blaðið - 13.02.2006, Page 17

blaðiö MÁNUDAGUR 13. FEBRÚAR 2006
I 17
Með mörg járn í eldinum
Hrefna Rósa sér um matseld á Sjávarkjallaranum sem sérhœfir sig
í matreiðslu fiskrétta og er meðlimur i kokkalandsliðinu
n
Ég hugsa að ég hafi komst inn í
kokkalandsliðið vegna dugnaðar og
hæfileika", segir Hrefna Rósa Jóns-
dóttir sem einnig starfar sem kokkur
í Sjávarkjallaranum.
„Ég er búin að vera
í kokkalandsliðinu
síðan 2002 og hef
bæði farið á ólymp-
íumót og heimsmeist-
aramót með því.“
Hrefna Rósa hóf feril
sinn sem aðstoðar-
maður í landsliðinu
og þótti standa sig
vel. Hún komst í
landsliðið þrátt fyrir
ungan aldur en
Hrefna Rósa er að-
eins 25 ára gömul.
„Núna erum við
að undirbúa heims-
meistarakeppnina
í matreiðslu sem
haldin verður í nóvember og lands-
liðið er farið að hittast og plana hvað
á að elda. Svo eru æfingar þar sem við
eldum heitan og kaldan mat. Þegar
við æfum okkur fyrir heita matinn
gerum við rétti fyrir 110 manns
sem við seljum í veislur en við fáum
einnig styrki til að þróa réttina. Það
tekur 1-2 sólahringa að útbúa kalda
hlaðborðið en það er misjafnt hvort
hægt er að smakka rétti af kalda hlað-
borðinu því sumir þeirra eru hleyptir
(settir í hlaup til að þeir líti betur út)
og þvi aðeins ætlaðir sem augnakon-
fekt.“ Hrefna Rósa segir kokkalands-
liðið spá mikið í næringargildi matar-
Hrefna Rósa Jónsdóttir sér um eldamennsku á Sjávarkjallaranum
ins og samsetningu hans.
Sjaldséðir réttir í
Sjávarréttakjallaranum
Hrefna Rósa er kokkur í Sjávarkjallar-
anum en eins og nafið ber með sér sér-
hæfir staðurinn sig í matreiðslu fisk-
rétta. „Við erum líka með sjaldséða
og framandi rétti og núna bjóðum við
upp á kengúru, héra og barra sem eru
sjaldséðir gestir á diskum íslendinga.
Hérinn er mjög góður léttsteiktur og
er borin fram með mandarínu-anís
gljáa og anis sósu.“ Hrefna Rósa segir
mikið að gera í Sjávarkjallarnum og
vissara að panta borð í tíma ef fólk
ætlar að fá borð á álags-
tímum um helgar.
Hvað er vinsœlast?
„Framandi matseðlar
eru vinsælir en það er
líka hægt að láta eld-
húsiðráðamatseðlinum
og þannig fær fólk það
sem er ferskast hverju
sinni. Þá leggjum við
metnað okkar í að vera
með smakkrétti. Sjávar-
kjallarinn er alltaf með
nýtt og ferskt hráefni
og eru gæðin eftir því.“
Hrefna Rósa segir
matseðillinn síbreyti-
legan og að reynt sé
BMmteirnHugl ^ skipta h()num ^ á
tveggja mánaða fresti. „1
hádeginu býður Sjávarkjallarinn upp
á 2-3 rétta máltíðir á tilboði og þá
boðið upp á eitthvað nýtt í hverri viku
sem verið er að þróa. Við verðum með
í Food and fun hátíðinni og fáum þá
til okkar japanskan kokk sem mun
matreiða íslenskt hráefni á japanska
vísu í anda Sjávarkjallarans."
hugrun@bladid.net
Eigum ekki að skammast
okkar fyrir matinn okkar
Stofnfundur félags um þjóðlega matargerð verður haldinn á
miðvikudag enfélagið erstofnað affjórum konum á besta aldri
.Matur, saga, menning" er heiti
félags sem stofnað verður formlega
næstkomandi miðvikudag í
Sjóminjasafninu í Reykjavík að
Grandagarði 8. „Við erum fjórar
konur á besta aldri, allar nýútskrif-
aðir þjóðfræðingar úr Háskóla
í slands, sem stöndum að þessu,“ segir
Margrét Linda Gunnlaugsdóttir,
ein kvennanna fjögurra. Margrét
starfar sjálf á Sjóminjasafninu en
það var Laufey Steingrímsdóttir,
matvælafræðingur, sem átti
hugmyndina að félaginu. „Laufey
fékk þá hugmynd að það væri
sniðugt að nýta hluta af safninu
sem eins konar matarsafn og
kom að máli við eina okkar. Við
fjórar höfum síðan í haust verið að
funda um þetta vikulega og verið
hálfgerður undirbúningshópur,"
segir Margrét.
„Stofnfundur félagsins verður
núna á miðvikudaginn klukkan
17.15 og erum við að vonast til að það
mæti allt að 100 manns. I kjölfarið
munum við leggja á ráðin og skipa
stjórn og annað,“ segir Margrét, en
bætir við að enn sem komið er sé allt
á byrjunarstigi. „Við ætlum að byrja
smátt. Okkur vantar ennþá styrki
og peninga.“
UppheQa gamla matinn
Margrét segir að húsnæði
Sjóminjasafnsins bjóði upp á mikla
möguleika en ætlunin er að leigja
stóran sal á neðri hæðinni. „Við
höfum hugsað okkur að mynda
stemmningu sem skírskotar til
þessarar gömlu íslensku matar-
hefðar, án þess þó að vera að gera
einhverja eftirgerð af gömlum bæ.
Auk þess er þar frábært útsýni og
hafið er beint fyrir utan gluggann,“
segir Margrét. Hún segir að
hugmyndinni hafi hvarvetna verið
vel tekið, enda á fáum stöðum sem
verið sé að kynna íslenskan mat.
Margrét segir að undanfarið hafi
verið mikil þjóðernisvakning meðal
fólks og það hafi áhuga á að standa
vörð um það sem er sérstakt í landinu.
.Maturinn er náttúrulega stór hluti
af menningunni og segir svo mikið
um líf fólksins. Við fslendingar
höfum átt það til að skammast
okkar fyrir matarmenninguna og
fundist þetta vera bara eitthvað
úldið og súrt. Markmiðið hjá okkur
er að upphefja þennan gamla mat.
Við höfum ekkert til að skammast
okkar fyrir, maturinn er alls ekki
hallærislegur,“ segir Margrét að
lokum.
V‘vp<krséSúL...
... þeqAr vindur Invír!
Tilv\in köld út á kjötið, i fiskrétti, meö reyktum silungi og
'angi. Góð með köldum, steiktum lunda og sem idýfa.
Frábær köld úr dósinni eða hituð upp, með lambakjöti,
nautakjöti, fiski eða kjúklingaréttum í ofni.
"aa*

VOGABÆR