Læknablaðið - 01.10.1952, Blaðsíða 18

10
LÆKNABLAÐIÐ
voru og þar af leiðandi kunn-
ugleika fólks livers af öðru, að
það, sem engum mundi detta
í hug að meta trúnaðarbrot af
læknum erlendis, getur hér
jafngilt þvi, að launungarmál
manna séu æpt í hvers manns
eyru.
Sjaldan er um þau sjúk-
dómstilfelli að ræða, að eðlileg
trúnaðargát íslenzkra lækna
þurfi að hamla því, að þeir
birti hispurslaust ýtarlegar
skýrslur um þau í innlendum
læknaritum, svo sem í Lækna-
blaðinu, Heilbrigðisskýrslum
eða skýrslum sjúkrahúsa, ef
þeir gæta þeirrar sjálfsögðu
hefðar að dylja nöfn hlutað-
eigandi sjúklinga með viðeig-
andi skammstöfunum eða enn
rækilegar, þegar skammstaf-
anir kunna að þykja fullgagn-
sæjar. Að vísu eru hvers konar
sjúkdómstilfelli jafnaðarlega
algert einkamál þeirra sjúkl-
inga, sem fyrir þeim verða, cn
liversdagsleg tilfelli sjaldnast
viðkvæm leyndarmál, og hinu
sama gegnir reyndar um frá-
brigðileg tilfelli, ef þau eru á
engan hátt líkleg til að vekja
forvitni almennings, enda eru
næsta lilil líkindi til, að nokk-
ur fari að gera sér þá fyrirhöfn
að rekja slík tilfelli til ákveð-
inna aðila, þó að takast mætti.
Að sjálfsögðu her þó læknum
ætíð að hafa á sér allan vara,
þegar um hanvæna eða alvar-
lega ólæknandi sjúkdóma er
að ræða, á meðan hlutaðeig-
andi sjúklingur er enn á lífi.
En allra helzt eru hér aðgæzlu-
verð þau sjúkdómstilfelli, sem
særandi er fyrir sjúkling að
láta bendla sig við, eða metin
mundu sjúklingi almennt til
niðrunar, háðungar eða jafn-
vel mannskenmida, og skiptir
ekki máli, liversu ómaklegt
það mat kann að vera, en ó-
maklegt er það langoftast frá
sjónarmiði lækna. Þó tekur út
yfir, þegar slík sjúkdómstil-
felli eru auk þess sérstaklega
löguð til að vera efni í æsi-
fregnir óvandaðra hlaðasnápa,
en svo er þvi einmitt háttað
um sjúkdómstilfelli það, sem
orðið hefir tilefni þessarar
hugleiðingar.
Frá almennu sjónarmiði
verður ekkert sett út á erindi
Friðriks læknis Einarssonar.
Þar er að öllu leyti læknislega
farið með efni, og mundi hvar-
vetna þykja tilhlýðilegt að
hirta slíkt erindi í læknariti.
Að venjulegum liætti er nafn
hlutaðeigandi sjúklings tákn-
að með upphafsstöfum einum,
auk þess sem skýrt er frá
aldri sjúklingsins og systkina-
fjölda. Ef slík birting þessar-
ar sjúkrasögu, ein út af fyrir
sig, með ekki nánari vísun
til sjúklingsins, teldist geta
orðið hlutaðeigendum til ang-
urs eða miska, væri það ein-
göngu fyrir hinar sérstöku að-
stæður fámennis og almennra