Læknablaðið - 01.06.1954, Blaðsíða 5

LÆKNABLADIÐ
GEFIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Aðalritstjóri: ÓLAFUR GEIRSSON. Meðritstjórar: JÚLÍUS
SIGURJÓNSSON og ÞÓRARINN GUÐNASON.
38. árg. Reykjavík 1954
Vírussjjiikdómai* á Islandi
é^ftir J3jörn Sicpu'tíion.
Erindi flutt á aðalfundi L. í. 1953.
Lifandi verur fara margvís-
legar leiðir til að sjá sér far-
borða. Ein algengasta aðferð-
in er náttúrlega að lifa á ná-
unganum og láta hann vinna
fyrir sér. Sú aðferð tíðkast ekki
aðeins í viðskiptum einstakl-
inga sömu tegundar heldur
einnig milli einstaklinga fjar-
skyldustu tegunda. Samhúð ó-
skyldra tegunda tekst oft furðu
vel og stundum er hún háðum
aðilum lifsnauðsyn. Venjan er
þó, að annar sambýlingurinn
að minnsta kosti híði tjón af
sambúðinni.
Infections pathologi fjallar
um samltúð, þar sem frum-
stæðar tegundir taka sér hú-
stað í æðri tegund, spilla heilsu
hennar og valda jafnvel fjör-
tjóni.
Eftir því sem menning þrosk-
aðist og þekking óx, hefir
mannkynið smám saman tint
af sér marga þá óhoðnu sam-
býlinga, sem sjúkdómum
valda. Það verkefni er því tor-
veldara sem sýkillinn er
smærri og sambúð lians við
líkama fóstrans er nánari, en
það tvennt helzt venjulega í
hendur.
Lýsnar geta menn tínt úr
skyrtu sinni.
Nú orðið má eitra fyrir flest-
ar bakteríur, með svonefndum
antibiotica eða chemothera-
peutica, þar sem þær búa húi
sínu i líkama fóstrans. Ástæð-
an er, að líf þeirra er tiltölu-
lega óháð lífi fóstrans eða lik-
amans, sem fóstrar þær; þær
hafa sjálfstæð efnaskipti, ólik
efnaskiptum líkamans. Þetta
verður til þess, að eiturefni
finnast, sem stöðva eða rugla
efnaskipti sýkilsins án þess að
spilla verulega efnaskiptum
fóstrans.
Vírusin hafa liins vegar
mörg liver, ekki sjálfstæð efna-
skipti nema þá að mjög tak-
mörkuðu leyti, heldur hirða