Læknablaðið - 01.02.1916, Blaðsíða 14

28
LÆKNABLAÐIÐ
um og vantar tilfinnanlega tækifæri til aö æfa sig í stethoscopi og ööru,
sem við kemur kliniskri þekkingu og reynslu. Ef nægilegt spítalarúm væri
hér í Rvík, myndu margir sjúklingar, sem nú liggja í heimahúsum meS
mb. cordis, pneumoni, meltingarsjúkdóma o. f 1., leggjast á spitala. Þetta
væri til ómetanlegs gagns fyrir stúdentana og auSvitaS sjúklingana líka. —
Eg geri tæplega ráS fyrir aS í byrjun yrSi komiS á fót sérstakri deild fyrir
b a r n a s j ú k d ó m a eSa húSsjúkdóm a, þó slíkt væri æskilegt; sjúk-
lingar þessir myndu sennilega verSa lagSir á medicinsku deildina; sem
stendur er ekki hægt aS koma þessum sjúkl. á spítala hér í sjálfum höfuS-
staS landsins. Á Landakotsspítalanum er ekki pláss ; heldur ekki hjúkrunar-
konur, sem kunna aö fara meS þessa sjúklinga. Þó þurfa sumir sjúkl. meö
húSsjúkdóma nauSsynlega spítalavistar viö; þaö vita allir læknar vel. Og
eg hika ekki viö aS halda því fram, að spitalaskorturinn í Reykjavík kosti
árlega fáein ljörn lífiö. Rök, köld og dimm húsakynni, óloft af þvotti og
eldamensku, og ef til vill ónóg fæSa, eru þau kjör, sem mörg ungbörn
hér í bæ eiga viö aS búa. Eg þarf ekki aö lýsa því fyrir collegum hve
ófullkomin öll læknishjálp hlýtur aö veröa þegar svona er ástatt heima fyrir.
Vönduö s e c t i o n s-s t o f a og laboratorium þarf auSvitaö aö
vera í sambandi viö landsspítalann. ESlilegast væri aö fyrirhugaöi kenn-
arinn í jjathologisk anatomi, serologi og bakteriologi væri þar forstööu-
maöur. Sú regla ætti að komast á, aS öll cadaver landsspitalans yröu kruf-
in, nema aSstandendur bönnuöu sectio. Þá fengist efni til kenslunnar, en
þaö mun vera af mjög skornum skamti eins og nú er. Þaö er gagnslítiS, aö
ráöa nýjan kennara i pathologisk anatomi, án þess aö sjá honum fyrir
nægum cadaver-fjölda til kenslunnar. Sú fræSigrein verSur ekki lærö af
bókum eingöngu. Þaö getur varla heitiö, aö til sé neitt sem laboratorium
megi nefnast á Landakotsspitalanum; spítalinn á ekki einu sinni til smá-
sjá; sections-stofan er því síSur svo útbúin aö þar geti farið fram kensla.
Röntgensstofnun háskólans ætti aS eiga heima á landsspít-
alanum; þá fyrst kæmi hún aS fullum notum. Sem stendur er Röntgens-
stofnuninni komiS fyrir í prívathúsi langan spöl frá Landakotsspítalanum.
Herbergjum er þar aö ýmsu leyti ekki heppilega hagaS til Röntgensstarfa,
sem ekki er viö aö búast. Óþægilegt er líka aö geta ekki komist inn í
Röntgensherbergiö meö sjúkling á sjúkrabörum. Margir sjúklingar á
Landakotsspítalanum, sem þurfa Röntgensskoðunar og lækninga viö, eru
lítt færir um flutning húsa á milli, enda hefir þessi flutningur i sjúkra-
vagni eða bifreiöum talsveröan kostnað í för meö sér. Mjög lasburöa sjúk-
lingar, sem gætu haft gagn af Röntgenstherapi fara alveg á mis viS þá
hjálp, sem geislarnir'gætu veitt þeim; fyrir utan kostnaöinn er ómögulegt
aö leggja á þá alt þaö lmjask og óþægindi, sem flutningnum er samfara.
Sem dæmi þess, hve sjúkl. getur veriS bagalegt þetta illa fyrirkomulag
á Röntgensstofnuninni, vil eg nefna eitt dæmi. Eg hefi nú um tíma haft
undir hendi einn sjúkling, þrítugan karlmann, utan af landi, sem orSið
hefir fyrir þvi óláni aS fá osteosarcoma pelvis, gersamlega innperabelt;
þessi maöur var farinn aö fá svo miklar þrautir, aö hann naut varla svefns;
hann hefir til þessa getaS staulast viö staf húsa á milli, stuttan spöl. Læknir
þessa sjúkl.. visaöi honum til Röntgensstofnunarinnar, því geislarnir stilla
oft kvalir þessara sjúklinga, þótt ekki geti þeir læknað þá aS ööru ley*ti.
Sjúklingurinn þurfti aö koma iöulega á Röntgensstofnunina og varS því