Unga Ísland - 01.03.1938, Qupperneq 18
VNGA ÍSLAND
U
LESKAFLAR FYRIR LITLU BORNIX
Klyfjarnar.
Bóndi nokkur var á ferð með
hest í taumi. Kornklyfjar voru á
hestinum. Vegurinn lá skammt frá
höll, þar sem ríkur og voldugur
höfðingi átti heima.
Hesturinn hnaut, svo að klyfj-
arnar fóru ofan. Bóndinn var gam-
all og lasburða, en kornpokarnir
þungir, svo að hann gat með engu
móti komið þeim upp aftur.
Þá sá hann ríðandi mann koma
í áttina til sín. Bóndi ætlaði að
kalla til hans og biðja hann að
hjálpa sér. En þegar maðurinn kom
nær, sá bóndinn, að þetta var
höfðinginn, sem átti höllina, og
kom sér ekki til þess að biðja
hann um hjálp.
Ríki maðurinn kom til bóndans,
heilsaði honum og mælti: »Ég sé
að þú ert í vandræðum. Það var
heppni, að ég skyldi fara hér um,
því að annars er óvíst hvenær þér
hefði borist hjálp á þessum fáför-
ula vegi.« Síðan steig hann af
baki og hjálpaði bóndanum að
láta upp klyfjarnar.
»Hvernig get ég endurgoldið
þessa góðu hjálp?« sagði bóndi og
lyfti hattinum í kveðju skyni, þeg-
ar ríki maðurinn fór. »Það er mjög
auðvelt,« sagði hann. »Þegar þú
hittir einhvern, sem er hjálpar-
þurfi, þá skaltu liðsinna honum
eftir mætti. Það eru einu launin,
sem ég óska eftir.«
Kanínan, sem Iék á 1 jónið
Kanínan er hvorki stór né sterk,
en einu sinni var kanína, sem var
svo vitur og hugrökk, að ljónið
beið ósigur fyrir henni.
Ljónið hafði stolið kálfi frá hind
og vildi ekki skila honum aftur.
Hindin bað öll stóru dýrin í skóg-
inum að hjálpa sér, en þau þorðu
það ekki af ótta við reiði ljónsins.
Þá kom hindin til vitru kanínunn-
ar og sagði henni frá raunum sín-
nm. »Ég skal hjálpa þér,« sagði
kanínan. »Þú skalt fara út í skóg,
og kalla dýrin saman á fund hjá
holu minni í fyrramálið.«
Hindin fór þegar að kalla dýrin
saman, en á meðan gróf kanínan
jarðgöng frá holu siuni og út bak
við runna skammt frá. Hafði hún
lokið þessu verki um morguninn,
þegar dýrin söfnuðust saman hjá
holunni. Samþykktu þau í einu
hljóði, að kálfurinn væri sonur
Ijónsins. Þau þorðu ekki annað,
því að ljónið horfði á þau með
grimdarlegu augnaráði.
Þá gægðist kanínan út úr holu
sinni og hrópaði: »Það er lygi-