Foringinn - 01.06.1975, Blaðsíða 9
fundastarfsemi þannig að ein-
hver fullorðinn stjórnar
hersingunni, les fyrir þau
fallegar sögur, sýnir kvikmynd-
ir og lætur þau syngja, sem er
að sjálfsögðu gott svo langt
sem það nær. Hins vegar eru
börnin venjulegast algerir
þiggjendur, þau sitja bara og
hlusta. Fólk virðist ánægt
að vita af börnum sínum á slík-
um stöðum, og óneitanlega er
það notaleg tilhugsun að vita
af þeim þar. En hver verða
örlög æsku þessa lands ef hald-
ið verður áfram að mata hana á
slíku góðgæti og ekki fylgir í
kjölfarið sú stefna skátahreyf-
ingarinnar að gera unglingana
að sjálfstæðum, ábyrgum einstakl-
ingum? Ég er ekki bjartsýnn ef
svo heldur fram.
En hvaö getum við þá gert til
breytinga? £g tel augljóst af
framansögðu, aö foreldrar óski
eftir fullorðnum sem ábyrgum
aðilum í skátastarfinu og þátt-
takendum í ferðum, og með því
væri þessi vandi kannski leyst-
ur. En okkur vantar alltaf
fleiri fullorðna. Þá held ég
að aukin leiðbeinenda- og fori-
ingjamenntun sá örugglega leiö
til úrbóta. Einnig fjölbreytt-
ari útgáfustarfsemi. Og þá er
ég kominn að nýju skátabókinni,
en útgáfa hennar er vel úr garði
gerð. Hins vegar er stóra,
fallega skátabokin aðeins höfð
heima. Hún er of verðmætur hlut-
ur, fjárhagslega, til þess að
hægt sá að nota hana í hinu
virka skátastarfi. Hún er
ekki skátabókin sem okkur
vantaði fyrir skátastarfið.
Okkur vantar enn jafn tilfinn-
anlega og áður bók, sem hægt er
að hafa með á fundi og í úti-
legur. Bók, sem kennir nýj-
ungar í samræmi við breytta
tíma.
Því miður hef ég ekki "patent"
lausn á því efni, sem ág hef
rabbað um í þessu greinarkorni.
Hins vegar finnst mér ekki úr
vegi að yfirstjórn skátahreyf-
ingarinnar í landinu geri úttekt
á stööunni í dag, geri dæmið .
upp og sjái hvort það er nógu
hagstætt. Ef svo reynist ekki
vera, hvar kreppir þá skórinn
að? Leitum að orsökinni.
Kannski_er breytinga_þörf?
Bragi Þórðarson,
Akranesi.
9