlusta þar á hann Bjössa R., ég á út-
varp, og það er meira gaman að hlusta
þar. Ilérna er svo dimmt og kalt. Ég sam-
sinni því.
En bíddu snöggvast samt.
Rétt á eftir kallar hún á mig fram,
og ég sé inn í lítið, ljóst herbergi.
þegar ég kem inn, stendur hún á miðju
gólfi í stórfallegum bleikrauðum nylon-
náttslopp, hann er næstum gagnsær, og
sæt bleik undirfötin sjást undir honum.
Herbergið er allt bleikt, loftið, vegg-.-
irnir, rúmið, ábreiður, borð og stólar.
Allt nema gólfið, teppið er hvítt og
ljósblátt. HÚn er undurfögur í þessu
umhverfi.
Ég fór úr kjólnum því hann krumpast
annars, það er ekkert gaman að hlusta,
nema að maður geti legið og látið fara
vel um sig, segir hún og lætur barns-
legan stút á munninn. Hið barnslega
hefur þó harla lítil áhrif á mig, ég
er farinn að finna vel á mér og verð að
líta í kringum mig til að dreyfa huganum.
-L veggjunum eru glansmyndir af jass-
negrum og ein af Wooddy Herman. L nátt-
borðinu er lítið hvítt útvarp, sem hún
hefur kveikt á. Ef til vill er betra að
dreyfa huganum við bækur, það er lxtil
bókahilla á bleiku dömuskrifborðinu,
JÓn,Thoroddsen í skrautbandi, Pollýanna
giftist og jónas Hallgrímsson í stóru
Eelgafellsbandi, eitthvað floira, en
rétt hjá liggur velkt eintak af Listin
að kyssa, ofan á Modern Screen og
, Screen Romances.
Bjössi R. er byrjaður.- Jass, Piltur
og stúlka og listin að kyssa og bloik-
rautt herbergi, það fer eldur um sðar.
Stúlkan hefur lagzt út af á bloikrautt
flosmjúkt hægindið,
Bleikrautt, Bleik-
rautt, bleikrautt einsog Kona eftir
Sunnlaug Blöndal. Gömul minning, amerísk