Læknablaðið - 01.05.1933, Blaðsíða 19

LÆKNABLAÐIÐ
65
1901, uns héraðiS var veitt; tók þá aukalæknisstarfið í norðurhluta hér-
aðsins og settist að á Hesteyri, en 27. okt. 1908 var hann skipaður hér-
aðslæknir i Hesteyrarhérði, sem þá var stofnað árið áður. Þessu em-
bætti gegnir hann síðan í 2^/2 ár, er hann sagði því lausu og fluttist
hingað til Reykjavíkur í maímánuði síðastliðinn, en læknisstörfum hafði
hann gegnt samfleytt i 40 ár. Meðan hann dvaldi á Isafirði, kvæntist
hann fyrri konu sinni (3. sept. 189f), Guðrúnu Nielsen frá Noregi. Faðir
hennar, Peder Nielsen, var ingenieur og varð ráðherra. Hún var þvi af
góðu fólki komin, enda frábær kona að andlegu og líkamlegu atgjörfi.
Þau eignuðust dreng, er fæddist andvana. Eftir 2ja ára sambúð varð Jón
að sjá á bak konu sinni, sem dó úr illkynjaðri taugaveiki 6. maí 1899.
A Hesteyri var lítil bygð, er Jón kom þangað 1901, og varð hann því
að byggja sér þar hús. Þar kvæntist hann (29. ág. 1902) Mörtu Guð-
rúnu, er nú lifir mann sinn. Faðir hennar var Sigurður Bachmann, kaup-
maður á Patreksfirði. Þau frú Marta eignuðust ekkert afkvæmi, en ólu
upp 2 fósturbörn: Högna Björnsson, systurson hans og Huldu, dóttur
Jóns Snæbjarnarsonar kaupmanns, systurdóttur hennar.
Jón var hár maður og tigulegur á velli, vel að manni og fimleikamað-
ur góður, námsmaður i fullu meðallagi, hægur og siðprúður, en fáskift-
inn og altað dulur í skapi, seinn til reiði, en þó sáttfús. Hann gekk óskift-
ur að því starfi, að vera læknir og heilsuvörður í héraði sínu og tók sér
sjaldan tómstundir frá þeim' starfa. Hann var gestrisinn og höfðingi heim
að sækja og gegndi ýmsum innanhéraðsstörfum, sveitarstjórnarstörfum,
póstafgreiðslu, bóksölu o. fl. í öllum störfum var hann skyldurækinn,
og var því héraðsbúum til fyrirmyndar á ýmsan hátt. Héraðið var og
er hið ógreiðasta, hvort heldur er að sækja á sjó eða landi, og segir sig
þvi sjálft, að margar erfiðar ferðir hefir hann fengið í þau rúm 30 ár,
er hann gegndi þessu héraði, og hefir honum þá komið vel, að hann
var karlmenni. A einni slíkri ferð lenti hann niður um ís og hékk á skör-
inni og var hætt kominn. Fékk hann þá kviðbilun, en ekki þó stóra;
gaf hann sér aldrei tima til að leita sér hjálpar við' þessari bilun, fyrr
en eftir komu sína hingað til bæjarins, að hann lagðist inn á Landspít-
alann. Þar gjörði próf. Guðm. Thoroddsen skurð á honum og lagaði
þetta, og gekk það vel að vanda, en þessi lega var þó hans hin síðasta,
þvi að hann fékk bronchopnevumonie í bæði lungun o. s. frv. og and-
aðist á spítalanum eftir fárra daga legu, 3. júní síðastliðinn.
Líkskoðunin sýndi, að bæði lungun voru emphysematös og víðar þensl
i innýflum, svo með sannindum má komast svo að orði, að hann hafi
slitið sér út í sínu erfiða starfi.
Þökk fyrr vel unnið starf og góðar endurminningar.
Þinn gamli samferðamaður á námsbrautinni.
Jón Jónsson.