Kraftur - 01.11.2010, Blaðsíða 3

3KRAFTUR
Fréttablaðið okkar er gefið út tvisvar á
ári og við getum svo sannarlega verið
stolt af því. Fréttablað félagsins er ein af
fjáröflunarleiðum Krafts og þegar gluggað
er í fréttablöð seinustu ára þá er það líkt og
að fara í gegnum gömul myndaalbúm. Við
rifjum upp góðar stundir og áttum okkur á
því að margt hefur áunnist. Margir sigrar
og sem betur fer miklu fleiri en tapaðar
orrustur. Við skulum alltaf hafa það hugfast
og nýta okkur það til að fá meðbyr í öllu sem
við erum að gera.
Kraftur er stuðningsfélag fyrir ungt fólk
sem hefur greinst með krabbamein og
aðstandendur. Hvenær er maður ungur
og hvenær er maður ekki lengur ungur?
Við sem höfum starfað með Krafti höfum
oft þurft að svara þessum spurningum
þ.e. við hvaða aldur er miðað. Þegar ég
fæ þessar spurningar þá hættir mér til að
detta í heimspekilegar vangaveltur um
að aldur sé afstæður. Við erum í raun öll
ung eða að sá sem greinist er jú ungur í
því ferli og hefur nú hafið nýjan kafla í sínu
lífi. Svarið er í raun ekkert flókið. Kraftur er
opinn öllum, ungum sem öldnum og við
vísum engum frá. Hinsvegar ber að hafa
í huga að áherslur Krafts eiga að miða að
ungu fólki. Í skilgreiningu okkar á félaginu
er Kraftur líka opinn aðstandendum og
þeir geta vitaskuld verið á öllum aldri.
Meðalaldur stjórnarmeðlima Krafts er um
35 ár. Ósjálfrátt skapast þá verkefni Krafts
miðað við þann aldur. Á þessu skeiði erum
við að einbeita okkur að börnum og uppeldi,
fjölskyldunni og starfsframanum. Fyrr á
þessu ári áttuðum við okkur á því að yngra
fólkið hafði gleymst. Þetta var hópurinn sem
er á aldrinum 18-29 ára. Þegar Kraftur var
stofnaður fyrir 11 árum átti félagið einmitt
að koma til móts við þennan hóp og nú var
hann gleymdur. Umræðan fór af stað og
við tókum upp samstarfsviðræður við SKB
og Ljósið um að samnýta krafta og hlúa að
þessum aldurshópi. SKB og Kraftur höfðu
lengi velt fyrir sér slíku samstarfi, enda ljóst
að SKB börnin eldast og því nauðsynlegt að
geta boðið þeim áframhaldandi félagslegan
stuðning. Ljósið og Kraftur hafa áður starfað
saman að velferð krabbameinssjúklinga
og því þótti eðlilegt að Ljósið kæmi að
ungliðastarfinu einnig. Starfið var því mótað
að nokkru leyti og kynnt s.l. vor og fór svo
formlega af stað nú í haust. Hópurinn
hittist nú hálfsmánaðarlega og hefur tekist
mjög vel til. Í blaðinu er stiklað á stóru um
Ungliðastarf Krafts, Ljóssins og SKB og
félögin geta verið stolt af þessu samstarfi og
kennir okkur að þau félög sem vinna í þágu
þeirra sem greinast með krabbamein, eiga
að vinna saman. Það verður virkilega gaman
að fylgjast með þróun mála í þessu starfi.
Að þurfa skyndilega að treysta á aðra getur
verið þrautinni þyngri. Ég hef rætt það
margoft hversu furðulegt það er að vera kippt
úr venjulegu lífi þar sem maður skilgreinir
sjálfan sig sem föður eða móður, út frá þeirri
menntun sem maður hefur eða því starfi sem
maður gegnir. Ungt fólk í blóma lífsins er að
sinna sínu og það er eðlilegt. Það er ekki fyrr
en fólk er sett á hliðarlínuna og skilgreint sem
sjúklingar sem það áttar sig raunverulega
á hversu mörgum hlutverkum það gegnir.
Daglega komum við ótrúlegustu hlutum í
verk. Þegar krabbamein bankar á dyrum hjá
fjölskyldum og einstaklingum þá er sá sem
greinist og nánustu aðstandenur ekki færir
um að sinna öllum þessum verkefnum. Ný
verkefni bætast við s.s læknisheimsóknir,
myndatökur, lyfjagjafir, sjúkraþjálfun,
sálfræðiráðgjöf, félagsráðgjöf og margt
fleira. Verkefnin hlaðast upp og valda kvíða
og depurð. Það ástand getur lýst sér í
sinnuleysi t.d. með því að sleppa því að opna
gluggaumslög, finnast það óyfirstíganlegt
að fara með bílinn í smurningu, safna
endalausu drasli í bílskúrinn og eiga erfitt
með að hitta vini. Ég er ekki að lýsa hér
niðurstöðum úr nýjustu rannsóknum heldur
deila með ykkur persónulegri reynslu úr lífi
mínu. Þegar maðurinn minn greindist með
krabbamein komu fjölskylda og vinir mjög
sterkir inn okkur til aðstoðar. Fólk ósjálfrátt
skipti með sér verkefnum og til varð net. Hér
aftar í blaðinu er fjallað um Share the Care
sem er aðferð sem vinahópar eða fjölskylda
getur nýtt sér þegar ástvinur veikist. Mér er
þessi aðferð mjög hugleikin og ég veit að
hún gæti nýst mörgum. Margir sem starfa
við hjúkrun og umönnun þekkja vel þessa
aðferð og nýta hana. Umfjöllunin hér aftar í
blaðinu er mjög áhugaverð og getur vonandi
orðið einhverjum til góðs.
Stuðningsnet Krafts er í blóma og við
höldum áfram að hlúa vel að því. Veturinn
byrjar vel og við horfum með tilhlökkun
til nýrra verkefna og eins og félaginu er
einu lagið þá eru hinar ýmsu hugmyndir
í deiglunni. Ekki má gleyma því frábæra
starfi sem framkvæmdarstjóri Krafts, Hulda
Bjarnadóttir er að vinna.
Hún vinnur í nánu samstarfi við
Rágjafarþjónustu Krabbameinsfélagsins og
hefur aðstöðu þar sem gerir það að verkum
að allt starf okkar er aðgengilegt fyrir þá sem
vilja til okkar leita. Við leggjum áherslu á að
dyrnar séu alltaf opnar.
Ég vil nota tækifærið og þakka öllum þeim
sem hafa komið að starfinu okkar á einn eða
annan hátt. Við finnum alltaf fyrir velvild og
að vel sé hugsað til okkar.
Með þökk,
Ásta Hallgrímsdóttir,
formaður Krafts
***
kveðja fRá foRmanni