Bændablaðið - 18.01.2000, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 18. jatiúar 2000
BÆNDABLAÐIÐ
11
VÉLBOÐA mykjudreifarar og
Stærdir: 4 * 18 þús. lítrar
dælur
Flotdekk, hæöarmælir, vökvadrífið lok á lúgu,
Ijósabúnaður, aurhlífar og margt fleira.
VÉLBOÐI EHF.
Eyrartröð 6 Hafnarfjörður.
Sími: 565-1800.
Mjöggottverúog
gmjðsk/kjör við alira hæfi
www.velbodi.is
* Einka Fengur
| Forrit fyrir hrossaræktendur
DanMink/Fox
| fyrir loðdýrabændur
IFjárvís
Afurða- og ættbókarforrit fyrir
■ sauðfjárbændur
AaroSoft
skýrsluhalds- og afurðaforrit fyrir
svínabændur
Búbót
Sérhannað bókhaldsforrit fyrir
bændur
Gagnleg forrit fyrir
framsækna
bændur
n
i
i
i
j
Starfsmaður á
stórbúi í Danmörku
Um næstu mánaðamót eða sem allra fyrst vantar okkur
starfsmann. Við bjóðum „spennandi" vinnustað, þar sem
aðalverkefnið verður vinna í fjósi.
Góð föst laun og húsnæði.
Á búinu eru 300 SDM mjólkurkýr sem eru mjólkaðar með nýjustu
gerð mjaltakerfa. Ræktað land er 400 ha akrar, en auk þess er
160 ha skógur og 56 ha „strandsvæði“.
Hér eru nýtísku vélar notaðar við búfjárhirðingu og ræktunarstörf.
Ef þú hefur gaman.
að vinna við kýr
að læra meira um kýr
að vera í vinnuflokki á stóru búi
að búa og vinna saman með öðrum
...hentar staðan þér
Þú verður að geta unnið með 5 öðrum búfjárhirðum en
auk þess að vinna stundum sjálfstætt.
Skilyrði er að starfsmaðurinn sé skipulagður og sé duglegur við
að taka til og halda hreinu. Auk þess er áríðandi að hann eigi
auðvelt með að umgangast fólk og sé skapgóður.
Á búinu eru 16 starfsmenn. Þar er að finna starfsmannafélag sem
stendur fyrir ýmsum uppákomum.
Upplýsingar hjá: Kvægbrugsleder Leif Jensen eða Ragnar
Thorsson sími 0045-86551399, farsími 0045-24407621.
Prang í áburOarsðlu
í Morgunblaðinu þann 7. janúar s.l. ritar
Georg Amason, formaður starfsmanna-
félags Áburðarverksmiðjunar hf., grein sem
ber heitið "Kaupfélag Ámesinga og
Áburðarsalan ísafold". í greininni lýsir höf-
undur skoðunum sínum á viðskiptaháttum
KÁ þar sem hann lýsir þeim almennt séð
sem "hrossaprangi" með áburð. Jafnframt
sé KÁ og Áburðarsalan Isafold að selja
bændum áburð sem mengi íslenska
framleiðslu. Að auki er greinin krydduð
með hræðsluáróðri um innflutning á
erlendum landbúnaðarafurðum og sér þá
greinarhöfundur væntanlega fyrir sér að KÁ
kynni að nýta eignastöðu sína í Kaupási hf.
og beita sér fyrir innflutningi á erlendum
landbúnaðarafurðum í umtalsverðu mæli.
Að lokum bregður formaður
starfsmannafélags helsta
samkeppnisaðilans í áburði sér í líki hins
almenna neytanda og kemst að þeirri
ótrúlegu niðurstöðu að verðið á áburði til
bóndans sé ekki aðalatriðið.
Áður en grein þessi hafði komið mér
fyrir sjónir, var ég eins og margir aðrir
Islendingar, með það helst á samviskunni,
að hafa borðað of mikið um jólin, hreyft
mig of lítið og ekki náð nema að mjög
takmörkuðu leyti að heimsækja nánustu
skyldmenni. Eftir lestur þessarar greinar
voru vangaveltur mínar um eigin samvisku,
að afloknu jólahaldi, greinilega hjóm eitt
miðað við það sem raunverulega átti að
hvíla á samviskunni. Sem
framkvæmdastjóri KÁ var ég orðinn
hrossaprangari, eiturbyrlari, tilbúinn til þess
að beita mér fyrir því að leggja af
landbúnað á íslandi og hafði gert þá megin
skyssu að bjóða lágt verð á markaði þar sem
verðið var ekki aðalatriðið. Þvflík mistök!
Ég velti því samt sem áður fyrir mér í
nokkum tíma hvort það tæki því að vera að
svara svona órökstuddum dylgjum og
ályktunum greinarhöfundar sem í einhvem
tíma hefði verið sagt að byggðu á
"hundalógíg'1. En órökstuddar dylgjur og
hundalógíg geta, sé þeim haldið nægjanlega
hátt á lofti, eins og frægt er af helsta
áróðusmeistara Þriðja ríkisins, orðið að
fölsku viðmiði sem öll seinni umræða
byggir á, og fáir nenna eða kæra sig um að
kanna, ef áróðrinum er markvisst haldið
fram, hvort í felst eitthvert sannleikskom.
Þannig er að mínu mati umræðan um tilbúin
innfluttan áburð að þróast. Notað er það
áróðursbragð að allur innflutningur sé í eðli
sínu slæmur og vara samkeppnisaðilans sé
varasöm, útsett eiturefnum sem eiri helst
engu lífi, en í besta falli henti ekki þeim
aðstæðum sem ríkja hér á landi. Haldið er
uppi markvissum áróðri af þessum toga,
sem eingöngu byggir á skoðunum þeirra
aðila sem hafa mesta hagsmuni af því að
selja bændum sem mest af sinni eigin
framleiðslu. Dylgjunum og hundalógíginni
er síðan reynt að koma í trúverðugan
búning með því að áróðusmeistaramir velja
til liðs við sig meðreiðarsveina sem tilbúnir
eru að taka þátt í sjónarspilinu og baða sig í
ljósi umfjöllunarinnar um hreinar afurðir.
Þar virðist hagkvæmt verð aðfanganna engu
skipta og hvaða möguleika bændur hafa til
að bæta afkomu sína með hagkvæmari
Óli Rúnar
Ástþórsson
Framkvœmda-
stjóri Kaup-
félags
Árnesinga og
Stjórnar-
formaður
Aburðar-
sölunnar
ísafoldar hf.
áburðarkaupum.
Frá einum meðreiðarsveininum fengum
við ómerkta sendingu nú skömmu fyrir jól.
Fyrir sendingunni stóð Gunnar nokkur
Sæmundsson stjómarmaður í
Bændasamtökum íslands, þar sem hann
annars í ágætum leiðara Bændablaðsins
leiddist út í það óyndisfen að hvetja bændur
til að beina áburðarkaupum sínum til eins
ákveðins aðila. Það verður að teljast til
merkra tíðinda undir lok tuttugustu
aldarinnar að tilraunir skuli vera gerðar til
að nýta leiðara Bændablaðsins til
samkeppnishamlandi aðgerða af þessum
toga, sem þegar á heildina er litið þjóna
varla hagsmunum landbúnaðarins.
I auglýsingum samkeppnisaðila
ísafoldar hefur réttilega verið bent á hærra
kadmíuminnihald ísafoldaráburðarins.
Ástæðan fyrir þessu er sú, að okkar fósfor
kemur frá NAfríku en fósfor sem notaður er
í innlenda framleiðslu kemur frá svæðum í
nágrenni Kólaskaga í Rússlandi. Innihald
kadmíums í Isafoldaráburðinum er samt
langt innan þeirra viðmiðunarmarka sem
reglugerðir kveða á um hér á landi.
Samanburðarrannsóknir á áburðargjöf sem
gerðar voru í Bretlandi á árinum 1968 til
1996 sýndu ekki fram á uppsöfnun
kadmíums í jarðvegi, miðað við breytilegt
gildi kadmíum yfir tímabilið. Fjölmargar
rannsóknir sem unnar hafa verið fyrir
bandaríska matvæla og lyfjaeftirlitið sýna
fram á að plöntur taka ekki upp kadmíum.
Þá er talið að dagleg neysla manna án þess
að það valdi skaða sé 60 mg./dag, en
viðmiðunarmörk í innfluttum áburði hér á
landi eru 50 mg. kadmíum pr. kg fósfor.
Þrátt fyrir þessar staðreyndir höfum við
á undanfömum vikum skyndilega eignast
heilan her þungmálmssérfræðinga, sem mér
vitanlega hefur í besta falli stúdentspróf í
efnafræði, sem kveður upp um það að eðli
þessara fmmefna sé með öðmm hætti hér á
landi en viðgengst í öðmm löndum. Þetta
em merkilegar niðurstöður og hljóta, ef
birtar fást í viðurkenndum tímaritum, að
vekja athygli í heimi vísindanna.
En það sem alvarlegast er í þessu máli,
að dregnar em ályktanir út frá röngum
forsendum og menn fara að mynda sér
skoðanir þvert á hegðun efna í náttúrunni.
Forsendur sem gefnar em um samspil
kadmíums og hreinleika afurða em
beinlínis rangar og hafa verið notaðar af
áróðursmeisturunum til að reyna að rýra
gildi okkar áburðar. Að frátöldu, litlu ryki í
okkar áburði, miklum leysanleika, besta
dreifieiginleika sem finnst á markaðnum, er
verðið aðalatriðið. Miðað við markað sem
árlega notar 60 þús. tonn af áburði og miðað
við meðalverð kr. 20.000 pr. tonn þýðir
10% lækkun á meðalverði 120 m.kr. minni
kostnað fyrir landbúnaðinn á hveiju ári.
Lækkun verðs í einum stærsta útgjaldalið
bóndans, hefði ég talið að vera ætti sérstakt
fagnaðarefni fyrir stjómarmanninn í
Bændasamtökum Islands.
KanpKbg Arnesbiga ig
Áburöarsalan isafold
Hvað er að gerast hjá
Kaupfélagi Ámesinga?
Þeir bjóða sinn útlenda
áburð í skiptum fyrir inn-
lenda framleiðslu,
framleiðslu sem er með
litlu magni þungmálma,
þeir bjóða aukið
áburðarmagn í milligjöf.
Þetta minnir mig á hrossa-
prang fyrri ára þegar
hestamenn voru að losa
sig við fótfúna hesta, eða
menn vom að skipta lé-
legum bfl fyrir góðan.
Það skyldi þó ekki
vera að þeir teldu sig vera
betur setta með um-
hverfisvæna og nær hreina
framleiðslu
Áburðarverksmiðjunnar
hf., það getur varla verið
um aðra framleiðendur að
ræða.
Ég sá dagblað um
daginn, þar sem
Kaupfélag Ámesinga aug-
lýsti: "Verðið er
aðalatriðið." Þar vom þeir
að auglýsa áburð frá Isa-
fold. Eiga bændur og
neytendur ekki heimtingu
á að vita hvaða magn
þungmálma er í áburði
Isafoldar?
Áburðarverksmiðjan
hf. hefur gefið upp magn
þungmálma í sínum
áburði, það er í lágmarki,
eða undir 2 mg./kg.
fosfórs.
Ég, sem neytandi, tel
verðið ekki aðalatriðið
heldur hreinleika af-
urðanna sem
framleiðendur em með.
Því þurfa íslenskir bændur
að standa vörð um
hreinleika íslenskrar
landbúnaðarframleiðslu.
Kaupfélag Ámesinga
er í samstarfi við
verslunarkeðju sem er
þekkt fyrir baráttu á að
leyfa innflutning á
niðurgreiddum landbún-
aðarvömm frá
Efnahagsbandalagi
Evrópu. Það gæti því
komið að því að
Kaupfélag Ámesinga
segði við bændur "við
kaupum af þeim sem hafa
lægst verðið" og það er
Efnahagsbandalag
Evrópu.
Bændur,J)ið og
starfsmenn Aburð-
arverksmiðjunnar eigið
samleið. Þið notið hreina
framleiðslu
Áburðarverksmiðjunnar
og við borðum hreinar
íslenskar landbúnað-
arvömr. Þeir útlendingar
sem framleiða fyrir
Kaupfélag Ámesinga gera
hvorugt.
Stöndum saman, því
sameinaðir stöndum við,
sundraðir föllum við.
Formaður
Starfsmannafélags
Aburðarverksmiðjunnar
hf. Georg Árnason.
Grein Georgs Amasonar
barst Bbl. fyrr í mánuðinum.
Hún birtist í Mbl. eins og Óli
Rúnar Ástþórsson getur um
ígreinsinni. Þrátttyrirað
Mbl. sé víða að fínna kemur
það ekki fyrir sjónir allra
lesenda Bbl. Þvívar
ákveðið að grein Georgs
tengi rými í Bbl. enda þarf
fólk að ha/a hana til
hliðsjónar þegar það les
grein Óla Rúnars
Ástþórssonar. IRitstj.
%.? * í S I Jli&AifriíÍáUjsJJÖ >.4 'Ia i • - - i-.5-i.--i i i - i sz— s.iíiítJSifíj.L.isx.------------------------------------ajr'i'.. j
.k~SMki
LiJfJJ ÍCltiuLM i i. ii
. —»—