Fréttatíminn - 03.02.2012, Blaðsíða 19

„Held það sé ekki gott að hafa
of mikinn tíma til að hugsa“
Framhald á næstu opnu
arra þá Carl Möller, sem kennir á
píanó og hljómborð, en við erum ný-
lega búin að bæta því við tónlistar-
námið í skólanum, Jón Pál Bjarna-
son gítarsnilling sem allir þekkja
og Helga E. Kristjánsson bassa- og
gítarleikara. Allt eru þetta einstak-
lega hæfileikaríkir tónlistarmenn
sem hafa spilað saman í áratugi,”
segir Svanhildur.
Þegar við hittumst eru rólegheit
í skólanum, enda tveir klukkutímar
þar til hann opnar og nemendur
mæta. Svanhildur er yfirveguð og
róleg þrátt fyrir að hún eigi eftir að
skreppa heim áður og sækja for-
stjórann, herra Prins, sem á sinn
heiðurssess í skólanum.
Þegar Ólafur Gaukur lést í fyrra,
höfðu þau Svanhildur átt hálfrar
aldar samleið. Hún segir að vissu-
lega sé erfitt að missa maka sinn
eftir svo langan tíma:
„Við vorum ekki bara hjón,“
segir hún hugsandi. „Við vorum
félagar og  góðir vinir. Við áttum
svo auðvelt með að tala saman,
ræða öll mál og hann studdi mig
í öllu sem ég gerði og talaði í mig
kjark ef á þurfti að halda og það var
gagnkvæmt. Hann samdi gríðar-
lega mikið af textum, sýndi mér
þá alla og bað mig að fara yfir þá.
Hann var mjög ritfær, var ritstjóri
VR-blaðsins í 20 ár og þótti mjög
vænt um blaðið, líkt og þennan
gítarskóla. Hann kom hingað oft
um helgar til að semja og vinna,
enda er gott að vera hérna. Við
ferðuðumst mikið saman, unnum
saman og vorum bara alltaf saman.
Það eru gríðarleg viðbrigði fyrir
mig að vera allt í einu orðin ein,
en ég hef haldið mér á floti með
því að vinna mikið. Ég held það sé
ekki gott að hafa mikinn tíma til að
hugsa,“ bætir hún við. „Þær stundir
sem maður hefur til þess eru oft of
margar, þrátt fyrir að ég sé á stöð-
ugu spani, og þá hugsa ég um góðu
tímana okkar.“
Vinir mínir kalla mig Gauk...
Svanhildur var ung þegar hún
kynntist Ólafi Gauki. Hún var ráðin
til að syngja með Leiktríóinu þar
sem hann var einn þriggja hljóm-
listarmanna. Síðar, árið 1966, eftir
að þau voru gift, var stofnaður Sext-
ett Ólafs Gauks og Svanhildur, sem
var ráðinn til að spila  í Lídó, hinum
glæsta skemmtistað sem þá var.
Sjálf er Svanhildur komin af tón-
listarfólki. Móðir hennar var Anna
Sigurðardóttir Njarðvík íþrótta-
kennari, en faðir hennar, Jakob
Einarsson, lék meðal annars með
hljómsveit Carls Billich. Frá fyrsta
fundi hennar og Ólafs Gauks segir
hún svo:
„Ég spurði hann: ,,Hvað á ég
eiginlega að kalla þig? Sumir kalla
þig Óla, aðrir Ólaf og enn aðrir
Gauk.“  Hann svaraði að bragði:
„Vinir mínir kalla mig Gauk“. „Það-
an í frá kallaði ég hann alltaf Gauk,
því fyrstu árin vorum við eingöngu
vinir og samstarfsfélagar, maður
sem ég kunni mjög vel við. Ástin
kom síðar.“
Þau spiluðu lengi í Lídó og síðan
í mörg ár á Hótel Borg. Það leiddi
af sér að gerður var sjónvarpsþátt-
urinn „Hér gala gaukar“ þegar ís-
lenskt sjónvarp tók til starfa. Þegar
ég spyr Svanhildi hvernig lög henni
líki best að syngja svarar hún án
þess að hugsa sig um:
„Þau lög sem ég ræð vel við! Oft
urðu vinsæl lög sem ég réði ekkert
vel við en varð bara að gjöra svo
vel að syngja, því þau höfðu slegið
í gegn. Sum laganna hentuðu ekki
minni rödd, en þau vinsælustu gat
engin hljómsveit verið þekkt fyrir
að neita að flytja. Það fylgir starfi
hljómsveita.“
Rómantíkin horfin
Við ræðum um breytinguna sem
hefur orðið á undanförnum árum,
þegar dansstaðir með hljómsveit-
um lögðust af og í staðinn komu
barir og diskótek:
„Það er ekki nærri því eins
skemmtilegt,“ segir Svanhildur.
„Hér áður fyrr klæddist fólk sínu
fínasta pússi og fór á fallega staði
til að stíga dans og fá sér í gogg-
inn. Það vantar smá rómantík í
þetta núna finnst mér. Mér finnst
vanta stað hér þar sem boðið er upp
á mat, skemmtiatriði og hljómsveit.
Ég er sannfærð um að slíkur staður
myndi bera sig vel. Slíkan stað
myndi fólk frá 35 ára aldri sækja.“
Héldu krabbameininu leyndu
Þau Ólafur Gaukur voru gift í 48 ár,
en áttu samleið í rúm 50 ár eins og
fyrr segir:
„Við vorum farin að plana næstu
48 árin,“ segir hún brosandi. „En
Gaukur fékk krabbamein eins og
annar hver maður virðist fá. Þetta
gekk hægt til að byrja með og hann
vildi ekki láta vita af því. Hann var
að kenna hér og vildi ekki að nem-
endurnir vissu að hann væri veikur,
svo við vorum ekkert að blaðra
um það. Við reyndum auðvitað allt
til að finna leið til lækninga fyrir
hann. Við fórum meira að segja í
leyniferð til Bandaríkjanna, en á
sjúkrahúsi á Rhode Island er boðið
upp á krabbameinsmeðferð sem
heitir „Radiofrequency ablation“
og hefur verið unnið með í nokkur
ár. Þótt undarlegt megi virðast fáir
krabbameinssjúklingar hér vita
af þessari meðferð, enda ekkert
verið að flagga henni. Hún felst
meðal annars í því, skilst mér, að
örbylgjum er beint að meininu
sem skreppur við það saman og
eyðist og það hefur sýnt afar góðan
árangur. En þetta er auðvitað dýr
meðferð sem Tryggingastofnun
tekur ekki þátt í að greiða fyrir.
Hins vegar finnst mér að fólk eigi
að hafa val og vil þess vegna segja
frá þessu. Læknirinn sem fann
upp þessa aðferð heitir Dr. Damien
Dupuy. Hann starfar við Rhode
Island spítalann og við vorum svo
heppin, að það var einmitt hann
sem framkvæmdi aðgerðina. En
það mun ekki vera alveg sama á
hvaða stað í líkamanum krabba-
meinsæxlið er. Geislunum er hægt
að beina á ákveðna staði, eins og
til dæmis lungu og bein, þar sem
krabbameins-æxlin í Gauki voru.
Það heppnaðist að skjóta bæði
meinin í kaf – þau hurfu alveg – en
hins vegar höfðu myndast minni
æxli í lungum sem ekki var hægt
að greina á þeim tíma og því fór
sem fór. Þetta er stórkostleg aðferð
og það mælir að mínu viti ekkert
á móti því að fólk leiti allra leiða
þegar það greinist með alvarlega
sjúkdóma. Það er í eðli mannsins
að leita eftir bata hvar sem er. Eftir
heimkomuna fór hann í lyfja- og
geislameðferð. Hann þoldi alls ekki
lyfin, svo síðasta árið varð honum
nokkuð erfitt. Hann kenndi samt
hér við gítarskólann alveg fram í
apríl í fyrra og lést tæpum tveimur
mánuðum síðar.“
Umm ... beikonbragð!
Kartöflugratín með beikoni er fljótlegt og auðvelt
í matreiðslu. Þú rífur einfaldlega plastfilmuna af bakkanum,
stráir osti yfir og það tekur aðeins 20 mínútur að hita
kartöflugratínið í ofni. Auðveldara getur það ekki verið!
Kartöflugratín - alltaf ljúffengt
– íslensk gæði eftir þínum smekk!
N
ýt
t
Hátíð í hjarta
Reykjavíkur!
Eldgleypar, harmónikka, englar, tónlistarmenn, kórar, leikarar og
margir fleiri mæta á hvatningahátíðina Kærleikar sem er hugmyndasmíð Bergljótar Arnalds.
Á hátíðinni fögnum við lífinu, ástinni og öllu því sem sameinar okkur.
Allir velkomnir á Austurvöll laugardaginn
4. febrúar kl. 14:00
sjá nánar Kærleikar á facebook
Við kveikjum ljós í skammdeginu á Löngum laugardegi
og göngum Kærleiksgöngu í kringum tjörnina með frábærum
hljóðfæraleikurum og örugu götuleikhúsfólki.
Verum, gerum og njótum
þar sem hjartað slær!
L A N G U R L A U G A R D A G U R
Helgin 3.-5. febrúar 2012