Læknablaðið - 01.06.1953, Qupperneq 5
LÆKNABLADIÐ
GEFIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Aðalritstjóri: ÓLAFUR GEIRSSON. Meðritstjórar: JÚLÍUS
SIGURJÓNSSON og ÞÓRARINN GUÐNASON.
37. árg. Reykjavík 1953 10. tbl. *
Greining Rrabbameins
í leghálsi
£ftir Pélur
Erindi flutt í
Einu sinni sagði Daníel Fjeld-
sted læknir mér þá sögu, að
þegar hann var í læknadeild-
inni liafi próf. Guðmundur
Magnússon sýnt þeim konu
með cancer uteri, og lét það
fylgja, að þeir skyldu festa sér
þetta vel í minni, því ekki væri
víst að þeim gæfist tækifæii
til þess að sjá sams konar til-
felli aftur. Nú er þetta næsta
ótrúleg saga, því enginn hefur
fært rök fyrir því að krahba-
mein í legi sé algengara nú
en áður fyrr, og allra sízt, þegar
ekki er um lengri tíma en 30
til 40 ár að ræða. Þó barálta.u
við krabbamein hafi þá verið
mjög ófullkomin, fer ekki hjá
því að allmargar konur hljóta
að Iiafa liaft krabbamein i legi.
Nú er svo komið, að krabba-
mein í heild er algengasta dán-
arorsökin hér á landi, og 1949
nam það 1,4 af hverju þúsundi
landsmanna. Það ár dóu 5 kon-
ur úr krabbameini í móðurlegi.
L. R. í maí 1953.
Undanfarin ár hefur mikið ver-
ið talað um krabbamein, bæði
í ræðu og riti, og tilgangurinn
verið sá, að livetja almenning
til þess að koma sem fyrst til
læknanna, til þess að geta kom-
izt sem fyrst til lækninga. Um
leið og baráttan þannig er hafin
þá eykst líka ábyrgð læknanna,
og verður okkur læknunum
])ess vegna ennþá Ijósara hvar
við stöndum í þessari haráttu.
í samhandi við það hafa ýms-
ir læknar athugað, hve langur
tími líður til jafnaðar frá því
fvrstu einkenni gera vart við
sig hjá sjúkl. og þangað til kon-
an fyrst leitar læknis, og síðan,
hve langur tími liður frá því
konan fjTrst kemur til læknis
og þangað til hún fyrst er tek-
in til lækningar við krabba-
meininu. Eins og nafn sjúk-
dómsins ber með sér, þá hefur
liann alltaf vakið ótta og ör-
væntingu, ekki eingöngu sjúk-
lingsins, heldur og allra að-