blaðið - 29.07.2005, Síða 23

blaóiö FÖSTUDAGUR 29. JÚLÍ 2005
VIÐTALI 23
„Ég vil ekki vera kosinn i embætti fyrir að vera einhver annar en ég er. Ég held reyndar að borgin hafi gott af því að eiga upplitsdjarfa leiðtoga." Blaóii/Cúndi
99.....................................
„Ég verð ekki heiftúðugur út í fólk sem bölsót-
ast út I mig. Mér er eiginlega alveg sama. Ef
maður er sáttur við það sem maður er að gera
þá hefur gagnrýni engin áhrifá mann."
götu og áður en ég vissi var ég farinn
að bera inn með honum skápa og
annað dót og var með honum í því
meira og minna allan daginn. Þegar
kom að upptöku á viðtalinu sjálfu,
nokkrum dögum síðar, nýttist þessi
undirbúningur vel. Kári reyndist góð-
ur viðmælandi, reyndar nokkuð erf-
iður, sem mér fannst ágætt því það
skapaði spennu á milli okkar sem er
alltaf gott.
Það er líka eftirminnilegt en sorg-
legt á sinn hátt þegar ég tók viðtal
við Önnu Pálínu Arnadóttur. Hún
var kraftmikil og yndisleg og ræddi
um krabbameinið þannig að öllum
var ljóst að veikindin voru alvarleg
en enginn áttaði sig þó á því hversu
alvarleg þau voru því aðeins örfáum
dögum seinna lést hún. Hún lét eng-
an bilbug á sér finna í viðtalinu, var
fyndin og skemmtileg og söng. Ég
held að hún hafi haft áhrif á marga
með krafti sínum og baráttu.
Annar gestur sem kom í þáttinn
og ræddi um krabbamein var Ðavíð
Oddsson. Hann lýsti baráttu sem var
upp á líf og dauða en gerði það á svo
kómískan hátt að allir í myndverinu
áttu í mestum erftðleikum með að
skella ekki upp úr.
Björk var með eftirminnilegri gest-
um sem ég og fleiri þáttastjórnendur
vorum búnir að eltast við árum sam-
an. Einn góðan veðurdag hringdi sím-
inn og það var hún að spyrja hvort
hún mætti koma í þáttinn. Ég var
búinn að bóka annan þátt en frestaði
þeim þætti um viku og kippti Björk
inn og hún var frábær. Þegar hún
mætti upp í sjónvarp voru allir á hjól-
um í kringum hana, ekki vegna þess
að hún bæði um það heldur vegna
þess að hún er stórstjarna. Hún
spurði hvort hún gæti fengið kaffi og
menn íhuguðu að gera út sérstakan
leiðangur í Kringluna til að kaupa
handa henni besta kaffi sem völ var á
en niðurstaðan varð sú að Björk fékk
kaffi úr kaffivélinni í RÚV og var
hæstánægð með það.
Eins og himnasending
Gísli Marteinn kvæntist á aðvent-
unni í fyrra en í þessum mánuði eru
liðin tíu ár síðan hann trúlofaðist
Völu Ágústu Káradóttur. Þau eiga
tvær dætur Vigdísi Freyju og Elísa-
betu Unni sem eru fjögurra og sjö
ára.
„Við kynntumst fyrst í Verslun-
arskólanum, þar sem við vorum í
sama árgangi,“ segir Gísli. „Ég hafði
tekið eftir þessari fallegu stúlku, og
við þekktumst nógu vel til að spjalla
kurteislega á göngum skólans en
ekkert varð þó úr frekari kynnum
strax. Eftir útskrift fórum við í
hvort í sína áttina, og hittumst ekki
aftur fyrr en í vetrarbyrjun 1993, og
um jólin fóru hjólin að snúast. Við
vorum ákaflega rómantísk og sið-
prúð í háttum, fórum í leikhús og út
að borða og ræddum um allt á milli
himins og jarðar. Það má segja að
þær samræður standi enn.“
Eruð þið samrýnd?
„Já, við erum mjög samrýnd. Vala
er yndisleg kona sem kom einsog
himnasending inn í líf mitt. Það er
kannski eitthvað kjánalegt að hrósa
eiginkonu sinni í hástert í blöðun-
um, en mér finnst hún greind og
fyndin og mjög skemmtilegur félagi,
og við höfum brallað margt saman.
Hún tekur virkan þátt í öllu sem ég
geri og ég ber alla hluti undir hana.
Við höfum búið tvö saman í út-
löndum, þar sem við vorum sam-
an öllum stundum en fengum sem
betur fer ekki leið hvort á öðru. Ég
hugsa að við séum bæði fremur
gamaldags í viðhorfum okkar til
fjölskyldunnar og hjónabandsins
og við reynum að rækta samband-
ið. Við látum alls ekki detta niður
ýmsar hefðir sem hafa skapast í okk-
ar sambandi. Þannig förum við til
dæmis alltaf í jónsmessuvikunni 1
tjaldútilegu á Þingvelli og við bjóð-
um vinum okkar alltaf í þýskt jóla-
glögg á fyrsta sunnudegi i aðventu.
Það var einmitt í því boði á síðustu
aðventu, sem við tilkynntum vin-
um okkar að við hefðum gift okkur
daginn áður. Flestir héldu fyrst að
við værum að grínast, en svo rann
upp fyrir fólki að þetta var satt, og
þá breyttist boðið náttúrulega í
hálfgildings brúðkaupsveislu. Mjög
skemmtilegt.“
Afhverju vilduð þið ekki að neinn
vissi af giftingunni?
„Okkar nánasta fólk var auðvitað
með okkur í kirkjunni, en okkur
langaði til þess að halda þessum
atburði fyrir okkur. Það er nógu
margt af okkar lífi í sviðsljósi fjöl-
miðlanna, og við vildum bara halda
þessum hluta utan þess“.
Það eru skiptar skoðanir um þig
eins og annað fólk sem er áberandi
í fjölmiðlum. Hvernig tekurðu gagn-
rýni?
„Sumum vina minna finnst ég
taka henni of vel. Ég verð ekki heift-
úðugur út í fólk sem bölsótast út í
mig. Mér er eiginlega alveg sama. Ef
maður er sáttur við það sem maður
er að gera þá hefur gagnrýni engin
áhrif á mann. En ég hlusta auðvitað
á það sem menn hafa að segja og
reyni að meta hvort eitthvað sé til
í því.“
Þú virkar mjögjákvæður og bjart-
sýnn. Ertu það í raun og veru?
„Ég held ég sé það, já. Ég hef gam-
an af því sem ég er að gera og hef
verið þeirrar gæfu aðnjótandi að fá
að vinna við hluti sem mér þykja
skemmtilegir. Ég á heilbrigða fjöl-
skyldu og góða vini. Þá er ekki
undan miklu að kvarta. Ég hef allt-
af mætt hverjum einasta degi með
bros á vör. Ef einhverjum þykir létt-
vægt að stjórnmálamenn séu glaðir
og jákvæðir þá verður bara svo að
vera. Ég vil ekki vera kosinn í emb-
ætti fyrir að vera einhver annar en
ég er. Ég held reyndar að borgin
hafi gott af þvi að eiga upplitsdjarfa
leiðtoga.“
kolbrun@vbl.is