Læknablaðið - 01.11.1924, Blaðsíða 17

LÆKNABLAÐIÐ
t
175
Forssner frá Stokkhólmi um graviditas og tuberculosis. Hann hélt
því fram, aS graviditas væri ekkert hættulegri konum meS lungnaberkla
á 1. stigi en heilbrigSum, og aS börnin fæddust hraust og væru eins líf-
vænleg og önnur börn. Hann hafSi rannsakaS 341 konu, sem um barns-
burS höfSu I. stigs lungnaberkla, 1 ári eftir, og hafSi 59% af þeim batn-
aS eSa staSiS í staS, en af 396 konum, sem líkt stóS á fyrir, aS öSru leyti
en því, aS þær höfSu ekki veriS óléttar, batnaSi 60% eSa stóSu í staS. Ef
konur voru meS lungnaberkla á 2. og 3. stigi, þá stóSu þær sig aS eins
litlu ver en hinar, sem ekki uröu barnshafandi. — (Lancet 13. sept. 1924).
G. Th.
Water by mouth for fever in the new-born. Ritstj.grein í The Journ.
of the am. medic. assoc. 13. sept. '24.
Læknum fór seint aS skiljast, aS vatn er líkamanum ómissandi, ekki
einasta til þess aö skola burtu úrgangsefnum meS þvaginu, heldur og
til þess aS losa líkamann viS hita. HitaframleiSsla og hitatap þarf"
aS standast á, til þess aö halda stöSugum líkamshita. Likaminn þarf
því sífelt aS gefa frá sér vatn, á kostnaö holdvessanna. Aldrei veröur
komist hjá því, aö vatn gufi út frá öndunarfærum og munninum, nema
andrúmsloftiS hafi í sér ríkulega vatnsgufu, jafnheita líkamanum. MeS
svitanum þarf líkaminn sífelt aS gefa frá sér vatn. Ungbörnum er því
hætt viS a n h y d r æ m i, ef þau veröa veik, sérstaklega ef því fylgir
uppsala eSa niöurgangur. Getur því vel fariö svo, aö of lítiS vatn veröi
til útgufunar og kælingar; en af því leiöir aftur aukinn líkamshiti. Ýms-
ir barnalæknar hafa ritaS um. aö feber megi lækka meS vatni per os;
minni árangur af vatnsdæling undir hörund eöa í æöar. Tilraunir þess-
ar hafa aSallega veriS geröar á fárra daga gömlum börnum, sem höfSu
hita, án þess aö unt væri aS finna til þess sjúkdómsorsök.
G. CL
Régine Perlis: Sur un nouveau mode d’anesthésie par voie intraveineuse
en obstétrique et en chirurgie. La Presse medicale 13. júlí '24.
Höf. lýsir aSferö til þess aS deyfa konur í fæöingu og svæfa sjúkl.
viö operationir meS því aS dæla intravenöst efni sem nefnist s o m 11 i-
f é n e; er þaö samsett af „le diéthyl-barbiturate de diéthylamine et l’iso-
propylallyl-barbiturate de diéthylamine."
Deyfing viö fæSingar. Contraindicatio engin. Hjá fjölbyrj-
um má byrja deyfinguna þegar komnar eru sárar hríSir og collum far-
inn aS breytast. Hjá frumbyrjum má dæla lyfinu inn þegar útvíkkun
er komin langt á leiö. LyfiS fæst á glösum, sem rúma 5 cbcm.; eru 25
centigr. af somniféne pr. 1 cbcm. af leysingarvökvanum. NotuS er dæla
sem tekur 10 cbcm. og stungiö intravenöst í olnbogabótinni; lyfinu er
dælt inn mjög hægt, á 2—3 mín., og haldiö áfram þangaS til sjúkl. er
sofnaöur; venjulega þarf 6—9 cbcm., og fer þaö aö mestu eftir líkams-
þyngd sjúkl. Konan finnur laukbragö í munni sér, þegar eftir aö dæl-
ingin byrjar, sýnist gulur litur á umhverfinu, geispar, veröur mjög syfj-
uS og sofnar svo rólega; geSæsing engin. FæSingin veröur fljótari en
ella; hríSir aukast, útvíkkun gerist á stuttum tíma; konan rembist eöli-
lega. Stundum fær konan meSvitund þegar barniö fæSist, en þarf þá
aS eins aö lykta af chlorof., til þess aS sofna. Ekki hætta á atonia uteri
eftir á. Eftir fæöinguna má vekja konuna; annars er mók á henni í