Foringinn - 01.06.1975, Blaðsíða 10
1 tilefni landsmótsins sl. sum-
ar, voru valdir og smlóaðir
ýmsir eigulegir minjagripir,
sem selja átti mótsgestum á
mótstíma. Þessi háttur hefur
verið á um mörg undanfarin
landsmót. Um er að ræða skeið-
ar, prjónmerki og ermahnappa
úr silfurpletti og ýmsa aðra
muni með merki mótsins. Vegna
mistaka komust ofantaldir minja-
gripir ekki tímanlega til lands-
ins, en mikið var um þá spurt,
enda vinsælir til söfnunar.
Margir hafa lagt metnað sinn í
að safna ýmsum munum, sem
sárstaklega hafa verið gerðir
fyrir landsmót undanfarinna
áratuga og hafa þannig eignazt
skemmtilegt safn minjagripa.
Vegna þessa áhuga manna var
ákveðið, þegar minjagripirnir
loks bárust til landsins - eftir
mót - að leysa þá út og bjóða
til sölu, þó að seint væri.
Sala hefur gengið stirðlega til
þessa. Margir hafa ekki áttað
sig á því, að munirnir eru
komnir til l^ndsins, og of lítið
hefur veriö gert að því að aug-
lýsa þá til sölu. Nú er tæki-
færif Minjagripirnir fást í
Skátabúðinni og hjá BlS, Blöndu-
hlíð 35. ðhætt er að mæla með
minjagripunum, sem eru afar
fallegir. Þó að fermingum sá
að mestu lokið, getur verið gam-
an að koma fermingarbörnunum að
óvörum og gefa þeim einn eða
fleiri þessara eigulegu minja-
gripa að afstaðinni fermingu.
Auk þess eru þetta hinar skemmti-
legustu sumargjafir, hvort sem
er til foreldra eða barna.
Margir hafa spurt um afkomu og
fjárhag mótsins. Það er ekki
nema eölilegt. Flestir líta
svo á,að landsmót eigi að vera
skátastarfi í landinu lyftistöng,
ekki aðeins vegna hins aukna
áhuga, sem einstaklingurinn
fær, heldur líka fjárhagslega.
Það er ekki nema sanngjarnt, að
öll sú óhemjumikla vinna,sem
mótsstjórn og fjölmargir aðrir
skátar inna af hendi til undir-
búnings og við rekstur Xands-
mótsins, sé metin til fjár og
mótsgestir greiði fyrir þá
þjónustu. Allt starf er unnið
í sjálfboðavinnu,og því er ekki
óeðlilegt, að endurgjald móts-
gesta fyrir þá sjálfboðavinnu
renni til skátahreyfingarinnar
í landinu eða þeirrar starfsemi,
sem hún hefur með höndum. Það
þykir illa rekið fyrirtæki, sem
ekki skilar ágóða, og enginn
getur ætlazt til, að landsmót
séu haldin í góðgerðaskini.
Um það, hve mikill ágóðinn á
að vera, geta svo verið skiptar
skoðanir.
Þegar rætt er um fjárhagsafkomu
síðasta landsmóts, koma mörg
atriði inn í myndina. Ekki er
um það að villast, að landsmót-
ið hefur beint og óbeint skilið
við mótsstaðinn verulega miklu
verðmætari en hann var, bæði í
eiginlegum og óeiginlegum verð-
mætum. Hin eiginlegu verðmæti
eru fleiri fasteignir, vatns-
veita o.s.frv., en hin óeigin-
Xegu eru t.d. landrækt og land-
bætur og síðast, en ekki sízt,
aukinn áhugi á staðnum.
10