blaðið - 10.03.2007, Síða 38

38 LAUGARDAGUR 10. MARS 2007
blaðið
Spaugstofan hefur verið með vinsælustu þáttum landsins
undanfarin ár þráttfyrir að hafa verið sýnd í rúmlega
tuttugu ár. Randver Þorláksson er einn afþessum mætu
mönnum sem hefur séð um að skemmta þjóðinni á laug-
ardagskvöldum í öll þessi ár. Að sama skapi hló Svanhvít
Ljósbjörg Guðmundsdóttir dátt þegar hún ræddi við Ran-
dver um ástina, leiklistina og lífið sjálft.
tlimérhafiekki
alltaf langað til
að verða leik-
ari? Ég er að
minnsta kosti
búinn að vera
leikari síðan
árið 1970 þótt ég muni svo sem ekki
eftir að það hafi verið æskudraumur.
Faðir minn vann í Þjóðleikhúsinu
og ég var mikið þar. Svo lék ég í
einhverjum skólaleikritum í gamla
daga og líklega hef ég fengið áhuga
á leiklist smátt og smátt. Þetta varð
eitthvað sem ég ákvað að gera og
ég fór í leiklistarskóla árið 1967 en
þá var ég nýkominn frá Bandaríkj-
unum sem skiptinemi. Þetta var á
þeim árum sem Þjóðleikhúsið rak
leiklistarskóla."
Gaman að vinna i leikhúsi
Randver á góðar minningar frá
Leiklistarskóla Þjóðleikhússins,
enda segir hann skólann hafa verið
ágætan og kennarana skemmtilega.
„Ég minnist þessa tíma með gleði
enda ánægjuleg dvöl. Þetta var mis-
jafnlega erfiður tími og misjafnt
hvað var erfitt og hvað ekki en þetta
tók á. í þá daga var skólinn eftirmið-
dagsskóli, hann hófst um miðjan
dag og stóð til átta á kvöldin. Við
lékum líka í sýningum í Þjóðleik-
húsinu sem aukaleikarar," segir Ran-
dver og rifjar upp að sennilega hafi
hann leikið á milli 150-200 hlutverk
í Þjóðleikhúsinu um ævina. „Það er
fyrir utan vinnu mína í sjónvarpi,
bíómyndum og útvarpi. Það er nú
ekkert eitt hlutverk sem stendur
upp úr, enda er ég ekki einn af þeim
sem held sérstaklega upp á eitthvað
fremur en annað. Mér finnst gaman
að vinna í leikhúsi og hefur alltaf
þótt. Auðvitað eru verkefnin misjöfn
en oftast nær er þetta mjög skemmti-
leg vinna. Ég á mér draumahlutverk
en það er sennilega orðið of seint að
leika það núna en það er hlutverk
ungs og sjarmerandi manns,“ segir
Randver og hlær.
Mikið af hæfileikafólki gefst upp
Randver hefur verið í leiklistinni
í tæplega fjörutíu ár og segir að ansi
margt hafa breyst á þessum tíma.
,Ég held að það sé erfiðara að vera
leikari í dag en það var áður. Fólk
þarf fyrst og fremst að komast á svið
til að sýna sig og því miður hefur
það reynst mörgum erfitt. Ég er
hræddur um að mikið af hæfileika-
ríku fólki hafi gefist upp. Samt sem
áður eru fleiri leikhús starfandi og
það er verið að leika viðs vegar um
landið auk þess sem sviðum í Þjóð-
leikhúsinu hefur fjölgað. Markaður-
inn hefur því stækkað talsvert en
það hefur líka fjölgað gríðarlega
mikið í stéttinni. Það hefur lítið
verið gert fyrir leikara í sjónvarpi,
það hefur verið lítið leikið efni en ég
ætla að vona að það lagist við þessa
nýju breytingu sem hefur orðið þar.
Útvarpsleikhúsið hefur verið starf-
rækt auk þess sem leikarar vinna við
talsetningar og lestur í auglýsingum.
Það er því víða leitað fanga en sann-
leikurinn er sá að störfin eru of fá
fyrir svona marga leikara. Sem er
synd því við eigum gríðarlega mikið
af ungu hæfileikafólki og ég er
stoltur af því hvað leiklistardeildin
framleiðir mikið af góðu fólki."
Kannski heppni
Aðspurður hver sé galdurinn við
að eiga farsælan fjörutíu ára feril
að baki segist Randver hreinlega
ekki vita það. „Ætli maður hafi ekki
reynt að gera það sem maður getur
og reynt að gera það eins vel og
maður getur. Ég held að það ásamt
því að starfa af einlægni og vera
duglegur við vinnuna skili þessum
árangri. Ég get ekki ímyndað mér að
það sé annað. Án þess að ég viti það,
„Ætli maður hafi ekki reynt
að gera það sem maður
getur og reynt að gera það
eins vel og maður getur.
Ég held að það ásamt því
að starfa afeinlægni og
vera duglegur við vinnuna
skili þessum árangri."
kannski er þetta bara heppni. Það
skiptir oft máli að vera á réttum stað
á réttum tíma,“ segir Randver sem
á erfitt með að velja á milli hvort
sé skemmtilegra, útvarpið, sviðið
eða sjónvarpið. „Mér þykir voða-
lega vænt um útvarpið og þykir það
skemmtilegur miðill. Ég vann tals-
vert á Rás 1, fjallaði um óperur, söng-
leiki og annað slíkt auk þess sem ég
var einn af stofnendum Klassík FM
þar sem spiluð var klassísk tónlist.
Mér finnst gaman að þessu öllu og
tek ekkert fram yfir annað.“
Launin ekki nógu há
Randver hefur alltaf látið kjör
leikara sig varða, hefur margsinnis
verið í stjórn Félags íslenskra leikara
og unnið mikið í félagsmálum leik-
ara. Undanfarin þrjú ár hefur hann
starfað sem formaður félagsins en
í félaginu eru auk leikara dansarar,
söngvarar og leikmynda- og bún-
ingahöfundar. „Þetta er 430 manna
félag en meirihluti félagsmanna eru
leikarar. Félag íslenskra leikara sér
til dæmis um samningagerð, enda er
þetta stéttarfélag. Staðreyndin er að
laun leikara hafa aldrei verið nógu há.
Þetta er vinna sem fólk vinnur þegar
aðrir eiga frí og það segir sig sjálft
að það er mikið álag að vera leikari.
Hver maður sem horfir á leiksýningu
getur séð að það þarf að leggja mikið
á sig við vinnuna. Sú vinna hefur að
sumu leyti ekki verið metin til fjár. 1
félaginu reynum við að berjast fyrir
því að ná bættum kjörum og þetta á
ekki bara við leikhúsin heldur vinnu
við kvikmyndir, sjónvarp og annað
slíkt.“
Hógværir menn
Talið berst fljótt að Spaugstofunni
en sá þáttur hefur verið í loftinu nær
óslitið frá árinu 1986 og Randver
segir að enginn þeirra hafi búist
við því. „Þetta er með ólíkindum
og þáttur númer 300 verður gerður
innan nokkurra vikna. Ég man satt
að segja ekki alveg hvernig þetta byrj-
aði en ég, Karl Agúst Úlfsson, Örn
Árnason, Sigurður Sigurjónsson og
Þórhallur Sigurðsson (Laddi) vorum
beðnir um að gera fjóra þætti fyrir
Lambafile
Hafðu það Ijúft
um helgina

ICJÖT
Opiðvirkadagafrákll0-19 Laugardaga frákl 11 -17 Grensásvegi48 gallerikjot.is