Dagfari - 01.02.1979, Page 10

10
efnahagsleg og félagsleg tcngsl þarna á
milli.
Jönas: Er með eingangrun hersins átt
við að skera á öll tengsl við hann?
Guömundur: Það hefur mér að minnsta
kosti skilist, að skera á öll tcngsl og girða
herinn af og svo verði þcir að sjá sér fyrir
öllu sínu sjálfir. Þótt herinn væri einangr-
aður þá stafar af honum hætta, hann er
skotmark eftir sem áður. Það sem ynnist
með því losa þessi tcngsl er að það drægi
úr þeim áhrifum sem atvinna kringum
herinn hefur á afstöðu manna. E.t.v. væri
svona einangrun heppilegur undanfari
þjóðaratkvæðagreiðslu.
Jónas: Óneitanlega er það ein af megin-
ástæðum þess aðvið erum á móti hernunt
að af honum stafár hætta, þótt ekki sé öll
sagan sögð þar mcð. Fylgjendur hersins
hins vegar hafa jafnan haldið því frant, að
hann væri nauðsynlcgur vegna öryggis, þó
auðvitað leiki efnahagslegur þáttur hans
stórt hlutverk i þeirra augum. Ef herinn
yrði einangraður myndu kristallast út
mjög mikilvæg rök á málinu, og það ein
faldast. Við myndum benda á hættuna en
þeir á öryggið og svo gætum við rifist um
það.
Þorsteinn: Méð því að einangra herinn
myndum við draga úr þcim neikvæðu
áhrifum, sem herinn hefur á þjóðfélagið
og slæva þann þyrni sem htrinn er í þjóð-
lifinu. Það sem við myndum vinna
myndum við e.t.v. tapa aftur á því, að fólk
yrði enn áhugalausara um málið.
Hallgrímur: Ég held að ef við einangr-
uðum herinn yrði eftirlcikurinn mun auð-
veldari. Aronskan er okkur afar hættulcg
og einangrur mundi kippa fótunum
undan henni.
Þorsteinn: Það stenst ekki, því ef við
einangrum herinn, þá getur Aron sagt:
„Við skulum taka leigu fyrir þetta land"
eftir sem áður.
Bragi: Finnst ykkur ekki vera mótsögn i
þessari kröfu, við viljum að Itcrinn fari og
líka að hann veri, bara cf liann er einangr-
aður? Við getum euðvitað barist gegn
ákveðnum tengslum, sem myndast milli
hersins og þjóðfélagsins, en þetta getur alls
ekki verið okkar aðalkrafa.
Hallgrímur: Alls engin aðalkrafa, nei,
en kannski áfangi.
Þorsteinn: Á sínum tínia voru ýmsir
herstöðvasinnar því fylgjandi að einangra
herinn t.d. Guðmundur í. Guðmundsson
og töldu það sér í hag.
Jónas: Já, það er ljóst.
stæðinga að berjast fyrir.
Jónas: Nci, þetta er áfangamcnnska.
Hallgrimur: Alla vega mundi cinangrun
hcrsins ýta undir atvinnuuppbyggim>u á
Suðurnesjum.
Jónas: En þó að það væri jákvætt frá
því sjónarmiði, þá er það alla vcga ekki
mikið baráttumál, þegar á heildina er litið.
Haukur: Hvað um verkalýðshreyfing-
una?
Þorsteinn: Á siðasta þingi ASÍ var borin
upp og samþykkt tillaga gcgn hernum og
NATO og þcssi santþykkt markar að sinu
leyti timamót og vonandi að þcssu verði
fylgteftir.
Jónas: Já, ég held að þetta geti verið >
mjög mikilvægt, að fá samtök, sem ekki
cru pólitisk og ekki eru flokksbundin til að
taka upp þetta mál. Þar eru auðvitað fleiri
samtök en ASÍ, sem konta til grcina.
Hallgrímur: Aðalatriðið er að fá frant
umræðu um þessi mál i þessum samtökum
það er ekki nóg að gera einhverja sam-
þykkt. T.d. frétti ég af samþykkt I Dags-
brún, þar sem engar umræður urðu um til-
löguna.
Bragi: Ef ég man rétt samþykkti siðasti
landsfundur ákveðna áætlun i þessum
efnum, þar sem einmitt var bent á að
verkalyðsrheyfingin hefði ályktað um
þessi mál og ennfrentur að það þurfi að
fylgja þessunt málurn eftir innan félag-
anna.
Guðmundur: En þar er Ijón á veginum,
þar sem starfscmi verkalýðsfélaganna er
afar dauf, t.d. var BSRB ntcð leshring unt
auðhringa fyrir skemmstu og var hann illa
sótturoglitilláhugi.
Haukur: Jæja, er flcira, sem menn vilja
konta á framfæri eða segja að lokum?
Hallgrímur: Þið verðið bara að setja
eitthvað spaklegt í endann.