Læknablaðið - 01.02.1953, Blaðsíða 16

92
LÆKNABLAÐIÐ
stöku virustegundir eftír útliti
þeirra einu saman. Hvað lvmp-
hogranuloma snertir, má þó
venjulega aðgreina þann sjúk-
dóm með svokölluðu Freis-
prófi. E. t. v. á electron smá-
sjáin eftir að opna okkur nýja
lieima á þessu sviði.
Af þessu stutta yfirliti sést,
að greining þessa sjúkdóms er
tafsamari en í fljótu bragði
mætti ætla.
Auk venjulegrar smásjár-
rannsóknar þarf að hafa um
hönd „dark ground“ eða rökk-
ursjárrannsókn, stundum með
sérstökum litunaraðferðum og
loks ræktun á sveppum á þar
til gerðum næringarefnum.
Slík rannsókn er svo tíma-
frek og kostnaðarsöm, að
liæpið er að iiægt sé að
gera hana að fastri venju
á lækningastofum eða poli-
klinikkum og það því aðeins
réttmætt, að hún komi að veru-
legu gagni við lækningu sjúk-
dómsins.
Vil ég þá með fáum orðum
drepa á þær lækningaraðferð-
ir, sem hclzt koma til greina.
Hafi sjúklingurinn ekki feng-
ið penieillin, er hyggilegt að
byrja lækninguna með peni-
cillingjöf. Ýmsir sýklar, sem
finnast í venjulegri urethral-
floru, hverfa við penicillingjöf.
Eftir eru þá þær sjúkdómsor-
sakir, sem penicillinið ekki
ræður hót á.
Við trichomonas-urethritis
reynast hezt skolanir á urethra
með volgri %o upplausn af
hydrargyrum oxycyanid eða
vægri upplausn af argent. nit-
ratis. Ef infectionin nær upp í
prostata eða vesiculae semin-
alis, gefast oft vel intravenösar
injectionir með arsenoxyd eða
neoarsphenamine.
Sé um spirochætal urethrit-
is að ræða, gefa intravenös ne-
oarsphenamine eða arsenoxyd
injectionir venjulega skjótan
og fullan hata. Ennfremur hef-
ir reynzt vel að gefa stovarsol
eða spirocid per os.
Við /'mif/íi.surethritis reynast
Iiezt irrigationir með silfursölt-
um (svo sem protargol, argyr-
ol, eða silfurnitrat). Nái in-
fectionin upp í vesicula semin-
alis, er mjög erfitt að lækna
sjúkdóminn. Reyndar hafa
verið injectionir upp í gegnum
vas deferens upp í sjálfa vesi-
cula, þó með vafasömum
árangri.
Við virus-urethritis koma
fvrst og fremst lil greina anti-
biotica, önnur en penicillin,
og sulfalyf. Af antibiotica Iief-
ir mestverið notað aureomycin,
sem oft gefur góða raun. Aðrir
hafa þó meira álit á sulfadiazin
byrjunarskammtur 4 gr. og
síðan 1 gr. fjórðu hverja klst.
í 3—5 daga. Álierzla er lögð á
algert bann við notkun áfeng-
is, reglulegan svefn og að forð-
ast mikla líkamlega árevnslu
meðan á lækningunni stendur.