Aðventfréttir - 01.01.1990, Blaðsíða 25

Aðventfréttir - 01.01.1990, Blaðsíða 25
I sér, hraðaði sér yfir kornakrana og kall- aði nafn Þyts í sífellu. Það var hættulegt fyrir hirðinn að vera einn á ferð. Oft voru stigamenn á kreiki, sem voru til með að ræna fólk eða jafnvel deyða það. Villidýrin komu oft fram úr fylgsnum sínum að næturlagi. Hann hlustaði eftir hverju hljóði og hann renndi sjónum sínum fram og aftur til að nema hverja undarlega hreyfingu. Hann heyrði vængjaþyt fuglanna og hljóðið í eðlu sem skaust yfir á stein. En ekkert heyrði hann til Þyts. Það fór að hvessa. Vindurinn reif í frakkann hans og hann sveipaði honum þéttar að sér. Senn huldu stór og kolsvört ský bæði tungl og stjörnur. Vindurinn reif í eldinn á blysinu hans svo að hann hélt því nærri sér til þess að eldurinn skyldi ekki slokkna. ,,Þytur!" kallaði hann. ,,Þytur!" Þá heyrði hann það, me-e, me-e, svo dauft að naumast mátti heyra. Hann stansaði og kallaði sitt sérstaka hirðis- hljóð og svo hlustaði hann. Hljóð, sem barst með vindinum, náði eyra hans og þá kallaði hann aftur. Nokkrum augna- blikum síðar kraup hann á hné á jörðinni og teygði sig eftir Þyt, sem stóð þarna skjálfandi. Hann hafði dottið af litlum kletti. Hirðirinn skorðaði blysið milli tveggja steina og gat því notað báðar hendur og stafinn til að lokka lambið aft- ur upp á klettinn. Þyrnar rifu ullina á Þyt svo að Kann hljóðaði af kvölum. Loks lá Þytur stynjandi á jörðinni við fætur hirðisins. Hvað gerði hirðirinn þá? Barði hann lambið með staf sínum? Potaði hann eða stakk í Þyt, öskraði á hann að rísa á fætur og koma sér heim? Var hann með fyrirgang við hann og sagði honum hversu vond kind hann væri? Kvart- aði hann við hann um öll vandræðin sem hann hafði valdið? Lúkas segir okkur um hirðinn, að „glaður leggur hann sauðinn á herðar sér, er hann finnur hann," og heldur heim- leiðis (Lúk. 15,5.6). Getur þú ekki séð hirðinn fyrir þér, þar sem hann þrýstir lambinu þétt upp að hlýjum öxlunum á sér? Getur þú ekki heyrt í honum, þar sem hann mælir hlý- leg huggunarorð við lambið sitt og sýna því blíðuhót á leiðinni heim? Og hvað gerir hirðirinn, þegar hann kemur aftur heim í réttina? Hendir hann lambinu inn í réttina og fer síðan sjálfur að sofa? Nei, allsekki. Eftir jafn vingjarn- lega meðhöndlun þá veistu að hann hefur brynnt lambinu og borið olíu í öll sár og skrámur, sem það kann að hafa hlotið. Síðan ,,kallar hann saman vini sína og ná- granna og segir við þá: „Samgleðjist mér, því að ég hef fundið sauðinn minn, sem týndur var"" (6. vers). Sérstakt verkefni: Ung börn mimu hafa yndi af að líma bómull á mynd af lambi. Skrifaðu fyrir neðan myndina: ,,Ég á svolít- ið leyndarmál. Veistu hvað ég er? Jesús er hirðir minn og ég er litla lambið hans." Þessi saga gefur dæmi um fólk sem er á villigötum og það veit það en getur ekki veitt sér þá hjálp sem þarf. Rœðið hvaða aðstœð- ur kunniað orsaka það. (Hugsanleg svör: 1. Börn sem eru undir þrýstingi frá félögum sínum. 2. Maðursem háðuren fíkniefnum.) Skiptið börnunum í tvo hópa. Biðjið ann- an hópinn að leika söguna um týnda lambið (sauðinn). Biðjið hinn hópinn að leika sögu af villuráfandi manni. Aðventfréttir 1. 1990 Bara fyrir krakka

x

Aðventfréttir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Aðventfréttir
https://timarit.is/publication/973

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.