blaðið - 13.02.2006, Blaðsíða 13

blaðið - 13.02.2006, Blaðsíða 13
blaðiö Matur Sushi er sælgæti fyrir auguogmunn 15............. Hittumst í bröns 16 íslendingar borða allt of mikið ruslfæði 17 ............... Með mörg járn í eldinum 18 ............... Einstök landkynning fyrir ísland 19................. Humarinn er sívinsæll Áðurfyrr var óstur ehmngis borðadurafaöfíl oghermiiimum Prá laust Internet Laugavegi 27 Ostur var fyrst búinn til í Miðausturlöndum en fyrsta útgáfan var einhver tegund af súrri mjólk, sem var uppgötvuð þegar húsdýrin voru mjólkuð. Samkvæmt þjóðsögu var osturinn uppgötvaður af óþekktum araba sem var flakkari. Hann er sagður hafa fyllt poka sinn með mjólk til að halda lífi í honum á ferð hans yfir eyðimörkina á hesti. Eftir nokkurra klukkustunda reiðtúr stöðvaði hann til að fá sér að drekka. Þar sem pokinn, sem var búinn til úr maga ungs dýrs, innhélt ensími hafði mjólkin skilið sig í mysu og einhvers konar ost. Þetta gerðist vegna ensíma, sólarinnar og hreyfingu hestsins. Flakkarinn, sem hafði ekki miklar áhyggjur af því hvernig þetta gerðist, uppgötvaði fljótlega að það mátti drekka mysuna og borða ostinn. Gæði ostsins voru mikil Ostur var til fjórum þúsund árum fyrir fæðingu Krists og Grikkir til forna sköpuðu Aristaeus, son Apallo og Cyrene við uppgötvun ostsins. Ostar voru búnir til af mikill færni og þekkingu í Róm til forna og gæði ostsins voru mikil. Á þessum tima hafði ostagerðin þróast og það var vitað að bragð og útlit ostsins breyttist með tilliti til geymslu og meðferð. Stór og ríkuleg hús í Róm til forna höfðu sérstök osta-eldhús og sérstakan stað þar sem osturinn þroskaðist. I flottustu húsunum var farið með ostinn á sérstakan stað svo hægt væri að reykja hann. Ostur var borinn fram fyrir aðalinn en var auk þess sendur sem hluti af matarbirgðum Rómanska hersins. Osturinn talinn óhollur Munkar voru skapandi sálir á miðöldum og lögðu því sitt á vogarskálarnar og ostur er því til í fjölmörgum tegundum f dag. Osturinn tapaði vinsældum sínum á endurreisnartímabilinu þar sem hann var álitinn óhollur. Á nítjándu öld var þó breyting á og osturinn náði aftur vinsældum sínum, þó í dag sé hann borðaður af aðli jafnt sem óbreyttum borgurum. svanhvit@bladid.net

x

blaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: blaðið
https://timarit.is/publication/941

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.