Læknablaðið - 01.06.1954, Blaðsíða 16

92
LÆKNABLAÐIÐ
ekki mikil hætta af sýkingu
úr þeirri átt. Þó er ein undan-
tekning frá þessu, sem allir
kannast við.
Fýl hefur fjölgað hér viÖ
land á undanförnum áratugum
og öldum. Hann hefur verið
veiddur talsvert til matar, að-
allega ungfugl seinni hluta
sumars eða seint i ágúst, en
einnig eldri fugl á vetrum, svo-
kallaður vetrarfýll. Árið 1939
byrjaði veiðin i Vestmanna-
eyjum 22. ágúst og stóð tvo
eða þrjá daga. Svo er að sjá,
sem um 300 manns hafi tekið
þátt í að veiða fuglinn og að
reita hann og búa hann til
geymslu. Alls veiddust um 6000
fuglar, en það var talsvert
minna en oft áður. Atta til tólf
dögum eftir veiðina veiktust
sex manns í Eyjum, 5 lconur
og 1 karlmaður. Öll höfðu þau
fengizt við að reita fýlinn og
sum þeirra haldið þvi áfram
þar til um það bil að þau veikl-
ust. Þessi fimm tilfelli voru sitt
úr hverri fjölskyldunni. Lýs-
ingin á sjúkdómi þessa fólks
kemur ágætlega heim við
psittacosis, sem stundum var
kallaður páfagaukasjúkdóm-
ur, þetta er lungnabólga, sem
stafar af mjög stórri vírusteg-
und eins og þið kunnið að hafa
tekið eftir í töflunni áðan. —
Þetta er þungur sjúkdómur,
sem oft dregur til dauða. í
Vestmannaeyjum stóð liitinn i
sjúklingunum 4—5 vikur og
bati gekk hægt. Allir lifðu þó
af, en talið er eftir á, að einn
sjúklingur, sem dó nokkru áð-
ur, muni hafa látizt úr psitta-
cosis.
Dr. Bedson i London gerði
komplement-hindings próf á
5 sýnishornum af hlóðvalni,
sem honum voru send úr Vest-
mannaeyjasjúklingum. Þessi
sýnishorn voru j ákvæð og hann
laldi nokkurn veginn víst, að
um psittacosis liefði verið að
ræða. Það verður að teljast
nær vafalaust m. a. vegna þess,
að fullsannað var, að sams
konar sjúkdómur, sem af sama
tilefni kom fyrir i Færeyjum
um svipað leyti, var áreiðan-
lega psittacosis. Samkvæmt
upplýsingum landlæknis hefur
komið fyrir eitt tilfelli af sams
konar sjúkdómi síðan, eða
1950. Sá maður lifði einnig.
Fýluungatekja var hönnuð
hér við land eftir athurðina
1939, þó mun nokkur fýlungi
alltaf hirtur síðan. Samkvæmt
rannsóknum Hagens i Berlín
er svo að sjá sem 5 til 10% af
ungfýlum við Færeyjar hafi
verið sýktar af psittacosis vir-
us. . Seinni rannsóknir í Eng-
landi benda til, að um 10% af
fýunganum þar sé sýktur.
Þarna er því sífellt hætta, ef
ekki er gætt ýtrustu varkárni.
Rejmslan bæði í Færeyjum og
héðan bendir til þess, að fólk-
ið, sem reitir fýlinn, sé í meiri
hættu en veiðimennirnir. Iiitt
er annað mál, að það er eng-
an veginn víst, að það sé vegna