Læknablaðið - 01.07.1950, Blaðsíða 19

LÆKNABLAÐIÐ
63
úr þessum faraldri. Mælt var
mótefni gegn klassiskum A-
stofni, klassiskum B-stofni,
einum nýju stofnanna, sem
kallaSur er Reykjavík I og
svínavirus-stofni. í þessum
faraldri reyndist sú aðferð
gagnslaus til að ákvarða hvaða
virus-stofn hefir verið á ferð-
inni. Slíkt er fremur óvenju-
legt, en svipuð reynsla fékkst í
öðrum löndum síðastliðinn
vetur, þar sem þesþir sömu
stofnar voru á ferðinni. Er
ekki ástæða til að fara hér út í
frekari umræður um þetta at-
riði.
Alþjóða influenzumiðstöðin
í London vinnur nú að því að
draga upp heildarmynd af út-
breiðslu influenzunnar í þess-
um heimshluta á s.l. vetri. Nú
munu liggja fyrir, vegna hinn-
ar skipulögðu samvinnu, miklu
meiri upplýsingar um gang
veikinnar heldur en frá fyrri
faröldrum Má því vænta þess,
að slíkar kerfisbundnar rann-
sóknir gefi gagnlegar upplýs-
ingar um sóttarfar influenzu
og verði til hjálpar við varnar-
ráðstafanir gegn faröldrum
síðar meir.
Læknablaðið
í hinum nýju lögum Lækna-
félags Reykjavíkur segir um
Læknablaðið (sbr. 1. tbl. þeesa
árg.), að stefna skuli að því, að
það komi út eigi sjaldnar en
einu sinni í mánuði. Vissulega
væri þetta æskilegt, og mun
ritstjórnin gera sitt til að svo
megi verða, þó að hún sjái ým-
is vandkvæði á því.
Drátturinn, sem einatt hefir
orðið á útkomu blaðsins, hefir
ekki ávallt stafað af efnis-
skorti, heldur mun oft hafa
staðið á öflun auglýsinga, en
auglýsingarnar hafa lengi gert
það mögulegt að halda áskrift-
argjaldinu niðri (á síðasta að-
alfundi L. R. var þó ákveðið að
hækka gjaldið í 75 kr.).
Ef blaðiö ætti aö koma út
reglulega í mánuði hverjum,
mundi, a. m. k. fyrst um sinn,
ekki unnt að hafa hvert blað
stærra en eina örk, en frá rit-
stjórnar sjónarmiði er oft mjög
æskilegt að hafa blaðið stærra
eins og verið hefir, er tveimur
eða fleiri blöðum hefir verið
slegið saman.
Það er svo lítið, sem kemst
á eina örk, einkum eftir að letr-
inu var breytt fyrir nokkrum
árum (nú komast þar aðeins %
þe.^s er áður var), að iðulega
þyrfti að skipta ritgerðum í
tvennt, ef aðeins ætti að gefa
út arkarblöð, og er þaö hálf-
gert neyðarúrræði. Oft mætti