Læknablaðið - 01.10.1937, Blaðsíða 15

LÆKNABLAÐIÐ
Otitis media suppurat.
er algengari en ætla mætti á
ungum börnum. J. H. Ebbs fann
viö krufningu á 800 börnum inn-
an 2 ára 53% meS otitis. (Lancet
22/5 '37)-
Árgjald í ensku sjúkra-
tryggingunni
er 9 sh. Nú vilja læknar hækka
þaS upp í 12/6, því vinna og
margskonar kostnaöur hafi aukist
sem því svarar. (Luncet 5/6 '37).
Nýtt prontosil.
Amerískir læknar segjast hafa
fundiS öllu betra lyf gegn strepto-
coccum en prontosil. ÞaS nefnist
„sulphanitumid" og verkar á fleira
en streptoc. Fleiri slík lyf hafa
fundist. (Lancet 5/6 '37).
Væg bólusótt á Englandi.
Varla líöur svo ár, aö ekki flytj-
ist bólusótt til Bretlands, og þá
venjulega hin illræmda, mann-
skæða bólusótt. En meö góöunr
sóttvörnum hefur ætíö tekist aö
stööva útberiöslu veikinnar.
Ööru rnáli er aö gegna um væga
bclusótt, sem hefur veriö landlæg
í Bretlandi síöan 1901, þar til hún
hvarf úr sögunni og dó út 1934.
Enskum læknuin kernur saman
um, aö þó veikin hafi veriö væg,
hafi þetta veriö variola, en af
vægri tegund, eöa sem þeir kalla:
modified smallpox.
Þessi vægi bólufaraldur Irarst
til Englands 1901 frá Suðurríkjum
Bandaríkjanna, en varö fyrst veru-
lega tíöur gestur hér og hvar i
landinu á tímabilinu 1921—1934,
og mátti þá kallast epidemiskur.
Hámarki náöi útbreiðslan 1927. Þá
komu fyrir alls 14767 tilfelli á
Englandi og í Wales. í London
gekk þessi faraldur 1928—1934 og
77
komu alls fyrir 13686 tilfelli
(notified cases).
Dr. Pisckford Marsden, bólu-
læknir, sá nteö eigin auguni, svo
aö segja, alla sjúklingana í Lond-
on, og telur þá alla hafa haft
modified, en ekki grave smallpox.
Af þeirn dóu 34, þ. e. 1 :400, en
allir út complications, nema 5.
En þessir 5 voru ungbörn, 2 daga
til 3 vikna gömul.
Munurinn á þessari vægu bólu
og hinni klassisku bólusótt var
einkum fólginn i því, hvað bólurn-
ar voru fáar og strjálar, t. d. 10—
12 alls, en stundum gat þó andlitið
verið alsett bólunt, en þó varð
veikin væg. Og svo aö segja ætíð
fóru bólurnar að hjaöna og hverfa
frá 6. degi. Meðal þeirra sem dóu
fengu 3 encephalo-myelitis, og dr.
Marsden heldur, aö margir hafi
fengið aðkennig af encephalitis, en
batnað alveg. 6 konur aborteruðu.
Af öllurn sjúklingunum höfðu
1756 ör eftir undangengna bólu-
setningu, en af þeim aftur 25, sem
höföu verið tvívegis bólusettir
(endurbólusettir). En um alla þá
bólusettu vitnaðist, aö lengra var
liðið en 10 ár frá bólusetningu þar
til þeir sýktust.
Mardsen telur sennilegt, að
helmingur barna innan 10 ára ald-
urs sé ónæmur gagnvart vægu ból-
unni.
Þar sem gjöra má ráö fyrir, að
allmargir hafi veikst, sem ekki
voru skráðir af læknum, telur
Marsden aö case fatality hinnar
vægu bólu hafi verið í hæsta lagi
1 °/o og megi þaö teljast lítilvægt
gegn 25—30%, eins og tiðkast í
Kína og Iindlandi.
Aö væga bólan hefir breiöst
meira út en sú rétta variola á Eng-
landi orsakast af kæruleysi unt
sóttvarnir gegn henni og minni
hræðslu. Aö faraldurinn hætti 1934