Læknablaðið - 01.02.1953, Blaðsíða 7

LÆKNABLAÐIÐ
83
fræði í kerfi (,,systematisera“).
Lyfjaframleiðendum er lifs-
nauðsyn að selja framleiðslu
sina. Þessi tvö sjónarmið rek-
ast ekki sjaldan á, og þá er
öðru nær en að vísindin fari
alltaf með sigur af liólmi.
Réttur sá, sem lög um einka-
leyfi veita leyfishöfum, byggist
á þeirri skoðun, að uppfinn-
ingamenn séu mikilla launa
verðir, og með sérnafni á lyfi
leitast framleiðandi að jafn-
aði við að skapa sínu fyrir-
tæki sérstöðu til öflunar fjár
og frama.
Má segja, að hér sé fýlgt rikj-
andi sjónarmiðum í fram-
leiðslu og viðskiptum. En svo
kemur til kasta Iæknanna, og
þeir eru ekki að öllu leyti eins
og aðrir menn, þótt fjarri sé
mér að ætla þá ekki mennska.
I fyrsta lagi er þeim illa við
mörg nöfn á sama lyfi vegna
þeirra örðugleika, sem þessi
nafnafans veldur í sambandi
við lestur tímarita og fræði-
bóka sem og við lyfseðlaskrift-
ir. f öðru lagi vill það við
brenna, að sérlvf séu dýrari
en hin skráðu lvf, og þá fyrst
fáist lækkun á lyfjaverði er lyf-
ið hefir verið „skráð“, þ. e.
fengið sæti í löggiltri lvfjabók
(officinelt lyf).
Sjónarmið lækna verður þvi
eitt gott nafn og eins ódýrt lvf
og verða má. Hér ber því oft
mikið á milli. Við viðurkenn-
um að sjálfsögðu, að lyfja-
framleiðsla og' uppfinning
nýrra lyfja sé mikilsverð, en
því aðeins nýtast lyf, að gefin
séu á grundvelli staðgóðrar
læknisfræðilegrar þekkingar,
og er það jafnan hlutverk
lækna að skapa þann grund-
völl. Er ])að og keppikefli
þeirra, að vinna þar að, og ó-
skráð lög, að sú þekking skuli
öllum heimil og án nokkurra
kvaða.
Segja má, að hér sé dregin
markalína milli tækni og vís-
inda, kaupmennsku og læknis-
listar. En á vorum vélrænu
fjárplógstímum er þess mikil
þörf að styrkja bið óeigin-
gjarna starf, þennan andlega
aflgjafa læknisstarfsins, og
vænlegast að treysta á það til
virðingar einstaklingum og
viðgangs allri stéttinni, því að
bið ljúfa leiði velmegunarinn-
ar leiðir sjaldan til mikilla af-
kasta.
Þegar Ph. I). 1918 er borin
saman við Ph. D. 1933, sjáum
við, að nafnabreytingar á efn-
um og drogum eru þar furðu
litlar.
Helzt, að acidum diaethvl-
barbituricum, acidum phenyla-
ethylbarbituricum, allypropyn-
alum og diallynalum breytist
í diemalum, pbenemalum, allv-
propymalum og diallymalum.
Þ. e. a. s. -malum er tekið
upp sem sameiginlegt niðurlag
i nöfnum barbitursýrusam-
banda.