Læknablaðið - 01.08.1943, Blaðsíða 16

26
LÆKNABLAÐIÐ
Frá Vífilsstaðahælinu.
Yfirl. Helgi Ingvarsson.
Tökum við berklasjúklingana
snemma til hælismeðferðar ?
Eftir Björn Guðbrandsson og Ólaf Geirsson.
Berklavamirnar hafa síðustu
áratugina allsstaðar verið reknar
með talsverðum áróðri (propa-
ganda) eins og óhjákvæmilegt er
í allri baráttu. Vígorð berklavarn-
anna hafa fyrst og fremst verið:
1. Að greina sjúkdóminn
snemma, það sem Þjóðverjar kalla
Frúhdiagnostik.
2. Að taka hann fljótt til með-
ferðar (Frúhbehandlung).
3. Rækileg meðferð (intensiv
therapia).
Tvö fyrstu atriðin verða hér
gerð að umtalsefni.
Til þess að gera sér dálitla hug-
mynd um hvernig ástatt er hér á
landi i þessum efnum, höfum við
athugað, hve miklar berklabreyt-
ingar finnast í lungum hjá þeim
sjúklingum, sem komu á Vífils-
staðahæli fyrstu 6 mánuði ársins
Hann var víkingur til fei'ðalaga,
enda karlmenni að burðum og
heilsugóður lengst af, en öllum
má ofbjóða. Hinar erfiðu ferðir
tóku mjög á krafta hans, og hann
var löngu búinn að ofgera heilsu
sinni. Eftir að sjúkdómur hans fór
að ágerast, hélt hann áfram starfi
sínu án þess að kvarta og fór jafn-
vel i langar ferðir, þótt hann væri
stundum veikari sjálfur en sjúk-
lingar þeir, er hann var að vitja.
Eftir að hann var lagstur bana-
leguna, reyndi hann eftir megni
að stunda sjúklinga sína, því ekki
fékk hann lausn frá embætti fyr
en tveim mánuðum eftir að hann
lagöist og ekki vildi hann gefast
upp. Sjúkdóm sinn bar hann meö
sömu karlmenns'ku og annað, þótt
hann vissi hvert stefndi, og bug-
aðist aldrei.
Árni var að eðlisfari hlédrægur
maður og fékkst lítið við opinber
mál, en hafði brennandi áhuga á
öllu er til framfara horfði og studdi
athafnamenn með ráðum og dáð.
Hann var einn af stofnendum
Sparisjóðs Patreksfjarðar og sat
lengi í stjórn hans.
Mikinn áhuga hafði hann fyrir
jarðrækt og sparaði hvorki vinnu
né fé til þess að rækta og bæta
tún sitt og garða. Heimili þeirra
hjóna var til fyrirmyndar og var
'það ekki hvað sizt að þakka frú
Hrefnu konu hans, sem stjórnaði
því af mesta skörungsskap og var
manni sínum samhent í að gera
heimafólki og gestum glatt í geði.
Við, sem dvöldum og komum á
það heimili, eigum þaðan margar
ógleymanlegar endurminningar.
Nú er starfi þessa mæta manns
lokið, en héraðsbúar hans munu
jafnan minnast hans, þegar rætt
er um góðan dreng og góðan lækni.
Þeir, sem þekktu hann bezt, sakna
hans mest.
Kristbjörn Tryggvason.