Læknablaðið - 01.05.1945, Blaðsíða 20

30
LÆKNAB LAÐ IÐ
Björn Sigurðsson. Var nefnd kos-
in í máliÖ og hlutu kosningu þess-
ir: Arni Árnason, Kristján Arin-
bjarnar og Eggert Brieni Einars-
son.
Xœsta mál, ,sem teki'Ö var fyrir,
var: Samningar Itcraðslœkna við
sjúkrasamlög. Frummælandi var
l’áll V. G. Kolka. Flutti hann a.ll-
langt og skörulegt erindi og kom
víÖa við. Því miður hefir ekki tek-
izt að fá útdrátt úr erindinu, þrátt
fyrir gefinn ádrátt um það frá höf-
undinum.
ErindiÖ var þakkað með lófataki
og nefnd kosin i máliÖ, ]>eir: Páll
Kolka, Ragnar Ásgeirsson og Hall-
dór Kristinsson.
Þá var fundinum frestað til kl.
9 um kvöldið.
Kl. 9 um kvöldið var fundur sett-
ur að nýju. Mættur var á fundi
þessum Þorsteinn Sch. Thorsteins-
son lyfsali í keykjavík. Hafði hann
fengið leyfi til að hlýða erindi Sig-
urÖar Sigurðssonar.
Formaður kvaddi sér hljóðs ut-
an dagskrár og bauð Þorstein vel-
kominn á fundinn. FærÖi formað-
ur honum nú þakkir þær, er sam-
þykkt hafði verið áður um daginn
aÖ honum skyldn færðar. Staðfestu
fundarmenn orð formannsins með
lófataki.
Næsta mál á dagskrá var erindi
Sigurðar Sigurðssonar: Bcrkla-
smihtn á íslandi. Erindi þetta var
hið fróðlegasta og athyglisvert um
margt. RæðumaÖur sýndi mörg
línurit frá ýmsum sveitum og hæj-
um. Eitt línurit var frá mjög af-
skekktri sveit, Öræfum i Skafta-
fellssýslu, og sýndi mjög litla berkla-
smitun. Þeir fáu. sem fundust smit-
aðir þar.'höfðu flestir dvalið utan
sveitar.
\’ar erindið þakkað með lófataki.
Til máls tóku GuÖmundur Hann-
esson, Björn Sigurðsson og Jón
Steffensen, og komu fram með at-
hugasemdir við erindiÖ, en frum-
mælandi svaraði þeim.
Þá var tekið fyrir næsta dag-
skrármál:
Nýskipun lœknishcraða og lccktta-
skorhtr í svcitahéruðum. Var frum-
mælandi Páll SigurÖsson, og fer
hér á eftir. útdráttur úr ræðu hans
(autoreferat):
Frunnnælandi taldi málið tvíþætt.
eins og nafnið benti til. Fyrst tal-
aði hann um læknaskortinn í sveita-
héruðunum og rakti skoðanir þær
um orsakir hans, sem fram hafa
komið, l>æði á Alþingi og utan þess.
Hann benti á skoðanir þær, sem
hann hafði haldið fram í ]>essu efni
i grein, er hann ritaði um málið
og hirt var í tímaritinu Heilhrigt
lif, I.—2. hefti þ. á.
Helztu orsakir taldi hann Jjessar :
1. Fjárhagslegs eðlis. Launin
of lág og ekki búið eins vel aÖ hér-
aðslæknunum í sveitahéruðunum og
skyldi, hvorki af hálfu ríkisvaldsins
né héraðanna. Unga lækna, sem ger-
ast vildu héraðslæknar, skorti oft-
ast fé til ]>ess aÖ setja sig niður,
kau]>a verkfæri, lyf og úthúnað.
2. Nú sem stæði væri, þegar
allt kæmi til alls, læknaskortur í
landinu.
3. Hræðsla við að dragast aft-
ur úr og einangrast i starfi sinu.
4. Ótti við aÖ ekki verði tekið
nægilegt tillit til starfa þeirra i út-
kjálkahéruðum við veitingu eftir-
sóttari læknisembætta.
Þetta taldi hann helzt til úrhóta:
1. Hækka laun héraðslækna all-
verulega, einkum í litið eftirsótt-
um héruðum.
2. Sjá héraðslæknum i öllum
afskekktum héruðum fyrir góðum
læknisbústað meÖ vægum kjörum.
3. Láta ])á hafa góð vinnuskil-
yrði.
4-
Láta héraðslækna, sem þjón-