Læknablaðið - 01.02.1953, Blaðsíða 14

90
LÆKNABLAÐIÐ
sem leita sér lækninga við ur-
etliritis, liefir gonorrhoe, hinir
allir svokallaða urethritis
simplex eða non gonorrhoiea.
Af þessum ástæðum hefir
Heilbrigðismálastofnun Sam-
einuðu þjóðanna látið þetta
mál sig miklu skipta og víð-
tækar rannsóknir hafa farið
fram til að krvfja ])etta sjúk-
dómsfyrirbrigði til mergjar.
Rannsóknir þessar hafa leitt
í ljós, að urethritis simplex
herst langoftdst manna á milli
við coitus, með öðrum orðum,
er á einhvern hátt smitandi
sjúkdómur.
Incubations-tíminn virðist
vera mjög misjafn, frá 1—3
vikur.
Sú staðreynd, að sjúkdóm-
urinn smitar við eoitus, studdi
mjög þann grun sumra lækna
að hérkynni aðvera um nýttog
áður óþekkt sóttnæmi að ræða,
en svo hefir þó ekki reynzt,
heldur hefur komið í Ijós að
oi’sakirnar að hinni svoköll-
uðu urethritis non gonorrhoica
geta verið margvíslegar, en til
að geta unnið bug á þessum
þráláta og hvimleiða sjúkdómi
er nauðsvnlegt að greina á
milli þeirra og liaga meðferð-
inni eftir því.
Þegar leitað er að orsök ur-
ethritis simplex, verður fyrst
að útiloka þau utanaðkomandi
álirif, sem oft geta valdið hólgu
í þvaggöngum svo sem: minni
háttar meiðsli á kynfærum,
notkun sterkra sóttvarnarlyfja,
sem e. t. v. hefir verið dæll
inn í þvagrásina, corpora ali-
ena o. s. frv.
Ennfremur má hafa í huga,
að mikil crystaluria (fósföt,
uröt. oxalöt) getur sært og
valdið bólgu i þvagrás, sömu-
leiðis sterkt sykurmengað þvag
diabetes-sjúklinga. Avitamin-
osis er einnig talin geta valdið
sjúkdómsbreytingum i slímhúð
þvagfæranna, og fleira liiætti
nefna.
Einkenni sjúkdómsins eru
alla jafna lík og eru flestum
kunn: Lítilsháttar slímkennd
eða mucopurulent útferð, sem
gerir einkum vart við sig að
morgni dags. Samfara þessu
er oft aðkenning af dvsuria.
Sjúkdómnum geta fylgt liinar
sömu complicationir og gon-
orrhoiskri urethritis: prostat-
itis, vesiculitis, epididvmitis og
arthritis.
Við venjul. smásjárrannsókn
með Gram-litun á útferðinni
finnst sýklagróður, sem að
vísu getur verið nokkuð breyti-
legur, en hefir þó vanalega
sama heildarsvip: Innan um
meira og minna af epithelcell-
um og leucocytum finnast
staphvlococcar, streptococcar,
coli-tegundir, stórir Gram-
negativir og Gram-positivir
diplococcar og stundum mjög
smáir gramnegativir micrococ-
car.
Enda þótt ýmsar af þessum