Fréttatíminn - 24.06.2011, Blaðsíða 14

I
ðunn Angela var send í Landa-
kot átta ára. „Ég var bara lítið og
saklaust barn þegar ég byrjaði í
skólanum. Ég kom frá yndislegu
heimili og átti ástríka góða for-
eldra sem hugsuðu ofboðslega vel um
mig.“ Hún segist hins vegar hafa áttað sig
á því um leið og hún byrjaði í skólanum að
þar væri hún ekki örugg.
„Hún tók á móti mér, kerlingin Mar-
grét Müller. Ég skynjaði strax að það var
kona sem ég ætti að passa mig á. Skrítið
hvað börn geta verið miklu greindari en
fullorðið fólk þorir að viðurkenna. Ég
fann strax að ég var komin í hættu. Og þá
var sjálfsbjargarviðleitnin að smeðja sig
upp við þessa kerlingu til að lenda ekki í
klónum á henni.“
Iðunn segir það þó ekki hafa hjálpað
sér. „Ég var ferlega lesblind og átti erfitt
með að læra að lesa. Hún fór strax að
hæðast að mér fyrir það. Ég man að ég var
öll blaut á bakinu af stressi yfir þessu.“
Iðunn segir Margréti Müller hafa verið and-
styggilega konu sem naut þess að kvelja börn og
niðurlægja. Séra George hafi fyrst tekið eftir henni í
níu ára bekk og það ár hafi hann gert allt til að vinna
sér inn traust hjá henni.
Hvernig hugsar þú til séra Georges í dag?
„Ef það er til helvíti, og mikið svakalega vona ég
það, þá er hann þar. Hann var alveg skelfilegur mað-
ur. Hann talaði um að ef ég segði frá myndi mamma
deyja. Mamma var mikill sjúklingur og hafði tvisvar
sinnum glímt við berkla. Hún var því mikið á sjúkra-
húsum. Séra George reyndi að telja mér trú um að
ég sækti í hann og það myndi mamma ekki þola að
heyra. Þetta væri mér að kenna allt saman frá upp-
hafi.“
Reyndi að dulbúa káfið
Og upphafið að þriggja ára langri kynferðislegri
misnotkun séra Georges á Iðunni var í aukatíma í
stærðfræði sem fram fór í aðsetri prestsins á skóla-
lóðinni í Landakoti. „Þá var ég tíu ára. Ég var látin
fara upp á prestssetrið á bak við skólann. Það er
reyndar búið að rífa húsið í dag en þar var hann með
herbergi. Hann lét mig sitja við skrifborð á meðan
ég reiknaði og svo stóð hann fyrir aftan mig. Fyrst
laumaðist hann með hendurnar að öxlunum á mér
og byrjaði að strjúka á mér hálsinn og svona. Ég
skildi ekki alveg hvað var að gerast en mér varð það
þó ljóst æðifljótt.“
Iðunn segir skólastjórann hafa sest á stól við
skrifborðið og látið hana setjast á lærin á sér. „Ég
var aðeins byrjuð að fá brjóst og hann var alltaf að
lyfta mér upp með því að halda utan um brjóstin á
mér og klofið.“ Iðunn segir skólastjórann hafa reynt
að láta káfið líta út eins og eðlilegar hreyfingar.
Þetta átti þó eftir að endurtaka sig margoft.
„Hann var alltaf búinn að losa um beltið á bux-
unum og hneppa skyrtunni langt niður þegar þetta
gerðist. Hann var rosalega loðinn á bringunni og
puttarnir á honum voru alveg gulir með ferkönt-
uðum nöglum.“
Iðunn lýsir ofbeldinu á þessa leið: „Hann þuklaði á
mér, sleikti á mér eyrun, fór undir peysuna og þukl-
aði brjóstin á mér. Fór ofan í nærbuxurnar og stakk
fingrunum inn í mig. Þegar ég var orðin aðeins eldri
fór hann inn í fataherbergið og fróaði sér.“ Iðunn
segir að George hafi farið afsíðis til að fróa sér en
horft á hana í gegnum dyragættina. „Svo sagði hann
mér hvernig ég ætti að standa og vera á meðan.“
Misnotuð á prestssetrinu
Iðunn segir aðdragandann að ofbeldinu alltaf hafa
verið eins.
„Ég var kölluð út úr tíma og látin fara til séra Ge-
orges. Enda var ég með í maganum allan liðlangan
daginn á meðan ég var í skólanum yfir því hvort ég
yrði kölluð út. Ég var alltaf send til hans á prests-
setrið. Nema eitt skiptið, þá fór hann með mig á
skrifstofu í skólabyggingunni.“
Aðspurð hversu oft séra George misnotaði hana,
svarar Iðunn: „Oft, oft. Fleiri tugi skipta. Þetta
gerðist reglulega í þrjú ár. Ég var farin að stama og
fékk miklar magabólgur. Mamma skildi ekkert í
þessu og hélt að þetta væri út af ungverska matnum
sem hún eldaði. Ég vildi ekki fyrir mitt litla líf segja
henni frá því þá hefði hún dáið, eins og séra George
sagði.“
Iðunn segir móður sína hafa spurt hvers
vegna hún færi alltaf í sturtu þegar hún væri
búin í skólanum. „Ég útskýrði það bara þann-
ig að það væri svo vond lykt af séra George
því hann reykti svo mikið. Svo fór ég í sturtu
og skrúbbaði mig alla.“
Iðunn segir það ekki skrítið að kynferðis-
leg misnotkun sé best geymda leyndarmál í
heimi. „Börn segja ekki frá. Ég sagði engum;
ekki vinkonum mínum, ekki foreldrum.
Engum!“
Iðunn segir það þó einu sinni hafa komið
fyrir að ungur kennari neitaði að senda hana
út úr tíma til séra Georges. „Hún heitir Mar-
grét Thorlacius og kenndi íslensku. Hún
sagði að það gengi ekki að vera að taka börn
svona út úr tímum. Hún steig niður fæti enda
hélt hún ekki áfram veturinn eftir. Ég veit
samt ekki hvers vegna. Ég hitti hana fyrir
ekki svo löngu í Garðabæ, gekk upp að henni
og spurði hvort hún þekkti mig. Hún gerði
það og ég sagði henni bara að mér hefði alltaf
þótt svo vænt um hana – og að einhvern tíma skyldi
ég segja henni hvers vegna,“ segir Iðunn og brosir.
Þorði loksins að segja nei
Kaþólska kirkjan keypti sumardvalarstaðinn Riftún
í Ölfusi á þeim tíma sem Iðunn var í skólanum. Hún
var því send þangað ásamt skólasystrum sínum.
„Séra George og Margrét Müller sögðu alltaf að
klósettið væri bilað þannig að við þurftum að pissa
úti. Svo stóðu þau yfir okkur á meðan. Ég man að ég
þoldi þetta ekki. Og hann þóttist aldrei neitt vera að
horfa. En í Riftúni þorði hann aldrei að kalla á mig.“
Tólf ára var Iðunn send í sumardvöl í Stykkis-
hólmi þar sem kaþólskar nunnur unnu á sjúkra-
húsinu. „Ég var send þangað á vegum kaþólska
safnaðarins og mamma vildi endilega að ég færi.
Um sumarið kom séra George á staðinn og kallaði
á mig yfir á prestssetrið í bænum til að fara yfir
reikning með mér. Þegar hann leitaði á mig sagði
ég bara NEI. Hann brjálaðist. Hann gjörsamlega
brjálaðist yfir að fá ekki að káfa á mér lengur. Hann
togaði í buxurnar mínar og rykkti mér allri til. Ég
sagði bara nei, nei, nei og horfði á hann. Á endanum
hreytti hann því í mig að það væri ekki hægt að
kenna mér neitt. Þú verður alltaf fífl, sagði hann og
rak mig út. Ég fór og þarna var ég sloppin. Hann
þorði ekki í mig meir.“
Sumarið eftir Landakotsskóla, rétt áður en Iðunn
byrjaði í gagnfræðaskóla, hringdi séra George í
móður Iðunnar og óskaði eftir að fá stelpuna til sín
í aukatíma í stærðfræði. „Þá sprakk ég og sagði
mömmu og pabba allt. Mamma fór í algjöra afneitun
Misnotuð af skólastjóranum í þrjú ár
Framhald á næstu opnu
Hér er Iðunn Angela tíu ára og
ofbeldi séra George rétt að byrja.
Iðunn Angela er tólf ára á þessari
mynd en þá stóð ofbeldið sem hæst.
Iðunn Angela
Andrésdóttir
segir séra George,
skólastjóra
Landakotsskóla,
hafa misnotað sig
kynferðislega í
þrjú ár. Hún hafi
verið tekin út úr
tímum til þess að
skólastjórinn gæti
káfað á henni.
Lýsingum hennar
á ofbeldinu svipar
á margan hátt til
þess sem við-
mælandi Frétta-
tímans lýsti í
síðustu viku. Þóra
Tómasdóttir ræddi
við Iðunni.
Hann var
alveg skelfi-
legur maður.
Hann talaði
um að ef
ég segði
frá myndi
mamma
deyja.
Pabbi krafð-
ist þess að
biskupinn
sendi séra
George aftur
til Hollands.
Það var auð-
vitað engin
viðbrögð að
fá við því og
pabbi kom til
baka brotinn
maður.
14 fréttaskýring Helgin 24.-26. júní 2011