Læknablaðið - 01.10.1959, Qupperneq 12

114
LÆKNABLAÐIÐ
fráleitari en svo, að liann mætti
vel geymast í samhengi ein-
livers staðar á visum stað, og
flýgur mér þá í hug að fela
Læknablaðinu hann til varð-
veizlu, hvort sem meira eða
minna verður gert úr.
Ritsmiðin fer hér á eftir:
flectere: kreppa
flexio: krepping
flexor: kreppivöðvi
(kreppir)
extendere: rétta
extensio: rétting
extensor: réttivöðvi (réttir)
ahducere: gliða
abductio: glið
abductor: gliðvöðvi (gliði)
adducere: hniga
adductio: hnig
adductor: hnigvöðvi (hnigi)
pronere: grúfa
pronatio: grúf
pronalor: grúfvöðvi (grúfi)
supinere: hekja
supinatio: bekjun
supinator: bekivöðvi (beki)
rotere: hverfa
rotatio: hverfing
rotator: hverfivöðvi
(hverfir)
contrahere: herpa
contractio: herping
contractor (-strictor, sphin-
cter): herpivöðvi (herpir).
2.
Víst hafa þeir læknar nokk-
uð til síns máls, sem segja, að
litlu skipti íslenzka tungu,
hvaða mál læknar tali sín á
milli, og megi það af henti-
ástæðum sem bezt fara sem
allra næst því alþjóðlega
hrognamáli, sem er góð danska,
enska, franska o. s. frv. — en
reyndar varla lengur góð
]>ýzka. Islenzkir læknar eru fá-
ir og ræða hver við annan þau
fræðiefni, sem þeir eru — og
oft fer bezt á, að þeir séu -—
að mestu leyti einir um. Jafn-
vel sjálfir Fjölnismenn töluðu
i sinn hóp þá andhælislegustu
djöflaþýzku, sem hugsazt get-
ur. Það var aðeins ])egar þeir
ávörpuðu almenning, að þeir
fundu til ábyrgðar sinnar gagn-
vart móðurmáli sínu. Ekki er
þó öldungis vist, að fordæmi
Fjölnismanna henti íslenzkum
læknum til eftirbreytni, þegar
af þeirri ástæðu, að til þess að
hafa málstakkaskipti, eins og
flestir Fjölnismenn léku sér
að, þurfa menn að eiga stakka
til skipta eins og þeir. En hvað
mundu margir islenzkir djöfla-
þýzkulæknar eiga sér sinn mál-
farslega sparistakk til að
hregða sér í, þegar þeir fara á
almannamót? Ihugunarefni er
það einnig í þessu viðfangi, að
læknisfræðilegt hugtak og