Læknablaðið - 01.01.1940, Blaðsíða 17

LÆKNA B LAÐ IÐ
7
splanchnici, þyrftu ekki aÖ vera á-
berandi viÖ sectionir, og verÖur þá
skiljanlegt, hversu erfitt er að úti-
loka slikar breytingar, og eins hitt,
að enda þótt adhæsiv bólgur, eða
afleiðingar þeirra, (sem eru „óspe-
cifik“ og fremur varnarprocess lík-
amans en lierkla) finnist, eru þær
naumast taldar til lierkla, ef hinir
upprunalegu og oft smávægilegu
lærklafoci eru löngu læknaðir. Eg
býst við því, að það sé ekki síst
þetta atriði, sem leitt hefir til þess,
að sumir vísindamenn hafi litið t.
d. á magasár og berkla sem hrein-
ar andstæður. En er ekki benign
tuberculose eiginlega andstæða tær-
ingarinnar ?
Hér fylgja 3 dæmi upp á pseudo-
ulcus:
Dœmi 1: G. G. á , 22ja ára,
viðt. 18/1. 1933. Stirps sana:
nema bróðir dáið úr berklum.
Fyrir 6—8 árum fékk sjúkl.
langv. bronchitis. Um líkt leyti
fór að bera á óþægindum fyrir
bringspölum með höfuðverk og
uppsölu, er komið hafa 2svar á
ári. í ca. 4 ár sárir verkir í car-
dia 1—3 klst. p. c., og stundum
að nóttu til. Bötnuðu við borð-
hald, létt fæði og sódaduft. Mat-
arlyst lítil. Hægðir tregar. —
Sjúkl. er hár og grannholda, föl-
leitur. Hænubrjóst (rachitis).
Steth.: Cont. fin. hrhl. í h. apex
að C.II og spina. Abdomcn: Dif-
fus eymsli í epigastrium. Hb.
50%. Ewald: Hypersecretion,
normochylia. Fœccs -j- bl.
Röntgcn: Magi neg., thorax:
gróf kvíslun út frá hilussvæð-
inu, spurning um apicitis. —
Sjúkl. leitaði mín oft á næstu ár-
um og var ýmist betri eða verri
í maganum, gat stundum ekki
sofið vegna verkja. Ávalt heyrð-
ist hrhl. í apex, hiti var þó aldrei
og sökk eðlilegt, og unt var að
hækka blóðið. Ljóslækning
reyndist vel. — I mars 1936
veiktist hann skyndilega með há-
um hita. Reyndist það caseös
pneumoni út frá h. hilus. Vikuna
á undan var hann óvenju slæm-
ur fyrir bringspölum. Sjúkl.
dvaldi lengi á Landsspít. og fékk
loftbrjóstmeðferð. Nú. er tiann
feitur og sællegur, batnar vel f.
brjósti, en fær enn loftbrjóst-
meðferð. Magaeinkenni eru nú
að kalla engin.
Epikrise: Meltingartruflun þessa
sjúkl. gat hæglega stafað af ulcus
duodeni, en jafnframt gengur hann
með mjög væga berklaveiki, er á-
samt lystarleysi og miklu blóðleysi,
— er ekki verður skýrt með blæb'-
ingum — gjörir pseudo-ulc. diag-
nosis sennilegri. Eftirtektarvert er
svo. hversu magaeinkennin versna
áður en caseösa pn. brýst út, en
svo batna magaeinkennin að heita
má algjörlega er frá líður. („Ent-
lastung" taugaorgana?).
Dccmi 2: J. G. 9 24 ára. 1.
viðt. 31/5. '27. Stirps sana. A 1
—2 árum 4 kvalaköst f. bring-
spölum og nú óþægindi í h. foss.
iliaca, er leiddu niður í lærið.
Auk þess vindspenningur fyrir
bringspölum og obstipation.
Stcth.: Strjál en konst. hrhl. aft-
an í v. apex. Abd. ncg.: Svolit-
ið inndregið ör á hálsi eftir lang-
varandi útferð, er sjúkl. var á 3.
ári. Diagnosis: Appendicit. ? 2.
viðtal 23/10. '34. Sjúkl. hafði
versnað fyt'ir bringspölum og
vaknaði oft við verkina síðari
hl. nætur o. s. frv. Hún hafði
því lagst á Landspít. 1931 í jan.
og sýndi Ró. stóran maga og bul-
bus duodeni og mikla ret. e. 4
klst. Var síðan oper. og gjörð