Læknablaðið - 01.06.1946, Side 16
90
L Æ K N A B L A Ð I Ð
En reynsla lækna í Bandaríkj-
unum er sú, að dánartalan Iiafi
farið lækkandi, síðan farið var
að nota sulfalyfin, og sárinfec-
tion minnkað. En á það er bent,
að jafnframt því, að farið var
að nota sulfa intraperitonealt,
var farið að gera meira að því
að íoka sárinu primert og liætt
að drenera. Verður ekki séð,
hve mikinn þátt sulfa á í þess-
um bætta árangri, og hvern þátt
hitt kann að eiga, að minna er
drenerað. Margar stórar skurð-
deildir eru alveg hættar að nota
sulfa intraperitonealt, en gefa
það í staðinn i reclal innhell-
ingu, per os eða i. m.
Penicillin liöfum við gefið
nokkrum sjúklingum með per-
foration. Hafa þeir fengið
20000—30000 O. E. x 8 fyrsta
sólarhringinn og úr því 20000
0. E. x 8 í nokkra daga. Ein-
um sjúkling liefir það e. t. v.
bjargað frá bráðum bana.
Fauley o. fl. bafa gert til-
raunir með verkun penicillins
á hundum. Hafa þeir framkall-
að peritonitis með því að und-
irbinda appendix og mesenteri-
olum. í þessum peritonitis er
mjög svipaður bacteriugróður
og í mönnum með appendicit-
is perforativa, og dánartalan
er nærri 100%. Þeir skiptu
hundunum i 3 flokka. í 1. flokki
voru samanburðardýr, og af
27 dóu 25 úr diffus peritonit-
is á 57 klukkust. að meðaltali.
Hundar í 2. flokki fengu peni-
cillin, 200—300 0. E. pr. kg.,
einni klukkustund postopera-
tivt, alls í 36—40 klukkustund-
ir, og úr því minna í 2—3 daga,
og lifðu allir, og við autopsi
21 degi postoperativt sáust eng-
in einkenni um diffus periton-
itis. Hundarnir í 3. flokki fengu
ekkert penicillin, fyrr en 12
klukkustundum postopera-
tivt, og dóu 4 af 19, eða 21%.
Nokkrir bundar fengu intern
faecal fistla og dóu, meðan á
penicillingjöf stóð, og eru þeir
ekki teknir með í uppgjörið.
White telur, að penicillingjöf
við peritonitis eigi rétt á sér,
ef byrjað sé nógu snemma i
sjúkdómnum. Hafi bins vegar
faecal infeclion náð sér vel
niðri, er það lítils virði. Stafi
þetla af því, að bacillus coli
og aðrar garnabacteriur gefi
frá sér svokallað penicillinase,
sem óriýti penicillinið algjör-
lega. Sé það liins vegar gefið
áður en þessar becteriur liafa
náð verulegri útbreiðslu, geti
])að unnið á ýmsum gram-posi-
liv coccum og þannig verið til
gagns.
Um postoperativ complica-
tionir er þetta helzt að segja:
28 sjúklingar fengu abscessa,
flestir subcutan abscessa, sem
voru tæmdir út með því að taka
eina klemmu úr sárinu, og
glenna það með Listertöng.
Einn sjúklingur fékk subphren-
iskan abscess, sem þurfti að
operera, og nokkrir djúpa ab-